Σημεία από την εισήγηση Γ. Κατρούγκαλου για Eφ.Συν.

Για δήθεν συντάξεις έως 600 ευρώ, για εισαγωγή ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις κύριες συντάξεις κα.

«Καλησπέρα σε όλους. Η τοποθέτησή μου έχει προφανώς ως αντικείμενο αποκλειστικά το δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών, το οποίο με απορία είδα σήμερα το πρωί. Απορία που δικαιολογείται αφενός διότι προέρχεται από την ΕΦ.ΣΥΝ. - την οποία σέβομαι και εκτιμώ ως έντυπο αρχών στο χώρο της Αριστεράς - και κυρίως απορία που δημιουργείται από το γεγονός ότι δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. 

Θα έλεγα ότι κινείται στο χώρο της προβοκάτσιας γιατί αποτελεί την κύρια αναστροφή της πραγματικότητας, ισχυρίζεται ότι υπάρχει δική μου πρόταση, η οποία μάλιστα έχει κατατεθεί στην επιτροπή για το Ασφαλιστικό, για συντάξεις έως 600 ευρώ, για εισαγωγή ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις κύριες συντάξεις.

Όλα αυτά θα λέγαμε ότι ήταν αποκυήματα νοσηρής φαντασίας, αν δεν ήταν σε προεκλογική περίοδο, όπου, προφανώς, όλα ερμηνεύονται ανάλογα με το αποτέλεσμα και τη σκοπιμότητά τους.

Ποια είναι η πραγματικότητα; Η εφαρμογή των νόμων των μνημονίων -του νόμου 3863/10 για τον ιδιωτικό τομέα, του νόμου 3865/10 για τον δημόσιο τομέα, όπως επιδεινώθηκαν από το δεύτερο μνημόνιο, τον νόμο 4093/12- καταλήγουν σε μειώσεις συντάξεων. Αυτοί οι νόμοι που σας περιέγραψα είναι οι ισχύοντες νόμοι, τους οποίους, φυσικά, οι εταίροι μας ζητούν να συνεχίσουν να εφαρμόζονται. Βάσει του νόμου 3863, η βασική σύνταξη πηγαίνει στα 360 ευρώ και αυτό θα συμπαρασύρει όλες τις συντάξεις προς τα κάτω. 

Τι επιδιώξαμε εμείς, ήδη, στη διαπραγμάτευση;  Απέναντι στην επιμονή  των εταίρων να εφαρμοστεί αυτή η αντιασφαλιστική νομοθεσία, επιμείναμε και καταφέραμε να δεχθούν εμείς να υποβάλουμε ένα συνολικό εναλλακτικό σχέδιο  για ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα. Δομική αλλαγή, επομένως, όχι απλώς παραμετρική. Θα την δεχθούν ως ισοδύναμο υποκατάστατο αυτού του συνόλου των μνημονικών ρυθμίσεων. Τι περιλαμβάνει, λοιπόν, το νέο μνημόνιο; Περιλαμβάνει την υποχρέωση να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε αυτή την αντιασφαλιστική νομοθεσία και μια σειρά πρόσθετων μέτρων μέχρι τον Οκτώβριο και τον Δεκέμβριο. Περιλαμβάνει, όμως, στην τελική του παράγραφο και τη δυνατότητα να υποβάλουμε εμείς αυτή τη συνολική δομική εναλλακτική πρόταση.

Ακριβώς γι αυτό τον λόγο πρότεινα στον Πρωθυπουργό – και έγινε αποδεκτό- να συγκροτηθεί μια επιτροπή για τη συνολική μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού. Κι εγώ και ο απερχόμενος Πρωθυπουργός θέλαμε αυτή η επιτροπή να προεδρεύεται από τον κ. Ρομπόλη, ακριβώς γιατί είναι γνωστή η δράση του και η συμβολή του στη μελέτη του συνταξιοδοτικού συστήματος. Δεν θέλησε ο κ. Ρομπόλης να προεδρεύσει και γι αυτό τον λόγο η προεδρία ανατέθηκε σε αντιπρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου , την κ. Λιγωμένου, η οποία και από τη θεσμική της θέση και επειδή είναι μελετήτρια του Ασφαλιστικού, μπορεί να φέρει αυτό το δύσκολο έργο σε πέρας.

Άρα, γιατί την κάναμε αυτή την επιτροπή; Όχι για να επιβάλουμε μειώσεις συντάξεων, αλλά γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος  να μην επιβληθούν και εφαρμοστούν οι μειώσεις που προβλέπουν οι ισχύοντες νόμοι 2010-2012. 

Και για έναν άλλο, ουσιαστικότερο λόγο: Το εθνικό ζήτημα της μεταρρύθμισης του Ασφαλιστικού. Το συνταξιοδοτικό δεν είναι ζήτημα που θα έπρεπε να το μεταρρυθμίσουμε, να ασχοληθούμε μαζί του και να επιδιώξουμε  την αναδιοργάνωσή του γιατί μας το ζητούν οι ξένοι. Είναι εθνικής σημασίας θέμα. Τόσο γιατί αφορά όλο τον ελληνικό λαό, τους σημερινούς συνταξιούχους, τους μελλοντικούς συνταξιούχους, δηλαδή τους σημερινούς εργαζόμενους, όσοι και γιατί έχει μεγάλη επίπτωση στην ανάπτυξη της οικονομίας. Ο δεύτερος λόγος, λοιπόν, πέρα από το να αποφευχθούν οι μειώσεις των συντάξεων, είναι να έχουμε επιτέλους ένα εθνικό σχέδιο μεταρρύθμισης του Ασφαλιστικού. 

Η επιτροπή του Ασφαλιστικού, είναι μια επιτροπή που αποτελείται από δικαστικούς, όλους τους πρωτοβάθμιους καθηγητές Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλισης και εμπειρογνώμονες. Ο σκοπός της είναι να υποβάλει  προτάσεις. Αυτές οι προτάσεις πρόκειται να αποτελέσουν αντικείμενο πολιτικής συζήτησης και ευρύτερης διαβούλευσης, ακριβώς γιατί δεν μπορεί μια μεταρρύθμιση να εφαρμοστεί εάν δεν έχει γίνει αποδεκτή από την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας. Αυτός είναι ο σκοπός της επιτροπής. 

 

Όλα αυτά που γράφτηκαν ότι εγώ έχω σκοπό να ποδηγετήσω την επιτροπή στην υιοθέτηση μιας φανταστικής πρότασης, η οποία με τη μέθοδο της μονταζιέρας περιγράφεται με βάση υπαρκτά υλικά της επιτροπής που έχουν διανθιστεί με εντελώς κατασκευασμένα στοιχεία,  όπως αυτά τάχα  της εθνικής σύνταξης που δεν θα ξεπερνά τα 600 ευρώ ή της εισαγωγής της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος. 

Είναι ιδιαίτερα προσβλητικό για την επιτροπή που αποτελείται από κατά τεκμήριο ανεξάρτητους και απόλυτα ειδικούς στον τομέα ανθρώπους  -αρκετοί εκ των οποίων είναι και ανώτατοι δικαστικοί - ακόμα και ως υπονοούμενο το γεγονός ότι δεν θα λειτουργήσουν μελετητικά για να καταθέσουν διαφορετικές προτάσεις, αλλά απλώς θα νομιμοποιήσουν μια ήδη ειλημμένη   πολιτική απόφαση. Και στο κάτω-κάτω ποιος τρελός θα εισηγείτο    στον ελληνικό λαό μια πρόταση που η ανώτατη σύνταξη θα ήταν στα 600 ευρώ;

Γι αυτό, λοιπόν, μιλώ για προβοκάτσια και για ένα επεισόδιο αυτού του εκλογικού πολέμου, που κανείς μας δεν θέλει να γίνει εμφύλιος της Αριστεράς- το λέω αυτό, γιατί ξεκίνησε από ένα έντυπο της Αριστεράς- και σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν πρέπει να γίνει ένας βρώμικος πόλεμος.

Η επιτροπή πρέπει να αφεθεί να λειτουργήσει ανεπηρέαστα. Ήδη, γι αυτό το ζήτημα που τάχα υπάρχει ειλημμένη απόφαση, έχει συγκροτηθεί υποομάδα της επιτροπής για να συζητήσει την αρχιτεκτονική του νέου ασφαλιστικού συστήματος. Επομένως, η επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει τεχνοκρατικά- προφανώς με πολιτικές αποδοχές γιατί δεν υπάρχει καθαρά τεχνοκρατικά ουδέτερη λύση – τις προτάσεις της.  Και στη συνέχεια θα πρέπει να υπάρχει ένας πολιτικός διάλογος, στη φάση όμως των πραγματικών δεδομένων όχι υποθετικών και πολύ λιγότερο κατασκευασμένων. 

Και ολοκληρώνω λέγοντας ότι στην επιστολή που έστειλα στην ΕΦΣΥΝ διατυπώνω, επίσης, την εύλογη απορία μου: πώς είναι δυνατόν ένα έντυπο αρχών να μην εφάρμοσε τους βασικούς κανόνες του αλφαβηταριού της δημοσιογραφικής δεοντολογίας πριν προχωρήσει σε μια δημοσίευση αυτής της έκτασης, να επικοινωνήσει μαζί μου για να ζητήσει διευκρινήσεις και τη δική μου άποψη. Θεωρώ ατυχές το γεγονός – δεν το ταυτίζω με την ΕΦΣΥΝ- θέλω να ελπίζω ότι στο μέλλον το εθνικό ζήτημα του Ασφαλιστικού  θα έχει την αντιμετώπιση που του ταιριάζει».