Ακούς, γλύφτης ο Άδωνις! Μα τι κουβέντες είναι αυτές;

Αυτά που βλέπετε στην φωτογραφία -που την ψάρεψα στο διαδίκτυο- είναι εικόνες της φαντασίας σας, είναι οπτασίες που απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Ρωτήστε και τον Αντιπρόεδρο της ΝΔ, εάν αμφιβάλλετε!

Ένας αέναος κύκλος είναι η διαδρομή στους ορόφους της Δεξιάς πολυκατοικίας. Και για τους πολιτικάντηδες, γύρω γύρω νά 'ρχονται και κουβέντα να γίνεται!

Κατά καιρούς υπηρέτησε σε αρκετά γραφεία των ορόφων της πολυκατοικίας του χώρου της Δεξιάς, ο Άδωνις. Διαχρονικά άλλωστε η Δεξιά στην Ελλάδα είχε τρόπους και αρχηγούς για να εκφραστεί  ο πολιτικός χώρος της, που διαχρονικά θώπευσε όλο το φάσμα της κοινωνίας των δεξιών πολιτικών. 

Αρχής γενομένης από την Ελληνική Επανάσταση και λίγο μετά.

Μετά την δημοσίευση του εκλογικού νόμου του 1844 και μπροστά στα ήδη διαμορφωμένα τρία κόμματα (αγγλικό, γαλλικό, ρωσικό), ο βασιλιάς Όθωνας ήθελε μια εκλογική κυβέρνηση συνασπισμού με τους Μαυροκορδάτο - Κωλέττη αλλ’ ο τελευταίος αρνήθηκε να μετάσχει, για να μπορεί να κινείται πιο ελεύθερα και ανεξέλεγκτα να περνά τις φιλογαλλικές θέσεις του. Έτσι, στις 30 του Μάρτη του 1844, ορκίστηκε μονοκομματική κυβέρνηση Μαυροκορδάτου, του φιλοαγγλικού κόμματος, που προκήρυξε τις εκλογές για τον Απρίλη.

Ίσως αυτό να σας θυμίζει κάτι από τα σημερινά. Αυτά, που ακολούθησαν, ελάχιστα έχουν να κάνουν με τις δημοκρατικές διαδικασίες, αυτές όπως τις ξέρουμε σήμερα.

Επικεφαλής του γαλλικού κόμματος, ο Κωλέττης συμμάχησε με τους στρατιωτικούς, (φίλους του Κολοκοτρώνη του φιλορωσικού κόμματος) που ήξεραν πώς να «πείθουν» το λαό. Κι όπου δεν μπορούσαν να τον πείσουν, σήκωναν επαναστατική σημαία, τότε. Σήμερα πάνε σε άλλο κόμμα! Ά ρε Άδωνι, τα γράφω για να μην σε κατηγορούν πως έκανες παρατυπίες!

Πρώτος ήταν ο Θεόδωρο Γρίβας, του Φιλογαλλικού κόμματος που, τέλη του Απρίλη του 1844, σήμανε εξέγερση στην Ακαρνανία. Δεν γουστάριζε το φιλοαγγλικό κόμμα. Ο πρωθυπουργός και επικεφαλής του φιλοαγγλικού κόμματος, Μαυροκορδάτος, έστειλε τον στρατό, (τα ΜΑΤ δεν είχαν εφευρεθεί ακόμη(!).  

Και τότε μεσολάβησε ο Γάλλος πρεσβευτής Πισκατόρι, κι ένα πλοίο μετέφερε τον Γρίβα απόμ την Ακαρνανία στον Πειραιά. Εκεί ο καπετάνιος αρνήθηκε να τον παραδώσει στην κυβέρνηση του φιλοαγγλικού κόμματος και το πλοίο σαλπάρισε και τον έβγαλε στην Αλεξάνδρεια, όπου οι Έλληνες που ζούσαν εκεί του επεφύλαξαν υποδοχή ήρωα. Γνώριζαν την αγγλική καταπίεση που ζούσαν στο πετσί τους οι αποικίες και δεν ήθελαν φιλοαγγλική κυβέρνηση στην πατρίδα τους!

Κι επειδή ο Γρίβας το είχε πάρει κατάκαρδα, μετά από περίπου είκοσι χρόνια, τον βλέπουμε στους μπροστάρηδες στο κίνημα που οδήγησε στην έξωση του Όθωνα.

Άλλοι πετάνε τον Οθωνα, άλλοι τον Γεώργιο Παπανδρέου, άλλοι φτιάχνουν δικό τους κόμμα, άλλοι πουλάνε τον Καρατζαφέρη, πάνε στον Κώστα Καραμανλή, μετακομίζουν στον Σαμαρά, γλύφονται με τον Κούλη και έχει ο Θεός κι άλλο δρόμο να διανύσουν μετά την πτώση του στις εκλογές...

Ένας αέναος κύκλος είναι η διαδρομή στους ορόφους της Δεξιάς πολυκατοικίας. Και για τους πολιτικάντηδες, γύρω γύρω νά 'ρχονται και κουβέντα να γίνεται. Κι όπως έλεγε ο αείμνηστος ιδρυτής της πολυκατοικίας της Δεξιάς: «Όλο με βρίζετε, με βρίζετε, αλλά στο τέλος με ψηφίζετε»!