ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ εδώ και καιρό σε έναν δρόμο διαρκών πολιτικών αντιφάσεων, αναζητούμε -κι είναι αναμενόμενο- νέους δρόμους και νέες εκφράσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Απ’ τον "Καποδίστρια" μας πήγαν στον "Καλλικράτη" σωρεύοντας στις τοπικές κοινωνίες μύρια προβλήματα. Μήπως ήλθε η ώρα, σύντροφοι, να πάμε στον..."Κλεισθένη";
Να παραδειγματιστούμε από αυτόν τον πολιτικό της Αρχαίας Αθήνας και να σχεδιάσουμε με ανάλογο τρόπο την Αυτοδιοίκηση για την ελληνική κοινωνία; Σε ένα νέο νομοθέτημα, που θα αλλάζει τον χαρακτήρα αλλά και τις λειτουργίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Σε ένα νέο νομοθέτημα που θα εστιάζει σε κάθε τοπική κοινωνία και στα προβλήματά της και που θα προτρέπει όμως ν’ αποφασίζουν οι ντόπιοι για το πώς αυτά θα επιλυθούν.
Σε ένα νέο νομοθέτημα που θα καθιστά το Δημοτικό Διαμέρισμα του αστικού δήμου ή το τοπικό συμβούλιο του επαρχιακού δήμου «ζωντανό» κύτταρο της τοπικής κοινωνίας.
Σε ένα νέο νομοθέτημα σύμφωνα με το οποίο θα δεσμεύουν τον δήμαρχο και τον περιφερειάρχη οι τοπικές αποφάσεις.
Σε ένα νέο νομοθέτημα που ουσιαστικά θα βγάλει τους πολίτες απ’την απάθεια και τον ωχαδερφισμό.
Γιατί πρέπει ως Ριζοσπαστική Αριστερά να αφήσουμε το δικό μας αποτύπωμα στην κοινωνία, σε κάθε τοπική κοινωνία που αποζητάει από την Αριστερά κάτι ουσιαστικό αλλά και κάτι βαθιά πολιτικό.
Μ’ αυτή την αλλαγή «τακτικής», οι κοινωνίες θα γίνουν ουσιαστικά διεκδικητικές και βαθιά δημοκρατικές.
Κι αν θέλουμε να τολμήσουμε μια τέτοια βαθιά αλλαγή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα πρέπει να αρχίσουμε από τα θεμέλιά της που είναι α) η εκλογική διαδικασία και β) η χωροταξική διαμόρφωση κάθε δήμου.
Η εκλογική διαδικασία πρέπει να είναι διαφορετική απ' ό,τι είναι σήμερα και να στηρίζεται στη διακριτότητα της εκλογής του δημοτικού συμβουλίου από την εκλογή των τοπικών ή διαμερισματικών συμβουλίων.
Κι ο λόγος είναι απλός: Τα τοπικά και διαμερισματικά συμβούλια, με την ξεχωριστή εκλογή τους, στη βάση ενιαίου ψηφοδελτίου, θα αποκτήσουν πολιτική οντότητα, αφού θα απαγκιστρωθούν από το άρμα του δημάρχου και της πλειοψηφούσας δημοτικής παράταξης και θα εργαστούν για τον τόπο τους διεκδικώντας, ακόμη κι από τον δήμαρχό τους, προϋπολογισμό και έργα!
Η χωροταξική διαμόρφωση των δήμων πρέπει να ιδωθεί πάλι και να γίνουν όποιες παρεμβάσεις κριθούν αναγκαίες, με στόχο κάθε δήμος να μπορεί να είναι λειτουργικός και προσπελάσιμος από τους δημότες του. Αλλαγές θα χρειαστούν και οι νησιωτικοί δήμοι αλλά και οι δήμοι της ενδοχώρας.
"Δει δη χρημάτων..."
Η λειτουργία των δήμων απαιτεί οικονομικούς πόρους που το κράτος οφείλει να εξασφαλίζει, αποδίδοντας στους δημότες, το μερίδιο που τους αναλογεί από τη φορολόγηση του κράτους, σε κάθε επίπεδο.
Δεν νοείται λειτουργικός δήμος, χωρίς τη διασφάλιση από το κράτος, όχι μόνο των λειτουργικών εξόδων του αλλά και των αναγκαίων πιστώσεων για έργα υποδομής, ανάπτυξης, στήριξης της τοπικής κοινωνίας. Έργα που ο δήμος θα σχεδιάζει, υλοποιώντας τις τοπικές αποφάσεις που θα έχουν ληφθεί, μέσα από πολιτικές, δημοκρατικές διαδικασίες των πολιτών κάθε περιοχής.
Στο επίπεδο των σχέσεων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ βαθμού (δήμων) με την Περιφερειακή Διοίκηση, τα πράγματα είναι ακόμη θολά.
Κάποιοι -κι ανάμεσά τους, δικοί μας- συχνά υπερτονίζουν τον ρόλο της Περιφερειακής Διοίκησης και υποτιμάνε τον ουσιώδη ρόλο του δήμου και των τοπικών / διαμερισματικών συμβουλίων.
Κατά την άποψή μου, αποτελεί πολιτικό σφάλμα το να αποδίδεται στην Περιφερειακή Διοίκηση το «τεκμήριο της αρμοδιότητας» και ταυτόχρονα να αγνοείται ή να παραγνωρίζεται από την Τ.Α. α' βαθμού το «τεκμήριο της εντοπιότητας»...
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση για την Αριστερά και με την Αριστερά, πρέπει να λειτουργεί μέσα από μια διαδραστική διαδικασία κέντρου (του δημοτικού συμβουλίου) και περιφέρειας (των τοπικών/διαμερισματικών συμβουλίων). Η σχέση αυτή πρέπει να κρατάει «ζωντανό» κάθε Δήμο της χώρας μας. Άλλωστε, το σύνθημα των εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015 ήταν «ξεμπερδεύουμε με το παλιό». Μήπως, σύντροφοι και συντρόφισσες, ήλθε η ώρα να ξεμπερδέψουμε με το παλιό;
(*) Τάκης Γεωργακόπουλος, γιατρός, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ερυμάνθου Αχαΐας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πάσα άποψη εκφράζεται ελευθέρως από το ISTOLOGIO giorgou MOSXOU, αρκεί να μην περιέχει αήθεις χαρακτηρισμούς