Γ. Πάντζας : «Πρέπει να δοθεί τέλος στην ανομία και στη βία των γηπέδων»

Στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, με θέμα το νομοσχέδιο για τη βία στον αθλητισμό, τοποθετήθηκε ο Βουλευτής Αττικής και συντονιστής σε θέματα αθλητισμού της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Πάντζας. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του:

«Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι βουλευτές.

Πόσοι από εμάς δεν έχουμε τύχει θεατές σε σκηνές άγριου ξυλοδαρμού σε γήπεδο, έστω και από την τηλεόραση; Ποιος από εσάς εδώ σε αυτή την αίθουσα, θα έπαιρνε τον μικρό του γιο, το εγγόνι του ή και όλη του την οικογένεια και θα πήγαινε στο γήπεδο να παρακολουθήσει έναν αγώνα; Ένα ντέρμπι; Έστω και τοπικό;

Κανένας σας. Και ο λόγος είναι ότι, τα γήπεδα και τα στάδια που συγκεντρώνουν μεγάλες λαϊκές μάζες, έχουν μετατραπεί σε αρένες. Αρένες που μέσα και έξω από αυτές ζει και βασιλεύει ένα παράπλευρο και παρασιτικό σύστημα ανομίας. Αρένες, με οργανωμένους στρατούς μέσα και έξω από αυτές.

Γιατί όμως, ενώ στην Αμερική και σε άλλες χώρες Ευρωπαϊκές και μη, βλέπουμε οικογένειες στα γήπεδα να απολαμβάνουν έναν αγώνα, εδώ δεν περνάμε ούτε απ έξω; Τι έχει συμβεί λοιπόν στην χώρα αυτή και δεν καταφέραμε να λύσουμε το πρόβλημα αυτό; Δεκαετίες τώρα. Γιατί άλλες χώρες τα κατάφεραν και εμείς όχι; Είναι το μίσος; Η ζήλια; Η Καυχησιολογία; Η άγνοια όλων των κανόνων και η σαδιστική ευχαρίστηση στην παρακολούθηση βίας; Γιατί, ενώ η πολιτεία ψήφισε νόμους, και μάλιστα δρακόντειους, αυτοί δεν εφαρμόστηκαν ποτέ; Εδώ είναι το ζουμί…

Ακούστε λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι το εξής: το γήπεδο ήταν και είναι ο κυματοθραύστης των πραγματικών κοινωνικών συγκρούσεων και το πεδίο εκτόνωσης της λαϊκής οργής. Ήταν και είναι το πεδίο που συνυπάρχει η βία των φτωχών με την βία των εύπορων, των οργανωμένων και των δικτυωμένων. Ένα πεδίο ακίνδυνο για το κράτος, το οποίο καλλιεργεί και διαχέει, το κλίμα της όξυνσης. Κλίμα που ανατροφοδοτείται από τις αθλητικές εφημερίδες, τους αθλητικούς ραδιοσταθμούς αλλά και τις διοικήσεις, οι οποίες έχουν κάθε συμφέρον να διατηρούν μάχιμους στρατούς οργανωμένων οπαδών. Αυτή είναι η μια όψη. Η θεωρητική σκοπιά του φαινομένου. 

Μα θα πει κανείς, ωραία, ποιο ήταν και είναι το πραγματικό όφελος από αυτή την στάση της πολιτείας;

Η απάντηση είναι απλή… η αλληλοεξυπηρέτηση των δύο παικτών.  Του πολιτικού συστήματος από την μία και των οικονομικών συμφερόντων από την άλλη. Η ύπαρξη του ενός, με την μπίζνα των άλλων.

Τι δημιουργήθηκε λοιπόν; Μια σαπίλα, μέσα στην οποία, όποιος ήθελε έστηνε με ευκολία έναν αγώνα και ξέπλενε μαύρο χρήμα. Μία σήψη, μέσα στην οποία με τον μανδύα του περίφημου «αυτοδιοίκητου», έδρασαν ανενόχλητες επί σειρά ετών εγκληματικές οργανώσεις. Ένα σύστημα στο οποίο, η Διαπλοκή και η διαφθορά, η ομερτά, οι πελατειακές σχέσεις και οι παρακρατικοί μηχανισμοί, δημιούργησαν αντιθέσεις και ανισότητες που οδήγησαν στη βία. Δεν υπολόγισε όμως, την λαϊκή ρήση που λέει ότι: «Ότι χρειάζεται βία για να διατηρηθεί, είναι καταδικασμένο» Δεν υπολόγισε, το γεγονός ότι θα έρθει η σημερινή κυβέρνηση και θα συγκρουστεί με τα κακώς κείμενα.

Γιατί αυτό κάνει αυτό το νομοσχέδιο. Καταδικάζει την βία και όλα τα στοιχεία που την δημιούργησαν. Βάζει τέλος στην ανομία, την αυτονομία και ασυδοσία του αυτοδιοίκητου, που υπήρξε θύλακας εγκληματικών οργανώσεων που δηλητηρίασαν την κοινωνία. Βάζει τέλος στην συλλογική και αόριστη ευθύνη, που λειτούργησε ως εργαλείο συγκάλυψης αξιόποινων πράξεων. Η ευθύνη προσωποποιείται και ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Από εδώ και πέρα, ο φίλαθλος κόσμος θα γνωρίζει ποιος διέπραξε τι, αλλά και ποιος επέβαλε την όποια ποινή ή πρόστιμο. Και θέλω να συγχαρώ στο σημείο αυτό τον Υπουργό, για την θαρραλέα και μεγάλη ευθύνη που αναλαμβάνει, να είναι αυτός που θα επιβάλει τα πρόστιμα. Γιατί θεωρώ, σε αντίθεση με πολλούς, ότι κατά αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλιστεί και το αδιάβλητο της διαδικασίας, αφού κανείς Υπουργός δεν θα θελήσει να παρεκκλίνει της νομοθεσίας γιατί θα γνωρίζει ότι εάν το πράξει θα τελειώσει και η πολιτική του καριέρα.

Κλείνω λέγοντας το εξής:

Όλοι γνωρίζουμε ότι το θέμα της οπαδικής βίας αποτελεί ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Ιδιαίτερα αυτή την εποχή, που σημαδεύεται από τις κοινωνικές αντιθέσεις και τους αυτοματισμούς, που δημιούργησε η κρίση και οι μνημονιακές πολιτικές. Είναι η ώρα λοιπόν, να ανοίξουμε την συζήτηση εις βάθος. 

Να οργανώσουμε και να εφοδιάσουμε με μέτρα πρόληψης την κοινωνία, η οποία θα είναι και αυτί που θα ξαναφέρει την οικογένεια στο γήπεδο».