Η Ελλάδα έχει γυρίσει σελίδα

Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου δεν κατατέθηκε ποτέ προϋπολογισμός που έγινε δεκτός από την αντιπολίτευση με χειροκροτήματα. Πάντοτε ο προϋπολογισμός ήταν αντικείμενο οξύτατης πολιτικής διαμάχης. Ο φετινός προϋπολογισμός είναι διαφορετικός από όλους τους προηγούμενους, γιατί η διαμάχη δεν γίνεται για αυτά που κόβει. Γίνεται γι' αυτά που αναδιανέμει.


Για να επιτευχθεί κάποια αναδιανομή, χρειάστηκε μια επίπονη πορεία εξόδου από τα προγράμματα και αφού πρώτα η κοινωνία και η οικονομία της χώρας είχαν φτάσει στο έσχατο σημείο συμπίεσης. Χρειάστηκε όμως και κάτι άλλο: μια κυβέρνηση που ενδιαφέρεται να στηρίξει με τα οφέλη της ανάκαμψης τους πολλούς και τους αδύναμους, αυτούς που σήκωσαν το βάρος της κρίσης. Και όχι μια κυβέρνηση που θεωρεί ανάπτυξη τη συνεχή αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ισχυρών.

Αυτή την αναδιανομή, η αντιπολίτευση έχει προσπαθήσει να την ακυρώσει με πολλούς τρόπους: Ζητώντας από τους θεσμούς να μην την επιτρέψουν. Προσπαθώντας να φέρει διάφορες κοινωνικές ομάδες σε σύγκρουση μεταξύ τους. Κινδυνολογώντας ότι πρόκειται για καταστροφική παροχολογία που θα μας γυρίσει ταχύτατα στη χρεοκοπία. Υποκινώντας μαζικές αγωγές για αναδρομικά, ώστε να ανατραπεί η δημοσιονομική ισορροπία.

Καταγγέλλοντάς την ως επιδοματική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για προεκλογικούς λόγους. Χάνει το παιχνίδι γιατί η πραγματική της επιδίωξη απέτυχε και τώρα αποκαλύπτεται. Και η επιδίωξη αυτή ήταν να καταρρεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ υπό το βάρος της συμφωνίας και την πίεση των θεσμών, ώστε να έρθουν αυτοί ως εξυγιαντές και να εδραιώσουν μια μόνιμη λιτότητα εις βάρος των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων.

Η σελίδα έχει γυρίσει και αυτοί προσπαθούν ακόμα να την ξαναγυρίσουν πίσω. Δεν γίνεται.

(Από το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ)