Ξεχωρίζει το Discover Πάτρας, επί της οδού Πατρέως

Υπό την σκιά των γκράφιτι...

Διακρίθηκε ως ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά έργα των τεσσάρων τελευταίων ετών στην Ελλάδα

Ανάγνωση στην σκάλα...

Το καφέ αναγνωστήριο Discover στην οδό Πατρέως σχεδιασμένο από την Πατρινή αρχιτέκτονα Μυρτώ Κιούρτη κέρδισε μια μεγάλη διάκριση στα Αρχιτεκτονικά Βραβεία ΔΟΜΕΣ 2016. Το κατάστημα Discover διακρίθηκε ως ένα από τα δεκατρία κορυφαία έργα που έχουν κατασκευαστεί στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό από Έλληνες αρχιτέκτονες τα τελευταία 4 χρόνια.

Η διάκριση ανακοινώθηκε την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου στην τελετή απονομής των Βραβείων στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα. Οι ΔΟΜΕΣ αποτελούν σήμερα το σημαντικότερο περιοδικό αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα και κάθε χρόνο απονέμουν βραβεία αρχιτεκτονικής.

Η επιλογή των έργων που διακρίθηκαν έγινε από διεθνή επιτροπή πολύ γνωστών αρχιτεκτόνων, και συγκεκριμένα του  Enrique Walker διευθυντή του μεταπτυχιακού της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Columbia University στη Νέα Υόρκη, του διάσημου Λονδρέζου αρχιτέκτονα David Chipperfield και του Alberto Campo Baeza καθηγητή της Σχολής Αρχιτεκτονικής στη Μαδρίτη. Να σημειώσουμε ότι το κατάστημα Discover ανταγωνίστηκε κτίρια κατοικιών, μουσεία, ξενοδοχειακά συγκροτήματα και άλλα μεγάλης κλίμακας έργα, πολλά από τα οποία είναι κατασκευασμένα σε σημαντικές Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Το κατάστημα βραβεύτηκε τόσο για την αισθητική του όσο και για το σκεπτικό που κρύβεται πίσω από τη μορφή και τα υλικά αφού ο χώρος στοχεύει στο να προωθήσει νέες συμπεριφορές λειτουργικής συνύπαρξης των ανθρώπων στον δημόσιο χώρο και βίο.

Το πατάρι του καταστήματος επιμερίζεται με τη βοήθεια ενός συστήματος από πανέλα σε ενότητες που εξυπηρετούν διαφορετικές χρήσεις. Ο φοιτητής μπορεί να επιλέξει το μικρό γραφείο για διάβασμα που απαιτεί αφοσίωση,  το μεγάλο τραπέζι για τις ομαδικές εργασίες μαζί με συμφοιτητές του, μπορεί να να ξεκουραστεί σε ένα από τα μικρά καθιστικά ή να συναντηθεί για καφέ με κάποιον φίλο του στο κλασικό τραπεζάκι.

Οι επιμέρους χώροι αναπτύσσονται περιμετρικά της σκάλας ανόδου, η οποία κατασκευάζεται ως σειρά από κερκίδες όπως αυτές που συναντάει κανείς στα αμφιθέατρα των Σχολών ή στις μνημειακές εισόδους ιστορικών πανεπιστημίων. Ταυτόχρονα τα μικρά αυτά ημι-οριοθετημένα δωμάτια παραπέμπουν στα σπουδαστήρια-κελιά των μοναστηριών, του αρχέτυπου δηλαδή εκπαιδευτηρίου στην Ιστορία του Δυτικού Πολιτισμού.

Η διάταξη του χώρου καλλιεργεί την αυτοπειθαρχία, απαιτώντας από όλους να λειτουργούν μαζί, χαμηλώνοντας τον τόνο της φωνής προκειμένου να σεβαστούν τον διπλανό τους.

Αντίθετα με τη συνηθισμένη λύση που συναντάμε σε τέτοιους χώρους όπου η περιοχή διαβάσματος διαχωρίζεται από την περιοχή ξεκούρασης με γυάλινο τοίχο, οι προτεινόμενες οριοθετήσεις δημιουργούν τις συνθήκες ενός κοινωνικού πειράματος και προϋποθέτουν νέες πρακτικές εκ μέρους των ατόμων με στόχο την κατάκτηση μιας συλλογικότητας που βασίζεται στον σεβασμό του Άλλου.

Η αρχιτεκτονική πρόθεση ενισχύεται και νοηματικά από τα γκραφίτι του περιμετρικού τοίχου, δημιουργία του Bilos,  τα οποία οπτικοποιούν μια σειρά αποφθεγμάτων του Immanuel Kant, του φιλοσόφου που κατεξοχήν στοχάστηκε πάνω στους νεωτερικούς όρους της κοινωνικής συνύπαρξης.

Μία ακόμη άποψη του εσωτερικού χώρου.