Ένας τραγουδιστής τα ψαλλε στους Πελετιδαίους

Τουριστική περιοχή, αφού μάλιστα αναφέρεται σε σχετικό πίνακα, που θα μπορούσε πέραν των εσόδων να αποτελέσει επιπλέον τόπο ιαματικού τουρισμού, εάν και ο Δήμος Πατρέων έδειχνε ενδιαφέρον, όπως υποχρεούται. Οι λουτροπηγές άρχισαν λειτουργούσες σε όλην την Ελλάδα. Στον Δήμο Πατρέων, τα ζώα τους αργά!

Διαμαρτυρία για την καδμιούχα κλειστή ιαματική λουτροπηγή Αραχωβιτίκων και την έλλειψη ενδιαφέροντος του Δήμου Πατρέων

Το πρόβλημα των κλειστών λουτρών στις Τοπικής Σημασίας ιαματικές πηγές Αραχωβιτίκων, που σύμφωνα με τον Νόμο, έχουν περάσει στην ευθύνη διαχείρισης του Δήμου Πατρέων, θίγει με ανοικτή επιστολή του ο τραγουδιστής κάτοικος Αραχωβιτίκων κύριος Μίμης Αγγελόπουλος.

Πρόκειται για τις καδμιούχες πηγές, εφάμιλλες του Άιχεν της Γερμανίας και από τις γνωστές στους λουόμενους ρευματοπαθείς της περιοχής, αλλά και της Αττικής, που προσέλκυε επισκέπτες και από κει, λόγω και του ξενοδοχείου που υπάρχει πάνω από αυτές. 

Λειτουργούν από πριν τον πόλεμο και στην δεκαετία του ΄60 το ΚΤΕΛ έβαζε ειδική γραμμή λεωφορείων για μεταφορά και επιστροφή των λουομένων στην Πάτρα.

Παράλληλα με τις θειούχες ιαματικές πηγές Σελιανιτίκων, οι οποίες έκλεισαν μετά από διαφωνία των συνεταίρων, συμβαλλομένης και της οικονομικής κρίσης, αλλά και της αφαίρεσης του δικαιώματος των ασφαλισμένων από την κυβέρνηση σαμαρά-Βενιζέλου, έφθασαν οι ρευματοπαθείς της περιοχής Πάτρας να τρέχουν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για την ετήσια θεραπεία τους.

Όπως είναι γνωστό, αυτές οι πηγές, όπως και όλες οι άλλες, γύρω στις εκατό στην Ελλάδα, αναγνωρισμένες επισήμως, πέρασαν την εποχή των σαμαροβενιζέλων στην διαχείριση των οικείων δήμων, αφαιρουμένης της αρμοδιότητας από το Υπ. Τουρισμού. 

Με δεδομένη λοιπόν την οικονομική κρίση και την δυστοκία των ασφαλιστικών ταμείων, των οποίων τα χρήματα φαγώθηκαν με το PSI του κ. Βενιζέλου, η τότε κυβέρνηση και το Υπ. Υγείας έκοψαν την επιχορήγηση των ασφαλισμένων, που χρόνια πια πήγαιναν για λουτροθεραπεία. Έτσι και η πηγή των Αραχωβιτίκων παρέπαιε οικονομικά αφού λιγόστεψαν οι λουόμενοι και σταδιακά έμεινε χωρίς έσοδα. Συνάμα  ο Δήμος Πατρέων που παρέλαβε την πηγή μετά την συγχώνευση του Δήμου Ρίου με αυτόν των Πατρών, στο πλαίσιο του Καλλικράτη, εγκατέλειψε την λουτροπηγή στο έλεος των διαχειριστών του μικρού καταστήματος εστίασης που υπήρχε στον προθάλαμο των λουτρών.

Αποτέλεσμα ήταν να δοθεί περισσότερη προσοχή από τον ανάδοχο του εκπλειστηριάσματος, λουτρών, ξενοδοχείου και καταστήματος εστίασης, στο τρίτο. Και φυσικό ήταν αφού ο Δήμος που έχει την κυριότητα δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ. Άλλωστε οι ψήφοι των Αραχωβιτίκων με τον νέο νόμο περί ΟΤΑ, δεν θα προσμετρώνται με αυτούς των Πατρών. 

Οι σοφάδες από τους τοίχους κατέρρεαν, οι λεκάνες των λουτρών κοκκίνισαν από το αλόγιστο ρίξιμο πρόσθετου θείου, τα πλακάκια των τοίχων έπεφταν. Και ο Δήμος για λόγους ασφαλείας και επικείμενης στο μέλλον ανακατασκευής των λουτρών, όποτε το αποφασίσουν οι Θεοί του Ολύμπου(!) έκλεισε τα λουτρά. Πονάει δόντι, κόβει κεφάλι.

Το Istologio G. Mosxou, κρίνοντας σοβαρό το ζήτημα των λουτροπηγών που θίγει ο κάτοικος Μίμης Αγγελόπουλος, αναδημοσιεύει από το thebest, το τμήμα επιστολής το οποίο αναφέρεται στην εγκαταλειμμένη λουτροπηγή Αραχωβιτίκων,  με αφορμή την αλόγιστη φύτευση δένδρων προ της παραλίας του τουριστικού χωριού, τα οποία μελλοντικά θα προσφέρουν δροσιά στους λουόμενους, αλλά παράλληλα θα κρύψουν την θέα των μονίμων κατοίκων, προς τις απέναντι ακτές. 

Στην επιστολή ο κάτοικος του χωριού αναφέρει:

«…Και μιας και ανοίξαμε αυτά τα θέματα, πείτε μου σας παρακαλώ κε Αντιδήμαρχε τι γίνεται με το δημοτικό κατάστημα των ιαματικών λουτρών. Δύο χρόνια το πάτε και το φέρνετε δημοπρατώντας το και αποτέλεσμα μηδέν. Παραμένει κλειστό !

Είστε πολύ μακριά και δεν βλέπετε ότι θα μας φάνε τα ποντίκια, οι σαύρες και τα αδέσποτα σκυλιά για να μην πω και τίποτε άλλο...

Μετά από αλλεπάλληλα τηλεφωνήματά μου στους συνεργάτες σας, κάποια στιγμή δεν ήξεραν τίποτε να μου πουν. Τελευταία θα θυμάστε ότι επικοινώνησα τηλεφωνικά μαζί σας και μου είπατε ότι το θέμα «κολλάει» στο υπουργείο Τουρισμού. Προφανώς μετά από τον πλειστηριασμό «κόλλησε». Και τι κάνετε δύο χρόνια τώρα για να το «ξεκολλήσετε» ; Εγώ βλέπω ότι «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινάει» που έλεγε και η γιαγιά μου. 

Μιλάμε τώρα για μια επιχείρηση που κατά κοινή ομολογία είναι το φιλέτο στο βορειότερο άκρο της Πελοποννήσου. Το μπαλκόνι θα έλεγα που βλέπει στον Πατραϊκό κόλπο.

Και να σκεφτεί κανείς ότι το νερό της ιαματικής πηγής είναι εκεί και περιμένει - δεν ξέρω ακόμη για πόσο - μέχρι να αξιοποιηθεί με κατάλληλες ενέργειες και μέσα από προγράμματα, να γίνει μία επωφελής επιχείρηση για τους πολίτες και την οικονομία της περιοχής γενικότερα.

Ιδού κε Αντιδήμαρχε «πεδίον δόξης λαμπρό» για όποιον θέλει να δουλέψει και να φανεί χρήσιμος και όχι μόνο να κάνει έργα βιτρίνας, χωρίς και αυτά να γίνονται με σπουδή. Τώρα λοιπόν το εν λόγω περιουσιακό στοιχείο του Δήμου μένει ανεκμετάλλευτο και οι σοφάδες από τα μπαλκόνια κρέμονται, με κίνδυνο να πέσουν στα κεφάλια των περαστικών. Και κάτι άλλο. Τα μισθώματα χρόνων, που υπολογίζονται σε πολλές χιλιάδες ευρώ, πως τα διαχειριστήκατε και αυτά ; 

Δεν έπρεπε κάποια από αυτά τα χρήματα να έχουν αποδοθεί στο χωριό μας ή τουλάχιστον να είχε επισκευασθεί το συγκεκριμένο κτήριο ; Γιατί αυτή η κατάντια δεκατρία χιλιόμετρα από τη Πάτρα και το καλοκαίρι να βασιλεύει η απόλυτη ερημιά και βρωμιά σε μία από τις ωραιότερες παραλίες του Δήμου μας ; Μιλάτε για ανεργία. Αν αυτό το κατάστημα είχε τεθεί σε λειτουργία δεν θα δούλευαν κάποιοι άνεργοι και κάποιοι προμηθευτές δεν θα διακινούσαν τα προϊόντα τους;».