Ώρα για μείωση του δημόσιου χρέους της χώρας μας

Κίμωνας Αποστολόπουλος: Όσο η Γερμανική Ευρώπη διακηρύσσει μέσω του Σόιμπλε ότι το χρέος είναι βιώσιμο ή ότι είναι νωρίς ακόμα να συζητηθεί αυτό, τόσο το ΔΝΤ θα  ζητάει από την μεριά του  επαχθή μέτρα ύψους 5,4 δις πλέον 3,6 δις πρόσθετα για την εξυπηρέτηση του χρέους.

Δεν μπορεί πλέον οι δανειστές να κλωτσούν το τενεκεδάκι πιο κάτω στον δρόμο

Του Κίμωνα Αποστολόπουλου


Πάρα πολλές φορές ακούγεται από έγκυρους οικονομολόγους ότι η πολιτική της βίαιης εσωτερικής υποτίμησης που εφαρμόζεται στην χώρα μας από το Δ.Ν.Τ. και από τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς είναι η λάθος συνταγή.

Προκειμένου η χώρα να  αποκτήσει ανταγωνιστικότητα για να καλύψει το παραγωγικό της κενό,   να έχει ισοσκελισμένο  προϋπολογισμό και ταυτόχρονα να απελευθερώσει πόρους  για να πληρωθούν οι δανειστές, η εφαρμοζόμενη πολιτική με μέτρα αυστηρής λιτότητας (περικοπές μισθών και συντάξεων  και  αύξησης της φορολογίας) είναι το φάρμακο που σκοτώνει.

Πολλοί παραλληλίζουν την οικονομική αυτή πολιτική με την γνωστή θεραπεία των γιατρών του Μεσαίωνα που στην προσπάθειά τους να σώσουν τον άρρωστο από την πανούκλα, του έκαναν αφαίμαξη αίματος, με αποτέλεσμα ο άρρωστος να πεθαίνει, όχι από την νόσο, αλλά από την εξάντληση δηλαδή την υποτιθέμενη θεραπεία!

Μετά από 6 χρόνια αυστηρής λιτότητας η σχέση Χρέος προς ΑΕΠ, είναι μεγαλύτερη απ’ ότι ήταν πριν ξεκινήσει η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας. Οι νέοι και ειδικά το πιο μορφωμένο κομμάτι εγκαταλείπει την χώρα ενώ το ποσοστό της ανεργίας βρίσκεται σε σημείο συναγερμού για πολλά χρόνια.

Η Ελλάδα και σαν Ευρωπαϊκή χώρα έχει υποστεί τα πιο σκληρά μέτρα που έχει ποτέ εφαρμόσει το ΔΝΤ σε χώρα στην ιστορία του και χωρίς να υπάρχει φως στο τούνελ.

Η ζοφερή αυτή κατάσταση βρίσκεται σε αναντιστοιχία με άλλα κράτη της Ε.Ε. που εφαρμόστηκαν τέτοιες πολιτικές. Η Ιρλανδία και η Πορτογαλία έχουν γυρίσει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ακόμα και η Κύπρος παρά το κούρεμα των καταθέσεων έχει καλύτερους οικονομικούς δείκτες από την χώρα μας, η οποία φαίνεται να υποτροπιάζει οικονομικά εκ νέου.

Οι οικονομικές επιδόσεις της Ελλάδος είναι πιο αδύναμες ακόμα και σε σχέση με χώρες, όπως η Ισλανδία, η οικονομία της οποίας αναπτύσσεται με ρυθμούς καλύτερους από την χώρα μας.
Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σε σημείο ανάφλεξης. Με ισοζύγιο πληρωμών αυστηρά πιεσμένο, φαίνεται αδύνατον να είναι σε θέση να αποπληρώσει τις  δόσεις των δανείων που ωριμάζουν τους επόμενους μήνες. Στο σημείο αυτό, τόσο το ΔΝΤ όσο και Eurogroup παρότι εφαρμόζουν αποκλίνουσες πολιτικές, όσον αφορά την διευθέτηση του χρέους, συγκλίνουν ως προς την χειρότερη επιλογή για την Ελλάδα.

Όσο η Γερμανική Ευρώπη διακηρύσσει μέσω του Σόιμπλε ότι το χρέος είναι βιώσιμο ή ότι είναι νωρίς ακόμα να συζητηθεί αυτό, τόσο το ΔΝΤ θα  ζητάει από την μεριά του  επαχθή μέτρα ύψους 5,4 δις πλέον 3,6 δις πρόσθετα για την εξυπηρέτηση του χρέους.

Παρά το αναπάντεχο πλεόνασμα του 0,7% που ανακοίνωσε η Eurostat ένας ανούσιος γύρος συζητήσεων φαίνεται να ακολουθείται ο οποίος θα παράγει μόνο βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα. Δηλαδή αντί να έχουμε μία συμφωνία, η οποία να προβλέπει ανάπτυξη για την χώρα μας με ταυτόχρονη διαγραφή χρέους και αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης όπως ακριβώς έκαναν οι σύμμαχοι το 1953 στην συμφωνία του Λονδίνου για την Γερμανία, θα έχουμε δυστυχώς την επιδίωξη να επιβληθούν μέσω εκβιασμών πιο σκληρά μέτρα, ανεξάρτητα από το γεγονός αν μια Ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ελλάδα αποδομείται και μετατρέπεται από κυρίαρχη χώρα σε οικονομικό χώρο.

Η πολιτική που ακολουθείται «extend and pretend approach» και η οποία αντικατέστησε την πολιτική του » chicken game» έχει σαν αποτέλεσμα να σπαταλιέται πολύτιμος χρόνος που οδηγεί το χρέος σε σημείο να είναι δυσβάσταχτο για την Ελλάδα ενώ και η θέση των δανειστών γίνεται πιο επισφαλής . Ταυτόχρονα στην χώρα λόγω αβεβαιότητας  δεν εισέρχονται νέα κεφάλαια τα οποία είναι κρίσιμα για την ανάπτυξη της.

Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τίποτα να επιδείξουν στους λαούς τους για τα δισεκατομμύρια ευρώ που έδωσαν στην Ελλάδα  ουσιαστικά για να σώσουν τις Γαλλικές και Γερμανικές Τράπεζες με τα χρήματα τους

Για τον λόγο αυτό το ΔΝΤ και η ΕΚΤ  έχουν βάλει σε κίνδυνο την αξιοπιστία τους και θα πρέπει να μάθουν από τα λάθη τους. Όσο θα καθυστερούν να δώσουν την λύση τόσο η ζημιά θα είναι μεγαλύτερη και τόσο μεγαλύτερο το κόστος επιδιόρθωσης.

Το πλαίσιο της ρύθμισης θα πρέπει να βρίσκεται στην απομείωση του χρέους, η οποία θα πρέπει να υποστηρίζεται από τις κατάλληλες μεταρρυθμίσεις, ώστε να μπορεί να πάρει μπροστά η παραγωγική μηχανή  και το απομένον χρέος να μπορεί να εξυπηρετηθεί από τις εσωτερικές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας  χωρίς νέο δανεισμό.

Εάν η κοινή λογική δεν αναγκάσει τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς να υποστηρίξουν ένα τέτοιο πλαίσιο, τότε όπως αναφέρει και ο Mohamed A-El Erian, ανώτερο στέλεχος, σύμβουλος του Μπαράκ Ομπάμα, σε πρόσφατο άρθρο του στο  Social Europe,  η γεωγραφική θέση της Ελλάδος  είναι τέτοια αναφορικά με το   προσφυγικό, δηλαδή την μεγαλύτερη κρίση που βιώνει  η Ευρώπη από την ιστορία της που θα το κάνει μόνη της για λογαριασμό της χώρας μας.

Πηγή: http://salos.gr/