Για μια Δημοκρατική Μεταρρύθμιση στο Σωφρονιστικό σύστημα και για να γίνει πράξη ο Σωφρονισμός

Φωτογραφία αρχείου.

Δεκάλογος προτάσεων για να αποφευχθεί ο τιμωρητικός εγκλεισμός, που επιβάλλεται σήμερα με τη συνδρομή του κελιού και των συνεπειών του

  

Με δεδομένη την ανάγκη να «φωτισθεί» κάθε γωνιά του αντιδραστικού κράτους, όπως έχει δομηθεί επί δεκαετίες, μέσα στις φυλακές. Εκεί που δοκιμάζεται κυριολεκτικά η Δημοκρατία και ο Ανθρωπισμός, δεν θα αποτελούσε πολυτέλεια η διοργάνωση ημερίδας, που θα δείξει στην κοινωνία των ελευθέρων ότι ο πολιτικός φορέας που τίθεται επικεφαλής είναι αυτός που την αφουγκράζεται.

Τα παραπάνω σχολιάζουν δημοκρατικοί κύκλοι στην Πάτρα με αφορμή την χθεσινή αποφυλάκιση υπό όρους του απεξαρτημένου πρώην χρήστη του ΚΕΘΕΑ, που η δογματική προσήλωση μέρους των δικαστικών ταγών τον έστειλε κατευθείαν στο «μεγάλο σχολείο» των φυλακών του Αγίου Στεφάνου, αντί να τον κρατήσει μακριά από αυτό το κακό «διδακτήριο», όπως έκανε το Συμβούλιο Εφετών που ενέκρινε την αίτησή του!  

Και έχοντας υπόψη, ότι υπάρχουν χώρες όπου τα σωφρονιστικά καταστήματα υπάγονται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας και όχι της Δικαιοσύνης, καταλαβαίνει κανείς το βάρος που ρίχνεται από την κοινωνία τους στον σωφρονισμό και όχι στον τιμωρητικό εγκλεισμό, όπως δυστυχώς συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, όπου εξακολουθούμε να τιμωρούμε με φυλάκιση ακόμη και μετά την έκτιση της ποινής τους, ανθρώπους που καταδικάστηκαν γιατί διεκδικούν το δικαίωμά τους να έχουν στον ήλιο μοίρα!

Κι επειδή, όχι γιατί είναι κυβέρνηση πια αυτός ο πολιτικός χώρος, -κι εννοώ τον ΣΥΡΙΖΑ- αλλά γιατί έχει στο παρελθόν διακριθεί για την ευαισθησία του σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι ο μόνος που επιβάλλεται να τεθεί επικεφαλής, μέσω της ΝΕ Αχαΐας, σε συνεργασία με το Τμήμα Δικαιωμάτων της ΚΕ του κόμματος και να ανοιχτεί προς την κοινωνία για να καλέσει φορείς και κοινωνικές οργανώσεις που θα συμμετάσχουν στη διοργανώσει μιας ημερίδας με τον ενδεικτικό τίτλο: «Για μια Δημοκρατική Μεταρρύθμιση στο Σωφρονιστικό Σύστημα, για να γίνει Πράξη ο Σωφρονισμός και όχι ο τιμωρητικός εγκλεισμός».

Στην ημερίδα αυτή να αναδειχθούν, στο πλαίσιο της αριστερής διακυβέρνησης,  τα παρακάτω δέκα ζητήματα:

1)      Εκδημοκρατισμός του Σωφρονιστικού Συστήματος σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα.

2)      Συνεχής εκπαίδευση των εργαζομένων.

3)      Θεσμοθετημένη εκπαίδευση των κρατουμένων.

4)      Ζητήματα υγειονομικής περίθαλψης.

5)      Προγράμματα επανένταξης.

6)      Εναλλακτική έκτιση των ποινών. (Αυτό ήδη γίνεται σε σύγχρονες χώρες).

7)      Νέα πρότυπα διοίκησης και διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού.

8)      Μέτρα για τον εκδημοκρατισμό του Σωφρονιστικού Συστήματος.

9)      Κατάρτιση και αναμόρφωση του πεπαλαιωμένου Σωφρονιστικού Κώδικα.

10)  Προένταξη ελευθέρων-κρατουμένων στην ελεύθερη κοινωνία, με τσιπάκι παρακολούθησης, που θα υποχρεούνται να φέρουν ενεργό.

Και αυτά γιατί μόνο με το άνοιγμα προς την κοινωνία και τις αστείρευτες δυνάμεις της που και θέλουν και μπορούν να εκφραστούν και «διψούν» για ενεργή συμμετοχή μπορούν να σπάσουν επιτέλους μια σειρά από προκαταλήψεις και στερεότυπα δεκαετιών.

Να αναδειχθούν τα  δικαιώματα των εγκλείστων, γιατί η φυλακή στερεί την ελευθερία αλλά όχι όμως και το δικαίωμα στην εργασία ή την εκπαίδευση. (Είναι γνωστή η περίπτωση του νεαρού, που οδηγήθηκε στην απεργία πείνας, με αίτημα το δικαίωμα στην Εκπαίδευση).

Και θα πρέπει κάποτε και ως κοινωνία να μας απασχολήσει το τι απογίνονται νέοι άνθρωποι που καταδικάζονται σε εγκλεισμό και μετά την έκτιση της ποινής τους βγαίνουν στην ελεύθερη κοινωνία, χωρίς επαγγελματικά εφόδια.

Πρέπει επιτέλους να  γίνει πράξη και στην χώρα μας ο θεσμός της κοινωνικής εργασίας και ακόμα ζητήματα που λόγω φτώχειας και ακριβού κόστους, για την απονομή της Δικαιοσύνης, έχουν ως αποτέλεσμα την «μείωση» της δημοκρατικότητας.

Θα μπορούσε να κληθούν επίσης φορείς και να καταθέσουν ανοικτά τις προτάσεις τους και όπου εκεί θα κριθούν και θα δεσμευθούν ανοικτά στο «φως» της κοινωνίας όπως:

1)      Ιατρικός Σύλλογος Πατρών. Συνδικαλιστικό όργανο νοσοκομειακών ιατρών. Διευθυντής 6^ης ΥΠΕ, ΟΚΑΝΑ, ΚΕΘΕΑ.

2)      Δικηγορικός Σύλλογος Πατρών. Συνδικαλιστικές ενώσεις δικαστικών υπαλλήλων, σωφρονιστικών υπαλλήλων,   εξωτερικών φρουρών καταστημάτων κράτησης και αστυνομικών υπαλλήλων.

3)      Εκπρόσωποι ΑΕΙ, Παιδαγωγική Ακαδημία, Διεύθυνση Β/θμιας, καθηγητές σχολείου 2^ης ευκαιρίας, ΕΛΜΕ.

4)      Φορείς και εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Δήμου Πατρέων και Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

5)      Εργατικό Κέντρο Πάτρας και συνδικαλιστικοί φορείς, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

6)       Φορείς του πολιτισμού, ΔΗΠΕΘΕ, Πολιτιστικός Οργανισμός Πάτρας.

7)      Και τέλος και το πιο βασικό, φορείς και οργανώσεις  και κινήσεις όπως:

Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, Κίνηση Υπεράσπισης των δικαιωμάτων των κρατουμένων, Κίνηση για τα δικαιώματα Μεταναστριών/ών.

Και φυσικά ο Υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος και εκπρόσωποι του Υπουργείου (Γεν. Γραμματέας, Πάνος Λάμπρου, επιστημονικός σύμβουλος του Υπ.Δικ., Γεν. Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής Ευτύχιος Φυτράκης) αλλά και ο Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης βουλευτής Μιχαήλ Κριτσωτάκης όπως και η βουλευτής Βασιλική Κατριβάνου υπεύθυνη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ καθώς και οι τοπικοί βουλευτές.

Είναι αυτονόητο πλέον ότι ο πολιτικός χώρος που αντιπροσωπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της διακυβέρνησης αλλά και των σοβαρών προβλημάτων που καλείται να λύσει, ότι οφείλει να καταθέσει τις επεξεργασμένες θέσεις του ανοικτά στις κοινωνικές δυνάμεις και να στηριχθεί στον «πνεύμονα» της Αριστεράς και της Δημοκρατίας στην κοινωνία. Να επιλύσει και όχι να μείνει στην διαχείριση των καταστάσεων!

Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις δυσκολίες που περνά, λόγω της αντίδρασης κυρίως της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της λιτότητα, που προσπαθεί -ευτυχώς ατυχώς- να επιβάλλει η γερμανική κυβέρνηση, δεν πρέπει να κλείσει τα μάτια απέναντι στον φασισμό και στην καθημερινότητα του κοινωνικού ρατσισμού, κάτι που αποδεικνύεται με το δόγμα των φυλακών τύπου Γ΄ και φυσικά μένοντας πεισματικά στο δόγμα ότι οι «περισσότερες φυλακές, σημαίνουν  λιγότερα σχολειά». 

Εκ των παραπάνω συνάγεται ότι όχι απλώς είναι «πολυτέλεια» μια τέτοια διοργάνωση ημερίδας, αλλά επιτακτική η ανάγκη, να διοργανωθεί από το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΕ Αχαΐας, αλλά και να δώσει την ευκαιρία σε φορείς και πρόσωπα να εκφραστούν δημόσια, μα και να δεσμευτούν, για να έχει την κοινωνία συμπαραστάτη στο δύσκολο δρόμο που επέλεξε!

Για να δώσει ελπίδα και στους εντός των τειχών, ότι μόλις βγουν στην κοινωνία των ελευθέρων, θα έχουν στα χέρια τους το πολιτικό και φυσικό όπλο της εργασίας για να κάνουν νέο ξεκίνημα!

Μια τέτοια ημερίδα μπορεί να διανθιστεί με πολιτιστικές παρεμβάσεις όπως: Με την προβολή μικρού μήκους ταινίας για θέματα Μεταναστών, είτε για προβλήματα στην Εκπαίδευση,  ακόμα, με ποιητικό αναλόγιο και με μουσικές παρεμβάσεις.