Δεν ξεκουμπιέται ο Αμβρόσιος εάν δεν ρίξει τον Τσίπρα!

Από το ίδιο... φύραμα έτρωγαν μαζί και οι δύο!

Αντικομμουνιστικό παραλήρημα με εκκλησιαστική κάλυψη!

Χολή και δηλητήριο, εμφυλίου διχασμού στάζουν τα λόγια του Μητροπολίτη Αμβρόσιου, όπως τα καταγράφει το προσωπικό του Ιστολόγιο με αφορμή τα εγκαίνια του Μουσείου Μπελογιάννη!

Κι αυτά, ενώ οι δυσαρέσκεια που προκαλεί στους πιστούς με την στάση του είναι τέτοια, που όπως πληροφορούμαι κίνημα εναντίον του ωριμάζει από συμπατριώτες του, οι οποίοι, θέλουν την απομάκρυνσή του από το θρόνο, καθώς τους ντροπιάζει η αντιχριστιανική παρουσία του και η καθημερινή προκλητική του στάση!

Και αρειόμενος δημοσιευμάτων του ακροδεξιού χώρου, ο Αμβρόσιος προσπαθεί να επικυρώσει την μισαλλοδοξία που καλλιεργεί, κάνοντας χρήση της εκκλησιαστικής του -και όχι θρησκευτικής του, διότι τέτοια δεν κατέχει- ιδιότητας. 

Παράλληλα δεν λέει να... ξεκολλήσει από την καρέκλα της μητρόπολης, παρ' όλο που είχε δηλώσει πριν καιρό ότι προτίθεται να ξεκουμπιστεί! Προφανώς ελπίζει να... ρίξει τον Αλ. Τσίπρα

Γράφει για  κομμουνιστοσυμμορίτες, «κατσαπλιάδες», όπως ήσαν γνωστοί καί όπως ήσαν καθιερωμένοι στη συνείδηση του Ελληνικού Λαού, που δεν αξίζουν της ανοχής μας και της λήθης μας!

Αλλά καθόλου σεβάσμιε Αμβρόσιε, εάν ήταν έτσι που τα γράφεις, τότε ποιοι έγγραψαν το Έπος της Αντίστασης κατά του Φασισμού στην Κατοχή, που εσύ υπηρέτησες στα χρόνια της χούντας ως στρατιωτικός ιερέας στη Χωροφυλακή των... κλεφτοκοτάδων;

Μήπως οι ταγματασφαλίτες, που αντιστάθηκαν στο Μελιγαλά κατά του στρατού του ΕΛΑΣ, συμμάχου του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής, το οποίο Στρατηγείο είχε χαρακτηρίσει προδότες όσους εντάχθηκαν στα Τάγματα Ασφαλείας;

Υπενθμίζω ότι αυτά τα ελληνόφωνα τάγματα και άλλα πολλά ήσαν δημιουργήματα των EsEs και υπάγονταν στη δικαιοδοσία του Στρατηγού Βάλτερ Σιμάνα.

Αντί λοιπόν να παραδοθούν, στη δύναμη του ΣΜΑ, προτίμησαν να πολεμήσουν την συμμαχική δύναμη, διότι ήσαν πιστοί των Γερμανών, οι οποίοι αποχωρούσαν αβλαβώς από την κεντρική Πελοπόννησο με καλυμμένα τα νώτα από τα Τάγματα.

Αυτούς ύμνησαν οι μεταβαρκιζιανές κυβερνήσεις συνεργατών των ναζί, αυτούς υμνείς και εσύ Αμβρόσιε!

Αλλά, εάν ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν πράκτορας των Σοβιετικών και άλλα τινά, που γράφεις, ο ισχυρισμός σου  αντιστρέφεται και μπαίνει το ερώτημα:

Αυτοί που πολεμούσαν υπό τις εντολές Γκραίηντι, που έκαναν μάχες με παρατηρητηρητές Αμερικανούς, που αμερικανικοί τόνοι πολεμεφοδίων ξεφορτώνονταν στον Πειραιά όλο το 1948 και 1949, για λογαριασμό του Ελληνικού Στρατού, αυτοί που τον Αύγουστο του 1949 χρησιμοποίησαν τις απαγορευμένες αμερικανικές βόμβες φωσφόρου Ναπάλμ στο Γράμμο κατά των μαχητών του ΔΣΕ, τι ήσαν; Δεν ήσαν πράκτορες των Αμερικανών;     

Κι επειδή είσαι κι ανιστόρητος, όπως κάθε φανατισμένος, γράφεις τα παρακάτω:

«Εμείς, σε παιδική ηλικία τότε, ενθυμούμεθα την 9η Μεραρχία του ενδόξου Ελληνικού Στρατού στην Πάτρα, η οποία είχε αναλάβει να καθαρίσει την Πελοπόννησο από το μόλυσμα των κατσαπλιάδων. Ο Ελληνικός Λαός της είχε δώσει το όνομα "η ενάτη και η χιονάτη"».

Μάθε λοιπόν πως το «Ενάτη» το έλεγε ο λαός μας, επειδή αναφέρονταν στην 9η Μεραρχία του διοικτή της Στυλ. Μανιδάκη, που από τις 6 Ιανουαρίου 1949, άρχισε στην Αχαΐα τις πολεμικές εχθροπραξίες, στο Γάλαρο, τις Πόρτες και στο Σανταμέρι.

Το «Χιονάτη» προέκυψε από τον πιο παγωμένο χειμώνα που ενέσκηψε το 1949, καθώς τόσο χιόνι είχε να πέσει από το 1940 στην περιοχή. Κι ήταν τέτοιο που γυμνοί, πειναμένοι και χωρίς πολεμικό υλικό έμειναν κρυβόμενοι στα ορεινά και άοπλοι τρεις χιλ. μαχητές του ΔΣΕ απέναντι σε 35 χιλ. αντιπάλους καλοφαγομένους και άριστα εξοπλισμένους με αμερικανικά όπλα. 

Και ήταν τέτοια η απόφασή τους να πολεμήσουν, που έλεγαν «δεν μας έφαγε η Ενάτη, αλλά μας νίκησε η Χιονάτη».