"Αοριστολογία, γενικολογία και ευχολόγια χαρακτηρίζουν την έκθεση ιδεών που διάβασε σήμερα (χθες) ο κ. Τσίπρας" απεφάνθη η Ν.Δ. για τις προτεραιότητες του κυβερνητικού έργου και τις κατευθυντήριες οδηγίες που έδωσε ο πρωθυπουργός προς τα μέλη της κυβέρνησης στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο.


"Ίδια λόγια, ίδιοι σχεδόν άνθρωποι, ίδια συνθήματα. Μόνο που τώρα τους γνώρισαν όλοι και ξέρουν ότι δεν έχουν τίποτα καλό και νέο να περιμένουν. Η δεύτερη κυβέρνηση Τσίπρα θα έχει το αποτέλεσμα της πρώτης" εκτίμησε το ΠΑΣΟΚ. "Το πιο αστείο ήταν η προειδοποίησή του προς τους υπουργούς του ότι θα κριθούν εντός εξαμήνου.

Μιλάμε για τους ίδιους κατά κανόνα υπουργούς που δεν έκαναν τίποτα για επτά μήνες και ελλείψει άλλων προσώπων ανέλαβαν απλώς να ξαναζεστάνουν τις καρέκλες τους" ήταν το πικραμένο σχόλιο του Ποταμιού.

Οι τοποθετήσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης τις πρώτες ημέρες μιας νέας κυβέρνησης διακρίνονται, πάντοτε, από μια αμηχανία η οποία απορρέει από τη συνύπαρξη δύο ισχυρών και αντίθετων παραγόντων: της νωπής λαϊκής εντολής προς τη νέα κυβέρνηση, η οποία δεν έχει παραγάγει έργο προς κρίση, και της ανάγκης επιβεβαίωσης του ρόλου των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Συνήθως υπάρχει εξουδετέρωση των δύο παραγόντων, με συνέπεια οι ανακοινώσεις να είναι άνευρες, "ουδέτερες".

Στις ανακοινώσεις των κομμάτων που προαναφέρθηκαν, ωστόσο, μπορεί να διακρίνει κάποιος κάτι περισσότερο από την αμηχανία της τυπικότητας: παράβλεψη του εκλογικού αποτελέσματος! Είναι σαν όσα έγιναν ή δεν έγιναν στο εννεάμηνο της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. να μην τέθηκαν στην κρίση του ελληνικού λαού, να μην επιβράβευσαν οι πολίτες κανένα πολιτικό σχέδιο και πρόγραμμα, να μην έδωσαν σε κανένα κόμμα την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και οι υπουργοί να κατέλαβαν τις θέσεις με κάποιο πραξικοπηματάκι, έστω δημοκρατικοφανές. Στο Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ μάλιστα μπορεί να διακριθεί και η βεβαιότητα ότι "τα πρόσωπα" της κυβέρνησης πρέπει να προέρχονται από τους κόλπους τους. Μόνο τα δικά τους πρόσωπα έχουν το χάρισμα.

Επειδή οι παραπάνω εκτιμήσεις μοιάζουν κάπως υπερβολικές -προς το παρόν- για τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης, θα κρατήσουμε -προς το παρόν- ένα μετριοπαθέστερο συμπέρασμα: Βρίσκονται ακίνητα σε παγωμένο χρόνο.

(Από το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ)