Αντίο στο Καρναβάλι της Πάτρας από τους «g86»

Φωτογραφία αρχείου, από το Καρναβάλι της Πάτρας.

«Θα τα πούμε του χρόνου». Κάπως αλλιώς, διαφορετικοί, έξω από «πλαίσια» και «όρια» που δε χωράνε το «διαφορετικό». Μοναχικοί στο έργο μας, έτσι όπως ακριβώς ήμασταν αυτά τα 7 χρόνια»...

Αντίο στο Καρναβάλι της Πάτρας από τους «g86»  οι οποίοι άλλαξαν το ύφος στη Γιορτή της Μεγάλης καρναβαλικής Κυριακής της Πάτρας. Το πλήρωμα των «g86» κατάληξε τιμωρημένο να παρελάσει τελευταίο. «Δεν υπάρχει αντίο σε τέτοιες σχέσεις υπάρχει μόνο «θα τα πούμε του χρόνου». Κάπως αλλιώς, διαφορετικοί, έξω απο «πλαίσια» και «όρια» που δε χωράνε το «διαφορετικό». Μοναχικοί στο έργο μας έτσι όπως ακριβώς ήμασταν αυτά τα 7 χρόνια»...

«Θα τα πούμε του χρόνου λοιπόν αγαπημένοι μας φίλοι, φίλοι από καρδιάς, συνοδοιπόροι.
Πολλά ευχαριστούμε, μια μεγάλη αγκαλιά και ένα φιλί για τον καθένα...»


Με αυτά τελειώνει το μήνυμά του από τον τοίχο της προσωπικ΄λης του σελίδας στο fb ο Πάρης Λαλιώτης.

Διαβάστε παρακάτω, τι αναφέρει για τους ασυμβίβαστους «g86», που βρίσκονται έξω από τα πλαίσια και αντίθετοι σε αυτούς που δεν ανέχονται το διαφορετικό. Λέξεις με βαθύ νόημα, που απευθύνονται σε όσους νόμισαν ότι η μεγάλη γιορτή της Πάτρας αποτελεί ευκαιρία για μετατροπή της σε παρέλαση... Κομσομόλων: 


«Μάρτιος
.... Βρεθήκαμε μετά από μήνες με μια πολύ αγαπημένη .... , μου χε λείψει είχα καιρό να τη δω να την αγγίξω να μπω μέσα της και να αφεθώ να με σηκώνει να μην αισθάνομαι βάρος χρόνο τόπο, απλά να αισθάνομαι το υγρό στοιχείο της να με βαπτίζει ξανά και να με γεμίζει ενέργεια....
μου χε λείψει .... μου χε λείψει πολύ.... ήθελα να σβήσουν όλα μέσα της να τα πάρει, να ξεκινήσουμε πάλι απο το μηδέν.

Πηγή ενέργειας η θάλασσα πηγή δύναμης, μήτρα ...αυτή και ο ήλιος, σβήνουν απαλύνουν τα κακώς κείμενα της άσχημες στιγμές και μένουν στο τέλος μόνο τα φώτα της νύχτας οι φωνές και η αγάπη που δώσαμε και πήραμε. Μένει μόνο ο απόηχος του καρναβαλιού και ενα βράδυ Τρίτης μετά τη καθαρή Δευτέρα , λυτρωτική λέγοντας ο καθένας μας τη πιο έντονη στιγμή που έζησε αυτά τα 7 χρόνια.

Ξεκινώντας από το ISON που το άρμα φτιάχτηκε στην ύπαιθρο στη βροχή σκεπάζοντάς το με νάυλον κάθε φορά , μετά το CIRCUS ,MEDUSA ,COCOON, BURLESQUE ,CUBIOUS ,η τιμωρία μας και στο τελος το ZODIAC με φωτισμένα άρματα , τιμωρημένοι τελευταίοι στη παρέλαση.
Στο τέλος....

Έτσι έπρεπε να κλείσει ...

Απλά και ήσυχα έτσι όπως ακριβώς εμφανίσθηκε το πλήρωμα , μακρυά απο τις κάμερες και το φως της ημέρας .
..
Έτσι έπρεπε να κλείσει... μεταξύ μας... με όλους αυτούς που μας αγάπησαν που μας περίμεναν και τους δωθήκαμε απλόχερα.

Ναι έτσι έπρεπε να κλείσει τελικά.... να κλείσει με τους δικούς μας ανθρώπους ,οικογενειακά, με πρόσωπα γύρω μας χωρίς μάσκες καθαρά ειλικρινά ,με αυτούς που κάθε χρόνο μας περίμεναν που κάθε χρόνο φούσκωναν απο περιφάνεια λες και ήταν κάτι δικό τους κομμάτι τους ,
που κατέβαιναν στη παρέλαση για να δουν αυτούς.... που βγάλανε τη μέδουσα... τους κόκκινους... το 86

Δικό τους ήταν... για εσάς γινόταν... για όλους εσάς που ήσασταν και είστε πλάι μας... για όλους εσάς που περιμένατε μέχρι τέλους για το τέλος... για όλους εσάς που μοιραστήκατε και μας χαρίσατε αυτές τις μοναδικές ανεπανάληπτες στιγμές.
Το ευχαριστούμε δεν αρκεί....

Η αγάπη είναι τόσο δυνατή που έχει δημιουργήσει δεσμούς πλέον, έχει δημιουργήσει πρωτόγνωρα συναισθήματα και μια υποχρέωση να δώσουμε ενα ραντεβού για του χρόνου... διαφορετικό.
 
Δεν υπάρχει αντίο σε τέτοιες σχέσεις υπάρχει μόνο «θα τα πούμε του χρόνου». Κάπως αλλιώς, διαφορετικοί, έξω απο «πλαίσια» και «όρια» που δε χωράνε το «διαφορετικό». Μοναχικοί στο έργο μας έτσι όπως ακριβώς ήμασταν αυτά τα 7 χρόνια.

Θα τα πούμε του χρόνου λοιπόν αγαπημένοι μας φίλοι, φίλοι από καρδιάς, συνοδοιπόροι.
Πολλά ευχαριστούμε ,μια μεγάλη αγκαλιά και ένα φιλί για τον καθένα...»

Ο πυρήνας ....

Οι εκπρόσωποι ....
g86»