Eeeeee, Greco mascaraaaaaa!

ΕΔΩ την 28η Οκτωβρίου 1940, στις 9 το πρωί, σκοτώθηκαν δεκάδες συμπολίτες μας, στο βομβαρδισμό της Πάτρας από την ιταλική φασιστική αεροπορία. Ο Δήμος Πατρέων και ο Σύλλογος "Πέτρινα Χρόνια - Ιστορική Μνήμη". 28-10-2008. Τα παραπάνω αναγράφονται στην πινακίδα της Λεωφόρου Γούναρη 39-45. Τα έχει διαβάσει κανένας ποτέ από το σημερινό ηγετική σχήμα του Δήμου Πατρέων;

Ζητάνε αποζημιώσεις από τους Γερμανούς για τις καταστροφές των ναζί στη χώρα, αλλά σε αυτή την πόλη με τον κομμουνιστή δήμαρχο, αδιαφορούν  για την ιστορία τους…

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜ. ΜΟΣΧΟΥ

Σαν να έχει «χτυπηθεί» από τις βόμβες της αδιαφορίας, επτά χρόνια από την ανάρτησή της εκεί ψηλά στην κολόνα της συμβολής των οδών Γούναρη και Κανακάρη, κύπτει ευλαβικά το γόνυ στους περαστικούς διαβάτες, μεσίστια όπως τέθηκε από τις 28 Οκτωβρίου 2008, για να υπενθυμίσει το τι συμφορά βρήκε τους Πατρινούς πολίτες πριν επτά δεκαετίες, όταν το σμήνος των φασιστών Πελαργών όρμησε απροειδοποίητα κατά των αμάχων της Πάτρας για να σημάνει  με αυτή την ενέργεια την κατάταξη της πόλης στην τιμητική πρώτη θέση αυτών που αντιστάθηκαν απέναντι στην επέλαση του ιταλικού φασισμού. Και όντως η Πάτρα, αν και δεν τονίζεται, είναι η πρώτη πόλη που δέχθηκε τα αποτελέσματα της έναρξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο έδαφός της.

Αυτή και μόνον η τιμητική διάκριση, θα έπρεπε να είχε καταστήσει περισσότερο ευαίσθητους όσους από τις ηγετικές θέσεις που κατέχουν, έχουν και τις ανάλογες ευθύνες. Και μάλιστα αυτούς του Δήμου Πατρέων, που αυτές τις ημέρες έγραψαν δεκάρικους σε δελτία τύπου για την ιστορική μνήμη των λαών!

Δεν στοιχίζει δα και τίποτα γρόσια, η αντικατάσταση της κουρελιασμένης από τις καιρικές σημαίας, που δεν μας τιμά σαν πόλη, έτσι μαύρη που είναι από το καυσαέριο των οχημάτων. Ιδιαίτερα, που τώρα το καλοκαίρι Ιταλοί τουρίστες   ερχόμενοι  για να θαυμάσουν τα ρωμαϊκά απομεινάρια της Ιστορίας, θα βρεθούν αντιμέτωποι  με το θέαμα. Κι αν ξέρουν ελληνικά και διαβάσουν περί τίνος πρόκειται, τότε ο οικτιρμός εναντίον της πόλης θα είναι διπλός. 

Tα παραπάνω τριγύριζαν στο μυαλό μου, προχθές Κυριακή 3 Μαΐου 2015, όταν βρέθηκα να συμπορεύομαι με άλλους πεζοπόρους στην τιμητική εκδήλωση  για την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου εις βάρος του φασισμού, που συνδιοργάνωσαν ο Δήμος Πατρέων και η λέσχη δρομέων, περιπατητών ΦΑΕΘΩΝ.

Κάποιοι με σκούντησαν και μου έδειξαν με το βλέμμα του και με μία γκριμάτσα αποδοκιμασίας στο πρόσωπό τους το ανεμοδαρμένο εθνικό σύμβολο…

Ήταν σαν να με ρωτούσαν «εσύ το ανέχεσαι αυτό;». Συνειρμικά οδηγήθηκα στην ημέρα εκείνη, στις 28 Οκτωβρίου 2008, όταν κάποιοι αγωνιστές και φιλίστοροι βρεθήκαμε μπροστά στο κινηματοθέατρο «Πάνθεον», που την αντίστοιχη ημερομηνία του 1940 κάηκαν δεκάδες ανύποπτοι Πατρινοί από τις βόμβες των ιταλικών αεροπλάνων. Έτσι με επικεφαλής τον αείμνηστο Πέτρο Κομματά αποτίσαμε τιμή σε όσους έπεσαν σε αυτό το θυσιαστήριο. Η μαρμάρινη τιμητική πινακίδα ήταν αρχικά να τεθεί στη γωνία του «Πάνθεον», μα δεν υπήρξε σταθερό σημείο να ακουμπήσει. Έτσι επελέγη η διαγωνίως απέναντι του κινηματοθέατρου, κολόνα της πολυκατοικίας με την σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών. 

Λεπτομέρειες παρέθεσα, που ίσως και να μην ενδιαφέρουν. Αλλά σκεφτείτε λίγο...

Και γιατί να μην σκεφτούν οι Γερμανοί και οι Ιταλοί τουρίστες, κάπως έτσι: 

Ζητάνε αποζημιώσεις από τους Γερμανούς για τις καταστροφές των ναζί στη χώρα, αλλά σε αυτή την πόλη με τον κομμουνιστή δήμαρχο, αδιαφορούν  για την ιστορία τους…

Eeeeee, Greco mascaraaaaaa!