Παράδειγμα πρώτου πολίτη της χώρας ο Κ. Στεφανόπουλος

Ως Πρόεδρος είχε επικαλεστεί τη ρήση του Ισοκράτη «Έλληνες είναι οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες», για να υπερασπιστεί το δικαίωμα του αλβανικής καταγωγής μαθητή Τσενάι να γίνει σημαιοφόρος, αφού υπήρξε άριστος μαθητής.

Ο Κωστής Στεφανόπουλος διέγραψε ως πολιτικός εντυπωσιακή τροχιά. Ξεκίνησε συντηρητικός, θα έλεγα και αντικομμουνιστής, αλλά με τα χρόνια εξελίχθηκε σε έναν δημοκρατικό και προοδευτικό άνθρωπο. Τίμησε όλους τους θεσμούς στους οποίους υπηρέτησε. Υπήρξε παράδειγμα τιμιότητας και ακεραιότητας, κάτι που τεκμηριώνεται με πολλά παραδείγματα.

Θήτευσε ως υπουργός Εσωτερικών σε κυβέρνηση Καραμανλή και από τότε έκανε προοδευτικά βήματα, π.χ. κατάλαβε και αναγνώρισε ότι τα προβλήματα στη Δυτική Θράκη δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα «δάκτυλου της Τουρκίας» -όπως λέγεται και σήμερα- αλλά και λανθασμένων πολιτικών διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων έναντι της επισήμως οριζόμενης ως μουσουλμανικής μειονότητας, η οποία στη διαδρομή πολλών δεκαετιών είχε υποστεί αποκλεισμούς και διακρίσεις από το ελληνικό κράτος.

Αποχωρώντας από τη Ν.Δ. το 1985, ίδρυσε τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗΑΝΑ), της οποίας εξελέγη ευρωβουλευτής. Το 1989 είχε αρνηθεί τον διχασμό και την παραπομπή σε δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου. Λίγο αργότερα, η ΔΗΑΝΑ δεν εξέλεξε βουλευτή, έχοντας πληγεί από την αποστασία Κατσίκη. Το 1991 στο συνέδριο της ΔΗΑΝΑ μού είχε ανατεθεί να εκπροσωπήσω το ΚΚΕ, καθώς ήμουν μέλος του Π.Γ. τότε. Ήταν η χρονιά που είχε αρχίσει η Γιουγκοσλαβική κρίση και ο Κωστής Στεφανόπουλος δευτερολογώντας είχε αναφερθεί στον χαιρετισμό μου, χωρίς να καταφύγει στις τότε «διαπιστώσεις της μόδας» περί του τέλους του κομμουνισμού, ενώ είχε συμμεριστεί όσα είχα πει για την αποφυγή της διάλυσης και των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας.

Όταν η ΔΗΑΝΑ «εξέπνευσε του βίου της» και αυτοδιαλύθηκε, ο Κωστής Στεφανόπουλος είχε δώσει το παράδειγμα επιστρέφοντας στο Δημόσιο την κρατική επιχορήγηση προς το κόμμα του. Εκλεγόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το 1995, άσκησε άψογα τα καθήκοντά του, εκπροσωπώντας επαξίως τη χώρα μας διεθνώς και εντός Ελλάδας. Ως Πρόεδρος είχε επικαλεστεί τη ρήση του Ισοκράτη «Έλληνες είναι οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες», για να υπερασπιστεί το δικαίωμα του αλβανικής καταγωγής μαθητή Τσενάι να γίνει σημαιοφόρος, αφού υπήρξε άριστος μαθητής.

Το 2001, όταν ο τότε αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ανήγαγε σε εθνικό θέμα το ζήτημα της αναγραφής της ταυτότητας του θρησκεύματος των Ελλήνων πολιτών, ο Κωστής Στεφανόπουλος είχε αρνηθεί το αίτημα της Εκκλησίας για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Ως πρώην Πρόεδρος πλέον «είχε ταράξει τα νερά», προτείνοντας την προσφυγή στη Χάγη για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας- Τουρκίας, πηγαίνοντας κόντρα στην παγιωμένη άποψη της ελληνικής διπλωματίας ότι αν πάμε για το ζήτημα στη Χάγη, είμαστε χαμένοι εκ προοιμίου.

Εύχομαι και ο σημερινός Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, να υιοθετήσει παρόμοια θαρραλέα στάση σε εθνικά θέματα, πολύ περισσότερο που το Κυπριακό βρίσκεται σήμερα σε πολύ κρίσιμη φάση.

Δεν πρωτοτυπώ γράφοντας τα λίγα αυτά λόγια ως ύστατο χαιρετισμό στον Κωστή Στεφανόπουλο, όφειλα όμως να τονίσω τα προαναφερθέντα, για να συνειδητοποιήσουμε και στον ΣΥΡΙΖΑ ότι υπάρχουν πολιτικοί που «γηράσκουν αεί διδασκόμενοι», αλλά και άλλοι, μεταξύ των οποίων και αριστεροί, που γηράσκουν μη διδασκόμενοι.

__________________
(*) Ο Πάνος Τριγάζης, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, έχει διατελέσει μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ και μέλος της Π.Γ. του Συνασπισμού.

Τριγάζης Πάνος-avgi.gr