Ορφέας Περίδης - Ο Ρομπέν των καμμένων δασών

Ο Ρομπέν των αποαναπτυγμένων δασών

Γράφει: ο Χρήστος Αναστασόπουλος 

---

Ο Ρομπέν των δασών αρχικά ήταν ευγενής, ο κόμης Ρόμπιν του Λόξλει, τη γη του οποίου καταχράστηκαν άνθρωποι που επικαλούντο την ανάπτυξη. Αρχικά του ζήτησαν να τους την πωλήσει. Ο Ρομπέν αρνήθηκε. Στην συνέχεια του έδωσαν υψηλό αντίτημο σε χρυσό για να του την υπενοικιάσουν για 99 χρόνια. Τους αρνήθηκε και πάλι. Μετά οι άνθρωποι της ανάπτυξης έβαλαν φωτιά στο δάσος του και έκαψαν ένα μεγάλο μέρος του.

Τότε ήταν που ο ευγενής Ρομπέν αποφάσισε να αποταχθεί των τίτλων του και να βγει στην παρανομία με σκοπό να προστατεύσει το δάσος του αλλά και να συστρατευθεί με όσους θα αποφάσιζαν μαζί του να αγωνιστούν εναντίων των ανθρώπων της ανάπτυξης.

Βασικός βοηθός και φύλακας άγγελος του ο Λιτλ Τζον, μια παρεξηγημένη από την ιστορία, προσωπικότητα. Ο κατ’ επευφημία μικρός Γιάννης, ήταν ο ιθύνων νους πίσω από τις πράξεις του Ρομπέν. Αυτός ήταν που για πρώτη φορά ανέφερε την λέξη «αποανάπτυξη», στα αγγλικά, στη γλώσσα του, ως ”degrowth” αλλά και ως ”a-growth” .

Ο μικρός, αλλά πανέξυπνος Γιάννης, μίλησε για πρώτη φορά για την αποανάπτυξη τονίζοντας ότι δεν αποτελούσε το αντίθετο της ανάπτυξης, ούτε την ταύτισε με την οικονομική ύφεση, μια κατάσταση κατά την οποία δεν υπάρχει ανάπτυξη μέσα σε μια κοινωνία και ένα σύστημα χτισμένο πάνω στο πρότυπο της ανάπτυξης, μα μίλησε, για μια επιτέλους έξοδο από μια τέτοια κοινωνία, για μια αλλαγή προτύπου.

Ο παρεξηγημένος, μα φανερά εναλλακτικός μικρός Γιάννης, αναφέρθηκε σε μια βιώσιμη αποανάπτυξη, δηλαδή μια τέτοια διαδικασία, η οποία θα είναι κοινωνικά αποδεκτή, με βασικό στόχο τη δραστική μείωση της χρήσης υλικών και ενέργειας και άρα έως έναν βαθμό και του ρυθμού της οικονομικής ανάπτυξης, αυξάνοντας παράλληλα το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας. Η αποσύνδεση της (υλικής, ενεργειακής και οικονομικής) ανάπτυξης από την ποιότητα της ζωής και την ευημερία, θα αποτελούσε λοιπόν ένα από τα βασικότερα στοιχήματα της αποανάπτυξης.

Όταν ο Ρομπέν ξεκίνησε μέσω του διαδικτύου, να σπάει τους κωδικούς των λογαριασμών των ανθρώπων της ανάπτυξης, αποφάσισε να μεταφέρει τα χρήματα τους σε έναν κοινό, offshore λογαριασμό, μέσα από τον οποίο άρχιζε να μοιράζει τα ποσά, σύμφωνα με τον ιδέα της θέσπισης του λεγόμενου βασικού αλλά και ανώτατου εισοδήματος για κάθε άνθρωπο, δημιουργώντας έτσι αναδιανομή του πλούτου, αποκέντρωση, πρόνοια και αλληλεγγύη.

Όπως βέβαια ήταν αναμενόμενο, οι άνθρωποι της ανάπτυξης αντέδρασαν. Επιχείρησαν και κατάφεραν να αλλάξουν την νομοθεσία κτίζοντας πολυτελείς κατοικίες στο δάσος του Λόξλει, ανάγοντας το, μέσα από πληρωμένη συνεχή διαφήμιση, σε υπέρτατο τουριστικό προορισμό. Εξαφάνισαν έτσι ολόκληρο το δάσος, μετατρέποντας ακόμη και την λίμνη του σε μια τεράστια πισίνα.

Παράλληλα οι άνθρωποι της ανάπτυξης κατάφεραν να δημιουργήσουν στρατιές ανέργων, έτοιμων να εργαστούν για μια ελαχιστότατη αποζημίωση.

Παρόλα αυτά, ο άκληρος πλέον Ρομπέν μαζί με τον ευφυή Λιτλ Τζον και όσους μάχονται πια μαζί τους, συνεχίζουν τον αγώνα τους ενάντια σε αυτήν την κατ’ επίφαση ανεργία. Ο Λιτλ Τζον μάλιστα επαναλαμβάνει συχνά-πυκνά σε συζητήσεις του με τους -άνεργους ενίοτε- συνοδοιπόρους του αυτό που πριν πολλά χρόνια ο Κομφούκιος προείπε.

«Διάλεξε ένα επάγγελμα που σου αρέσει και δεν θα ξαναχρειαστεί να δουλέψεις στη ζωή σου».
Μια από τις ευχάριστες στιγμές χαλάρωσης της παρέας του Ρομπέν, του Λιτλ Τζον και των συνοδοιπόρων τους είναι κάποιες βραδιές με μουσική και τραγούδι.

Το παρακάτω κομμάτι του «συνοδοιπόρου» Ορφέα Περίδη με τον τίτλο «Ο Ρομπέν των καμμένων δασών», είναι αγαπημένο και βαθιά αγωνιστικό.



http://tetartopress.gr