Μεταξύ Μαιζώνος και Φωκαίας

Του ΑΝΔΡΕΑ ΦΙΛΙΑ

Με επιστολή που ταχυδρομείται με τους λογαριασμούς της ΔΕΥΑΠ και απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς και γονείς μαθητών καλούνται αφενός εθελοντές εκπαιδευτικοί να συμμετάσχουν εθελοντικά προσφέροντας εργασία στα Λαϊκά φροντιστήρια Αλληλεγγύης του Δήμου Πατρέων, και αφετέρου οι γονείς που τηρούν τα κριτήρια όπως η Δημοτική Αρχή τα αντιλαμβάνεται και τα δημοσιοποιεί να δηλώσουν συμμετοχή των παιδιών τους στα τμήματα που θα δημιουργηθούν το επόμενο διάστημα.

Αντίστοιχα φροντιστήρια, τότε τμήματα μαθησιακής στήριξης, λειτουργούσαν στο Δήμο Πατρέων από το 2102 και έως το 2014 και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή μαθητών.

Ανάλογες ανακοινώσεις που ενημέρωναν τους μαθητές και τους γονείς τους για τη δυνατότητα συμμετοχής τους έβλεπαν το φως της δημοσιότητας επίσης.

Η ουσιαστική διαφορά με τις σημερινές ανακοινώσεις της δημοτικής αρχής είναι ότι τότε δεν αναζητούνταν εναγωνίως, Νοέμβρη μήνα, εθελοντές εκπαιδευτικοί, γιατί και προσφορά υπήρχε και όταν δινόταν η δυνατότητα όπως δόθηκε το 2012 εργάστηκαν σε αυτά 52 αδιόριστοι εκπαιδευτικοί στα πλαίσια των προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας.

Σήμερα η Δημοτική Αρχή επιλέγει να συνεργαστεί μόνο με τον Παμμικρασιατικό παραμερίζοντας τους καθ ύλην αρμόδιους όπως είναι το Πανεπιστήμιο, οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης Νομού Αχαΐας, η ΕΛΜΕ και ο Σύλλογος Δασκάλων & Νηπιαγωγών Πάτρας. Ο Παμμικρασιατικός είναι από τους ιστορικότερους και με μεγάλη δραστηριότητα και προσφορά Συλλογους της πόλης μας όπως και ο Παγκαλαβρυτινός και ο Σύλλογος των Ηπειρωτών και άλλοι πολλοί επίσης. Ο ρόλος τους όμως είναι διαφορετικός και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να προσφέρει τα εχέγγυα, την επιστημονική κάλυψη και εποπτεία που προσέφερε τότε σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα σ’ αυτό το ευαίσθητο εγχείρημα.

Τα ερωτήματα που αναδύονται είναι πολλά και απαιτούν απάντηση. Γιατί δεν αξιοποιείται η προηγούμενη τεχνογνωσία και επιλέγεται διαφορετική διαδρομή; Γιατί υπάρχει αδυναμία συνεννόησης με του επίσημους φορείς της πολιτείας και του συνδικαλισμού σε ότι αφορά την εκπαίδευση; Από πότε ο Δήμαρχος έχει το δικαίωμα να εκχωρεί αρμοδιότητες σε πολιτιστικούς φορείς; Από πότε η Μαιζώνος άνοιξε παράρτημα στη Φωκαίας; Δεν υπάρχουν υπάλληλοί να διεκπεραιώσουν το διοικητικό κομμάτι της δράσης και αναζητούμε και εδώ εθελοντές; Το Τμήμα εθελοντισμού που τα παλιότερα χρόνια είχε μαζί με το Τμήμα Παιδείας την πλήρη ευθύνη της δράσης, γιατί έχει απομείνει με μία υπάλληλο και χωρίς τους δεκάδες εθελοντές που προσέφεραν καθημερινά εργασία στην πόλη μας;

Ο Δήμαρχος υπήρξε ειλικρινής πριν από τις εκλογές. Δεν απέκρυψε ότι είναι ΚΚΕ και ότι θα υπηρετήσει την ιδεολογία του. Δήμαρχο όμως δεν τον έκανε το ΚΚΕ αλλά οι πολίτες της Πάτρας οι οποίοι στην πλειοψηφία τους δεν ασπάζονται την ιδεολογία του και αναμένουν απ’ αυτόν να υπηρετήσει την πόλη του, αναγνωρίζοντας του ταυτόχρονα το δικαίωμά του να υπηρετεί και τα πιστεύω του μέσα από την κομματική του δράση αλλά σε καμία περίπτωση μέσα από την ιδιότητα του Δημάρχου.

Είναι καιρός η Δημοτική αρχή να κοιτάξει γύρω της και να δει τους πολίτες της πόλης ως πολίτες και όχι ως ποίμνιο για κατήχηση. Δεν είναι δυνατόν και δε θα ήταν και υγιές βέβαια να είχαμε όλοι την ίδια ιδεολογία. Πολλές φορές η διαφορετικότητα συμβάλει στη σύνθεση των ιδεών και στην πρόοδο. Αρκεί να υπάρχει η δύναμη αποτίναξης των στερεοτύπων και η διάθεση για συνεργασία. Ο χρόνος θα δείξει πότε ο ήλιος θα γυρίσει και αν η Μαιζώνος μπορεί να μεταφερθεί στη Φωκαίας ή το αντίστροφο. Μέχρι τότε όμως ας κοιτάξουμε τα του οίκου μας.