Η ΨΥΧΡΗ ΚΑΙ Ο ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ

Του ΝΤΙΝΟΥ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι γνωστή σε όλους η ψυχρότητα των Γερμανών και των βορείων ειδικότερα. Δεν θα μπορούσε η κ. Μέρκελ να αποτελεί εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα και μάλιστα με την  προτεσταντική παιδεία που έχει. Ακόμα δε περισσότερο που ηγείται της μεγαλύτερης οικονομικής δύναμης της Ευρώπης και μια από τις τρεις –τέσσερις μεγαλύτερες του κόσμου.

Από την άλλη, ο κ. Τσίπρας σε πλήρη αντίθεση με την ιδιοσυγκρασία των ελλήνων που είναι παρορμητικοί , φανφαρόνοι, εκρηκτικοί δείχνει μια απίστευτη νηφαλιότητα και ψυχραιμία χωρίς να λείπει το χαμόγελο και η ευγένεια.

Τα δύο αυτά στοιχεία μπορεί να συνέβαλλαν θετικά στην συνάντηση των δύο αλλά σίγουρα βοήθησαν να τεθούν όλα τα ζητήματα και από τις δύο πλευρές και να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους.  

Αυτό δεν σημαίνει ότι η μία ή η άλλη πλευρά αποκάλυψαν τις ενδόμυχες σκέψεις τους και τις εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν σε περίπτωση αδιεξόδου ή σύγκρουσης.

Υποθέτουμε όμως όλοι ότι οι δύο ηγέτες είπαν τα σύκα –σύκα και τη σκάφη –σκάφη ώστε να γίνουν τα βήματα εκείνα που οδηγούν στο ξέφωτο μιας κοινά αποδεκτής πορείας.

Φυσικά κανένας δεν περιμένει ότι η κ. Μέρκελ …συμπάθησε τον  κ. Τσίπρα ή ..πείστηκε από τα επιχειρήματα  και τις αριστερές του θέσεις. Ούτε κανείς πιστεύει ότι ο κ. Τσίπρας …στρατολόγησε την κ. Μέρκελ στον ΣΥΡΙΖΑ Γερμανίας ή στο Die Linke.

 Τίποτα από αυτά δεν μπορούσε και δεν μπορεί να συμβεί. Οι ιδεολογικές θέσεις είναι σταθερές ένθεν κακείθεν και η διελκυστίνδα βρίσκεται σε αυτό το σημείο ακριβώς.

Πως δηλαδή μέσα από τις αβυσσαλέες  ιδεολογικές διαφορές θα βρεθεί –και θα βρεθεί- κοινός τόπος ούτως ώστε η Ελλάδα να περπατήσει με όρθια την κοινωνία και η Γερμανία να κατανοήσει πως με τις χρεωμένες χώρες σε …πτωματική κατάσταση η Ευρώπη δεν κινδυνεύει απλώς αλλά αποσυντίθεται σίγουρα και σταθερά.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός έθεσε δημόσια όλα τα προβλήματα ή θέματα που άπτονται των διμερών σχέσεων  και από τι στιγμή που τίθενται αποτελούν ούτως η άλλως σημείο τριβής ή σύγκλισης με του Γερμανούς.

Ακόμα και για το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις η κ. Μέρκελ παρότι είπε πως το θέμα έχει ρυθμιστεί, άφησε ανοικτό το θέμα μιας ολοκληρωμένης συζήτησης και τελικής διευθέτησης του θέματος. Βέβαια, δεν θα αποδεχτούν εύκολα ή ίσως ποτέ μια άμεση ρύθμιση αλλά θα επιδιώξουν μια …πλάγια μέθοδο ώστε να μην εγερθούν ζητήματα και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Λέγεται , για παράδειγμα, ότι είναι στις προθέσεις τους να χρηματοδοτούν ένα ίδρυμα ή κάτι παρεμφερές  το οποίο θα προσφέρει υποτροφίες.

Το πολύωρο δείπνο των δύο ηγετών και των –από-πέντε συνεργατών τους (αξιοσημείωτο, ούτε Βαρουφάκης ούτε Σόϊμπλε , παρότι έγινε προσπάθεια εκ μέρους των Γερμανών να παραστεί ο κ Σόϊμπλε) δειλοί   ότι τα θέματα δεν συζητήθηκαν επιφανειακά  αλλά σε βάθος και με την πολιτική αντίληψη που κάθε αντιπροσωπεία έχει.

Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος, τα προβλήματα που ορθώνονται μπροστά στην Κυβέρνηση είναι πολλά και δισεπίλυτα αλλά αυτά είναι και πρέπει να λυθούν με τη συνδρομή των εταίρων και φυσικά των Γερμανών. Προφανώς η Γερμανία είναι ένας από τους 19 εταίρους(;) αλλά είναι η Γερμανία…

Η αποστροφή του κ. Τσίπρα πως δεν ζητάμε χρήματα αλλά χρόνο και υπομονή αποτελούν ακόμα μεγαλύτερη δέσμευση για τον ίδιο και την Κυβέρνηση της οποίας ηγείται. Θα φανεί η ευρηματικότητα, η αποφασιστικότητα, η βούληση, η δυναμική, ο λογισμός , το όνειρο και το σχέδιο που έχουν.

Εξ αυτών θα κριθεί η ιδεολογική επάρκεια  για την ανάπτυξη της χώρας μέσα από ένα άλλο μοντέλο και η ικανότητα σύνδεσης θεωρίας και πράξης. Και αυτό δεν αφορά την κ. Μέρκελ η όποιον άλλο αλλά την ίδια την Αριστερά.   

Υ.Γ: Το καλό κλίμα και τα συναφή που επιβεβαιώθηκαν σε καμιά περίπτωση δεν αναιρούν σχεδιασμούς που θέλουν να οδηγήσουν την Ελληνική Κυβέρνηση στα βράχια και δυστυχώς από αυτό το σενάριο δεν εξαιρούνται εγχώριοι «εκπρόσωποι» των εταίρων και δανειστών.

Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας των  πολιτικό-οικονομικών δυνάμενων  που «διαφεντεύουν» την Ευρώπη, δεν είναι εύκολη και δεν θα επέλθει λόγο εξομάλυνσης (;) των σχέσεων με την Γερμανία. Το παιγνίδι είναι πιο βαθύ , πιο σκληρό και σίγουρα δεν επιτρέπει εφησυχασμούς.

Γιαυτό : «ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ …ΡΕΜΑΛΙΑ, ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ».