Εθνική στάση ή κομματική σκοπιμότητα;

Την ίδια μέρα, χθες, δηλαδή κατά κάποιον τρόπο συντονισμένα, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι διαπίστωσαν ότι το θέμα της ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους είναι «εθνική υπόθεση» και ζήτησαν από τους μεν δανειστές να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους, από την δε κυβέρνηση να το αντιμετωπίσει ως τέτοιο.
 
Θα θέλαμε να χαιρετίσουμε την υπεύθυνη “εθνική στάση” της αντιπολίτευσης στο θέμα, αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε πριν διατυπώσουμε και μας απαντηθούν ορισμένες απορίες. Πρωτίστως για τη στάση της Ν.Δ. και δευτερευόντως για το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Η χθεσινή ανύψωση της ελάφρυνσης του χρέους σε “εθνική προτεραιότητα” για τον Κ. Μητσοτάκη συνεπάγεται ότι, σε περίπτωση “ναυαγίου” στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου, θα καταγγείλει Σόιμπλε και ΔΝΤ για το καταστροφικό παιχνίδι ή θα χρεώσει και πάλι την αποτυχία στην κυβέρνηση μένοντας στο δόγμα “για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ”; Επιπλέον, αν πραγματικά εννοεί τη νέα του θέση, θα αναλάβει κάποια πρωτοβουλία προς την πλευρά των δανειστών ή των ομοϊδεατών του στην Ευρώπη να τους πιέσει για το δίκαιο της εθνικής υπόθεσης ή θα περιοριστεί να ζητήσει στο εσωτερικό “πολιτική αλλαγή” συμπλέοντας κατά κάποιον τρόπο με την πολύμορφη Κεντροαριστερά;

Τα ερωτήματα δεν διατυπώνονται από κάποια καχυποψία που μας διακατέχει απέναντι στον κ. Μητσοτάκη ή ακόμη την κ. Γεννηματά και τον κ. Θεοδωράκη, αλλά από απτά ερεθίσματα. Μας εντυπωσίασε, για παράδειγμα, το γεγονός ότι, πριν διατυπωθούν οι υπεύθυνες θέσεις των τριών κομμάτων, έγκριτοι αναλυτές της Κεντροδεξιάς και του άλλοτε “ευρωπαϊκού μετώπου” είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τυχόν αποτυχία στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου και μη εκταμίευσης της δόσης του Ιουλίου θα οδηγήσει σε αμφισβήτηση της σημερινής κυβέρνησης και σε προβολή αιτήματος για “οικουμενική” που θα διεκδικήσει το εθνικό θέμα: κάτι σαν κυβέρνηση “ειδικού σκοπού”.

Θα θέλαμε να ελπίζουμε ότι η σύμπτωση αναλυτών και κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν οφείλεται σε κάποιον συντονισμό και ο “ειδικός σκοπός” να είναι πράγματι η ελάφρυνση του χρέους και όχι ο σκοπός της Ν.Δ. την τελευταία διετία: η ανατροπή της κυβέρνησης.

Με αυτές τις επιφυλάξεις χαιρετίζουμε την εθνική συστράτευση για αναδιάρθρωση του χρέους -και ας άργησε...

(Από το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ)