Καθαρή έξοδος ή τοπίο στην ομίχλη της ΝΔ, και ΠΑΜΕ

 

«Στην πραγματικότητα, που δεν είναι η πραγματικότητα, αλλά η θολωμένη από τις αντικυβερνητικές επικοινωνιακές μουτζούρες «πραγματικότητα», η κυβέρνηση μοιάζει να προσπαθεί απεγνωσμένα να πείσει την κοινή γνώμη για «καθαρή έξοδο», ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση (ταυτιζόμενη με τους αριστεριστές του Λαφαζάνη, τους σταλινικούς του Κουτσούμπα και τους φασίστες του Μιχαλολιάκου) για... ακάθαρτη∙ και όχι μόνο για ακάθαρτη, αλλά ούτε καν έξοδο: «Μνημόνια για άλλα 40 χρόνια, ‘κουτσή’ ανάπτυξη και πολιτικά ‘βαρίδια’ βλέπουν οι ξένοι...», λυσσομανούν οι μιντιακές ντουντούκες της Ν.Δ». 

 

Αυτά γραφεί μεταξύ άλλων στην στήλη του «Σε πρώτο πλάνο» ο συνεργάτης της εφημεριδας ΑΥΓΗ,  Τσαγκρής Νίκος-avgi.gr, ανήμερα Κυριακής χθες και εκεί στην Ελευσίνα που διεξαγόταν το Αναπτυξιακό Συνέδριο Δυτ. Αττικής οι σμπίροι του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ βάλθηκαν να επιβεβαιώσουν την συνεργασία τους με τα φασιστοειδή της ΧΑ και τα γκρουπούσκουλα κάθε τύπου.

 

Κάτι που ωθεί κάθε Αριστερό και κάθε Δημοκράτη να βροντοφωνάξει για τον ολισθηρό δρόμος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας:
 

ΝΤΡΟΠΗ ΒΡΕ.... Η Αριστερά έχει υποφέρει σε αυτόν τον τόπο από αντισυγκεντρώσεις, έχει μπει στο στόχαστρο της ματαίωσης των δικών της συγκεντρώσεων. Είναι ένα πολύ επικίνδυνο δείγμα γραφής το να υιοθετεί τέτοιες μεθόδους το ΚΚΕ. Είναι πολιτικό κόμμα ή αριστερίστικες ομάδες τύπου Ρουβίκωνα; 

 

Και να επισημάνει:

 

Με μία τέτοια αντισυγκέντρωση η Δεξιά δολοφόνησε το Λαμπράκη το 1963! Ντροπή βρεεε! Κοτζαμάνηδες είσαστε;

 

Ο λόγος για τις παρακρατικές τακτικές, που λανσάρει προσφάτως το ΠΑΜΕ του ΚΚΕ, με αντισυγκεντρώσεις και εισβολή των μελών του σε χώρους μη αρεστών συγκεντρώσεων  σε αυτούς, τακτική καθαρά τραμπούκικη και αντιδημοκρατική, που καμία σχέσει έχει με την Αριστερά! Της οποίας τα αποτελέσματα είδαμε και στην Πάτρα νωρίτερα πριν κάποιες ημέρες...

 

Ο Νίκος Τσαγκρής υπό την σημείωση «μια απόπειρα να "καθαρίσουμε" το θολωμένο, από τις αντικυβερνητικές επικοινωνιακές μουτζούρες, κάδρο της εξόδου από το Μνημόνιο» στο άρθρο του γράφει: 

 

Καθαρή έξοδος ή τοπίο στην ομίχλη;

«Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι «Καθαρή έξοδος», αλλά η ντόπια αντίδραση τον κάνει να μοιάζει... «Τοπίο στην Ομίχλη»: Στόχος μας είναι η καθαρή έξοδος από το Μνημόνιο, επαναλαμβάνει διαρκώς η κυβέρνηση - Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα της κυβέρνησης από τη δήθεν καθαρή έξοδο, θολώνει το σενάριο η αντιπολίτευση με ένα ψέμα.

Ένα μεγάλο ψέμα, για το οποίο θα έλεγα ψέμα αν έλεγα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα της αντιπολίτευσης για την κυβέρνηση, ενώ δεν θα έλεγα ψέμα αν έλεγα ότι το συγκεκριμένο ψέμα είναι ένα βρόμικο ψέμα, που θολώνει το κυβερνητικό σενάριο για καθαρή έξοδο απ’ το Μνημόνιο. Γιατί σενάριο είναι, ρε φίλε, πρόβλεψη, πρόθεση, στόχος: το νέο έτος (2018) θα χαρακτηρίζεται από τις συζητήσεις σχετικά με τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα χρέους και τις προσπάθειες της κυβέρνησης να δημιουργήσει επαρκή αποθέματα που θα επιτρέψουν και την περαιτέρω μείωση των επιτοκίων δανεισμού και θα υποστηρίξουν την καθαρή έξοδο από το πρόγραμμα, πράγμα το οποίο αποτελεί στόχο τόσο της Ελλάδας όσο και των εταίρων της... 

Πώς μπορείς τώρα εσύ, κύριε πρόεδρε (στον πρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης απευθύνομαι τώρα), να ποζάρεις ως μελλοντικός πρωθυπουργός της χώρας και, αντί να στηρίζεις το κυβερνητικό σενάριο για καθαρή έξοδο απ’ την κρίση, που, στην τελική, είναι και εθνικός στόχος, να το θολώνεις με αυτό το βρόμικο ψέμα;...

*******

Στην πραγματικότητα, που δεν είναι η πραγματικότητα, αλλά η θολωμένη από τις αντικυβερνητικές επικοινωνιακές μουτζούρες «πραγματικότητα», η κυβέρνηση μοιάζει να προσπαθεί απεγνωσμένα να πείσει την κοινή γνώμη για «καθαρή έξοδο», ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση (ταυτιζόμενη με τους αριστεριστές του Λαφαζάνη, τους σταλινικούς του Κουτσούμπα και τους φασίστες του Μιχαλολιάκου) για... ακάθαρτη∙ και όχι μόνο για ακάθαρτη, αλλά ούτε καν έξοδο: «Μνημόνια για άλλα 40 χρόνια, ‘κουτσή’ ανάπτυξη και πολιτικά ‘βαρίδια’ βλέπουν οι ξένοι...», λυσσομανούν οι μιντιακές ντουντούκες της Ν.Δ.

Πρωτοσέλιδα ψεύδη, στρεβλώσεις, fake news. Ωστόσο, ακόμα και οι συγκεκριμένες νεοδημοκρατικές ντουντούκες, την ίδια μέρα, στις ίδιες εκδόσεις, αδυνατούν να θάψουν ολοσχερώς τον καταιγισμό θετικών δηλώσεων ξένων θεσμικών αξιωματούχων (Ντέκλαν Κοστέλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Νικολά Τζιαμαριόλι του ESM, Βάλντις Ντομπρόβσκις, αντιπρόεδρος της Ε.Ε., Deutsche Bank, “Wall Street Journal” κ.λπ., κ.λπ.) για μια, «ακόμα και καθαρή», έξοδο της χώρας μας από το πρόγραμμα και την επιτήρηση.

Στην πραγματικότητα, που είναι η πραγματικότητα και όχι η θολωμένη από τις αντικυβερνητικές επικοινωνιακές μουτζούρες «πραγματικότητα», η κυβέρνηση επιδιώκει τη λεγόμενη «co-operative» (σ.σ.: «συνεργατική») έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα του ESM τον Αύγουστο του 2018 μέσα από μια συμφωνία με την Ε.Ε. για το modus operandi (τον τρόπο λειτουργίας υποχρεώσεων και δικαιωμάτων) μετά τον Αύγουστο του 2018. Στόχος, αυτό που η ίδια ονομάζει «καθαρή έξοδο», μια έξοδος, δηλαδή, χωρίς πολιτικούς όρους και πιστωτική γραμμή ESM και μια δημοσιονομική πειθαρχία πιο χαλαρή απ’ αυτή που προβλέπεται στο πλαίσιο του εγκεκριμένου από το ΔΝΤ προγράμματος...

*******

Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα, οι ηγέτες και οι ηγετίσκοι της σοσιαλφιλελεύθερης αντιπολίτευσης χύνουν δηλητήρια δάκρυα, καθώς η... «πρώτη φορά αριστερά» δημιουργεί συνθήκες «καθαρής εξόδου». Με κίνδυνο η «αριστερή παρένθεση» να γίνει... καθεστώς! Και τότε, αποχαιρέτα την..., Κυριάκο μου, / την εξουσία που χάνεις / τα σχέδια της ζωής σου / που βγήκαν όλα πλάνες...

«Μα αν η παρένθεση γίνει καθεστώς, ποιος ξέρει τι θα γίνει το... αφήγημα» σκέφτεται, απ’ την άλλη, ο πολίτης, χωρίς να ξέρει ούτε ο ίδιος αν το σκέφτεται για καλό ή για κακό. Διότι μπορεί να είναι προοδευτικός εν γένει, και να εξακολουθεί να στηρίζει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. προκειμένου να μην ευοδωθούν οι διαπλεκόμενες προσδοκίες της φιλελέ αντιπολίτευσης περί «αριστερής παρένθεσης», αλλά, κακά τα ψέματα, έχει κουραστεί να υπομένει τη ζωή εντός «παρενθέσεως». Και περιμένει πώς και πώς το πέρασμα από τη μνημονιακή «παρένθεση» στο σκονισμένο αφήγημα της αριστερής διακυβέρνησης, βασικό κεφάλαιο του οποίου είναι η άρση των μνημονιακών αδικιών.

Αυτό είναι το «θέλω» κάθε συνεπούς αριστερού, η επιθυμία κάθε συνειδητού πολίτη που, στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου 2015, ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι ένα «θέλω» αναλόγως εξέχον με το κυβερνητικό «θέλω», τον στόχο της «καθαρής εξόδου». Τον οποίο, ακόμα και ως στόχο, μουτζουρώνει η Ν.Δ.».