Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής Αχαΐας: Η σύγκρουση μόλις ξεκίνησε. Συνεχίζουμε, ανοίγουμε όλα τα μέτωπα στη χώρα

Φωτογραφία αρχείου. Χαρακτικό του Κλίφροντ Χάρπερ.

Προσπάθεια για παραγωγική ανασυγκρότηση.  Στην υπεράσπιση του κόσμου της Εργασίας. Στην αντιμετώπιση της ανελέητης λιτότητας και ανεργίας

«Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι η Κυβέρνηση ξεπερνώντας σε πρώτη φάση το ναρκοθετημένο έδαφος που είχαν ετοιμάσει η Τρόικα και τα ντόπια πολιτικά και άλλα στηρίγματά της, κέρδισε χρόνο.  Ο χρόνος αυτός θα έχει σημασία ΜΟΝΟ αν προσανατολιστεί, δίχως καθυστέρηση: Στην προσπάθεια για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.  Στην υπεράσπιση του κόσμου της Εργασίας. Στην αντιμετώπιση των θυμάτων της ανελέητης λιτότητας και ανεργίας».

Τα παραπάνω τονίζει η συνδικαλιστική παράταξη της αριστεράς Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής Αχαΐας (ΜΕΤΑ) σε ανακοίνωση που εξέδωσε και με την οποία, αφού επισημαίνει ότι η  «σύγκρουση μόλις ξεκίνησε» καλεί σε ταξική συσπείρωση στις τις γραμμές του διευκρινίζοντας:

«Θεωρούμε, ότι ΚΑΝΕΙΣ από εμάς δεν ταυτίζει ή εξαργυρώνει την συνδικαλιστική του ενασχόληση με κυβερνητικές – κρατικές θέσεις, όπως η συνδικαλιστική γραφειοκρατία (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) που χρόνια τώρα, διαμορφώθηκε και λειτουργεί σαν πυλώνας τους συστήματος εκμετάλλευσης.  Κάθε τι αντίθετο, είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ».

Αναλυτικότερα στην ανακοίνωσή του περιλαμβάνονται τα παρακάτω:

 
 «Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Μόλις ένα μήνα από την ιστορική, για τον τόπο μας αλλά και την Ευρώπη, αλλαγή στην κυβερνητική εξουσία, με τις λαϊκές δυνάμεις της Αριστεράς και με το λαό μαζί ενάντια στην εκστρατεία του φόβου, οι δυνάμεις της Τροϊκανής κυριαρχίας αλλά και οι ντόπιοι εκφραστές τους, ξεκίνησαν πάλι ένα πόλεμο ενάντια στην θέληση του Λαού, όπως εκφράστηκε στις εκλογές.

Ουσιαστικά για μας, η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ μόλις ξεκίνησε.

Συνεχίζουμε, ανοίγουμε όλα τα μέτωπα μέσα στη χώρα.

Μετά τη λαϊκή εντολή για αλλαγή, η ΑΝΑΤΡΟΠΗ, δικό μας έργο και δικαίωμα αλλά και καθήκον για τις ζωές μας, συνεχίζεται σε ένα άλλο επίπεδο μπροστά στην κατάσταση που δημιούργησαν τα χρόνια των μνημονίων.

Γιατί: 

*  Με τις ακραίες πολιτικές της λιτότητας η χώρα απώλεσε το 30% του ΑΕΠ με αποτέλεσμα την κεφαλαιακή της ερήμωση.

*  Με το ξεπούλημα των αποκρατικοποιήσεων δόθηκε το 1/3 του εθνικού πλούτου.

*  Με την ανεργία των νέων και την άθλια ταξική εκμετάλλευση τους, με τον “ειδικό” μισθό – μεροκάματο για τους κάτω από τα 30 έτη, ένα μεγάλο κομμάτι της Νεολαίας, με επιστημονική κατάρτιση, έγινε το πρώτο κύμα μεταναστών του 21^ου αιώνα για τη χώρα μας.  Οι υπόλοιποι περιφέρονται για αναζήτηση πρόσκαιρης εργασίας.

*  Με την κατάργηση κάθε νόμου του Εργατικού Δικαίου, με την μαζική εξάπλωση των Ατομικών Συμβάσεων, με την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ουσιαστικά παρέδωσαν την Εργατική Τάξη άοπλη, υποθηκεύοντας και δίνοντας ενέχυρο την εργατική της δύναμη, για να καταστήσουν οι νέες εργασιακές σχέσεις προς όφελος της Εργοδοσίας.

Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα και πάνω σε αυτό το έδαφος, το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει και πρέπει να αναπτυχθεί βαθύτερα, ταχύτερα και σε ένα άλλο επίπεδο συνειδητότητας.

Αυτή είναι η παρακαταθήκη των προηγούμενων χρόνων του Μνημονίου.

Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι η Κυβέρνηση ξεπερνώντας σε πρώτη φάση το ναρκοθετημένο έδαφος που είχαν ετοιμάσει η Τρόικα και τα ντόπια πολιτικά και άλλα στηρίγματά της, κέρδισε χρόνο.  Ο χρόνος αυτός θα έχει σημασία ΜΟΝΟ αν προσανατολιστεί, δίχως καθυστέρηση:

1.    Στην προσπάθεια για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας

2.    Στην υπεράσπιση του κόσμου της Εργασίας

3.     Στην αντιμετώπιση των θυμάτων της ανελέητης λιτότητας και ανεργίας

Θεωρούμε ύψιστο πολιτικό καθήκον της Κυβέρνησης τους άξονες αυτούς, άλλωστε πρόκειται για τις δεσμεύσεις της απέναντι στην Εργατική τάξη και το λαό. 

Θεωρούμε, πρώτο, ΑΠΟΛΥΤΟ και ΤΑΞΙΚΟ μας καθήκον, την κινητοποίηση των εργαζόμενων και του λαού για τα ζητήματα αυτά.

Θεωρούμε ότι αυτό το καθήκον πρέπει να είναι το ΚΥΡΙΟ σε κάθε συνδικαλιστικό όργανο, κάθε ομοσπονδία, κάθε εργατικό κέντρο και σωματείο, κάθε συνδικαλιστή και αγωνιστή που βάζει πάνω από όλα την υπεράσπιση των δίκιων της τάξης του. 

Θεωρούμε ότι το εργατικό κίνημα πρέπει πια μέσα από τους αγώνες του να πετάξει σαν τοξικό απόβλητο από πάνω του την συνδικαλιστική γραφειοκρατία που με την στάση της, τη διαπλοκή της με εργοδοσία και κράτος λειτούργησε, χρόνια τώρα, σαν δεκανίκι της Τροϊκανής κυριαρχίας.

Θεωρούμε, τέλος, ότι ΚΑΝΕΙΣ από εμάς δεν ταυτίζει ή εξαργυρώνει την συνδικαλιστική του ενασχόληση με κυβερνητικές – κρατικές θέσεις, όπως η συνδικαλιστική γραφειοκρατία (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) που χρόνια τώρα, διαμορφώθηκε και λειτουργεί σαν πυλώνας τους συστήματος εκμετάλλευσης.  Κάθε τι αντίθετο, είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.

Εμείς ζητάμε και θα παλέψουμε: 

*        Κάθε άνεργος, κάθε οικογένεια να έχει φαγητό, θέρμανση, φάρμακα και μέχρι να βρει δουλειά να επιδοτείται από τον ΟΑΕΔ.  Δίχως φορολογία, δίχως τέλη και βάρη.  Ύψιστο καθήκον για την κοινωνία η ΕΠΙΒΙΩΣΗ των ανθρώπων.

*       Να καταργηθούν τα βάουτσερ. 

*         Να προστατέψουμε το σπίτι κάθε ανθρώπου από τις τράπεζες.

*        Να καταργηθούν οι ΑΤΟΜΙΚΕΣ Συμβάσεις Εργασίας.  Εθνικός μισθός 751 ευρώ (κατώτερος) για όλους. 

*         Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ εφαρμογή για όλους.

*         Ίση αμοιβή για τους νέους, με τα μεροκάματα των συλλογικών συμβάσεων. 

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Αυτά είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ! 

Είναι οι αναγκαίοι ΟΡΟΙ για να σταθεί στα πόδια του, με αξιοπρέπεια ο κόσμος της εργασίας και για μας δεν υπόκεινται σε καμία διαπραγμάτευση.

Το Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής καλεί τον κόσμο της εργασίας να βαδίσουμε ΜΑΖΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.

Με πρωτοβουλίες και δράσεις, με την αναζωογόνηση των σωματείων που πρέπει να λειτουργήσουν σαν κύτταρα πολυσυλλεκτικά για τους εργαζόμενους.

Βάζουμε στόχους και παλεύουμε για την ΔΟΥΛΕΙΑ, ΤΗ ΖΩΗ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ.

Θα πάρουμε την πρωτοβουλία, αυτά τα ζητήματα να συζητηθούν στα συνδικαλιστικά όργανα, στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας και τα ταξικά σωματεία, με Δράσεις και Αγώνες και να τα συζητήσουμε στους χώρους δουλειάς.

Απαιτείται να δούμε μορφές συνδικαλιστικής οργάνωσης αυτών των εργαζομένων, για να έχουν λόγο και δράση, για να υπάρξουν σαν οργανωμένοι χώροι στο ενιαίο συνδικαλιστικό κίνημα.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς και με την πίστη στα δίκια της ΤΑΞΗΣ μας, προχωράμε, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, στις νέες συνθήκες».