Να μην γίνει αυτοσκοπός η απεργία πείνας κι η αλληλεγγύη στους κρατούμενους της 17Ν‏

Η φωτογραφία είναι από την κατάληψη "Στο Κόκκινο" που έληξε σήμερα Σάββατο, μετά από έξι ημέρες διάρκειας.

Επιστολή Κάιν: Να μη χαθούν ανθρώπινες ζωές, και η κατάληψη στον ραδιοσταθμό «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ» πρέπει να σταματήσουν κάπου εδώ!

Από τον Κάϊν (Παπαδόπουλος Παναγιώτης) μεμονωμένο άτομο από το Αναρχικό/ελευθεριακό κίνημα, το Istologio G. Mosxou έλαβε σημερα το πρωί, επιστολή με την οποία γίνεται προτροπή για την άρση της κατάληψης του αριστερού ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο»  και εκδηλώνεται αντίθεση στην άσκοπη απεργία πείνας κι αλληλεγγύης στους κρατουμένους για ποινικά αδικήματα από το χώρο της "17 Ν". Στο μεταξύ σήμερα έληξε η κατάληψη "Στο Κόκκινο" μετά από έξι μέρες διάρκειας και καταδίκης από το εργατικό κίνημα και την κοινωνία. Ωστόσο η αξία της επιστολής του Κάϊν παραμένει ακέραια, αφού θέτει επί τάπητος γενικότερα ζητήματα του χώρου των κοινωνικά ελευθεριαζόντων, οι οποίοι παρασυρμένοι εκτρέπονται σε εκδηλώσεις που καταλήγουν σε αντικοινωνικές παρεκτροπές...

Στην ανοιχτή επιστολή, αναλυτικότερα αναφέρονται τα παρακάτω:

 
«Σχετικά με τήν "κατάληψη" της Νομικής, τίς λεηλασίες και τίς καταστροφές μέσα και γύρω απο τόν χώρο και τίς  "εμπρηστικές πρωτοβουλίες" που "προωθούν" αρνητικά  τά αιτήματα των πολιτικών κρατουμένων απεργών πείνας...

Το πρόβλημα δεν είναι στην χρήση της... υπογραφής "αναρχικοί", αλλά στην "ποιότητα" εκείνων των χρηστών της πού την ερμηνεύουν λανθασμένα και την κακοποιούν-η κατάληψη δεν είναι αυτοσκοπός, ούτε ο Αναρχισμός είναι βία, κουκούλα και τρομοκρατία-παραποιώντας τό μήνυμα τού Αναρχισμού για την κοινωνική οργάνωση τής ισότητας και τής αυτοδιαχείρισης!

Για μια πολλοστή φορά  ο "πολιτικός" μηδενισμός και χουλιγκανισμός συκοφαντεί και υπονομεύει ακάθεκτα τον Αναρχισμό και προσθέτει στον κοινωνικό χώρο- στον οποίο κινούμαστε, κρινόμαστε  και αγωνιζόμαστε όλοι- περισσότερη  βαρβαρότητα και φασισμό!

Κακό δεν είναι η χρήση της υπογραφής "αναρχικοί" ή "αντιεξουσιαστές" , δέν υπάρχει "καταστατικό" καί "αποκλειστική άδεια" που νά εμποδίζει τήν πρόσβαση σε αναρχικούς/κές νά χρησιμοποιούν την ιδεολογική τους αναφορά.

Κακό είναι να μην σέβεσαι την ιστορική διαδρομή τού Πολιτισμού της Ανθρωπιάς  πού ακολουθεί ο Αναρχισμός γράφοντας  αγώνες και αιώνες γιά τήν Τέχνη και την Ανάταση τής Ζωής , κακό είναι η στρέβλωση και η ποινικοποίηση τής υπογραφής (άρα και του Αναρχισμού) από την "άγρια νεολαία" πού το "θυμικό" της το έχει... ονομάσει "αντιεξουσία" (η δική μου εξουσία αντί εκείνης τού Κράτους) που με "λύσσα και ασυνειδησία" οδηγεί στην απομόνωση τόσο τους αναρχικούς, όσο και τά δίκαια αιτήματα και αγώνες που κατά καιρούς τά κινήματα πολιτικής αμφισβήτησης  προβάλλουν ή διεκδικούν, για να επιστρέψει ξανά η Ζωή κι η Αξιοπρέπεια  στήν θέση τής επιβίωσης και της κοινωνικής αποσύνθεσης-παρακμής!

Τι "πέτυχαν" στο διαταύτα οι ...."αλληλέγγυοι καταληψίες" τής Νομικής μετά τό καταδρομικό τέστ από τόν χώρο τής σχολής?.....

Με αυτά και άλλα...πολλά και τέτοιους "αγώνες" τής "πολιτικής" αφασίας έμεινε "άγαλμα" εκτεθειμένος και καπελωμένος  με μαύρη μπογιά-σάν το πρόσωπο τού Παλαμά-  άλλη μια φορά ο Αναρχισμός  και τα αιτήματα των απεργών πείνας σπασμένα αγάλματα (και με  εχθρική  τήν κοινωνία)απο τήν δική τους σκοπιμότητα,ατομικισμό  και εκτόνωση που μόνο "αλληλεγγύη" δέν λέγεται....

Αλλά βολεύονται και καλύπτονται όλα με τίς "ονομασίες" και τά συνθήματα , το πλιάτσικο κι η καταστροφή μέσα κι έξω απο τήν Νομική(και εκ του ασφαλούς)  υπογράφεται και δηλώνεται .... ως  "ανατροπή κι εξέγερση"...

 
Τόξερες (το διαβάσαμε κι αυτό) πώς η Κυβέλη , ο Ξενόπουλος κι ο Παλαμάς, το παρεκκλήσι δίπλα απ τήν Νομική.... είναι πρόσωπα και σύμβολα "κυριαρχίας" ?

Μας πνίγει (κοντά στά τόσα άλλα τού καθημερινού ζόφου  κι ασχήμιας) ο βανδαλισμός, η Εξουσία και η κυριαρχία ενός αγενούς κι ανήθικου "αναρχισμού"(αναρχοειδή κι αναρχίζοντες) που έχει κάνει το "ταξικό μίσος" (κι όχι την ταξική πάλη και την συλλογική απελευθέρωση) σημείο ύπαρξης και αυτο-αναφοράς.Το μίσος κι ο αυτοσκοπός, τυφλώνουν... Δέν τυφλώνουν μονο τήν Εξουσία, το Κεφάλαιο και το Κράτος, τυφλώνει κι η έπαρση κι ο αυταρχισμός  τής δήθεν "αναρχίας", τής ψευτοαντιεξουσίας!

Το Κράτος....μπορεί να είναι Τρομοκράτης,μπορεί να είναι ο πρώτος "δάσκαλος" τής Βίας.... αλλά δέν είναι ο μόνος! Και υπάρχει "εκεί πάνω" γιατι  "απο τά κάτω"  ανταγωνίζονται πολλά.... μικρά κρατίδια βίας, εκδίκησης και μίσους, παρόμοιας "συμπεριφοράς"!

Εχω καταθέσει  πολλές φορές πώς απαιτούμενο/απαραίτητο  είναι το σύνολο τού αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου να παίρνει θέση απέναντι σε παρόμοιες προβληματικές και αντιαναρχικές "πολύμορφες και επιθετικές δράσεις" , γιατί η σιωπή δεν είναι συνώνυμο της ελευθερίας και τής αδιαμεσολάβητης κριτικής!

Πρίν λίγες μέρες σύντροφοι ξυλοκοπήθηκαν και πήγαν στο νοσοκομείο με τραύματα , επειδή ...."τόλμησαν" να διαφωνήσουν ,εκείνη την στιγμή που συνέβαινε, με ομάδα ατόμων (τάγμα εφόδου και αγέλη τραμπουκων) που επιτέθηκαν απρόκλητα σε περιπολικό που κατέγραφε τροχαίο στην οδό Τοσίτσα (με επακόλουθο μιά ακόμη παράσταση καταστολής της αστυνομίας). Καί τότε καμμία συλλογικότητα, ομάδα ή επώνυμη πρωτοβουλία (εκτός νομίζω απο τόν αυτοδιαχειριζόμενο  χώρο τού " Βόξ" και τοπικές  κινήσεις πολιτών τών Εξαρχείων) δεν καταδίκασε ένα ακόμη περιστατικό φασίζουσας, δήθεν "αντιεξουσιαστικής" , για την ακρίβεια εξουσιαστικής επιβολής!

Οι καταλήψεις με τό "πρόταγμα τού ετσιθελισμού" που έρχονται  σε αντιπαράθεση με εργαζόμενους και φοιτητές, όπως επίσης (και ακόμη χειρότερα) ο εμπρησμός  πολιτικών γραφείων τού "Σύριζα" στά Εξάρχεια (και μάλιστα με κόσμο εντός) και στά Πατήσια , "στό όνομα τού αγώνα τών απεργών πείνας" , όταν αιωρούνται λοιπόν τέτοια γεγονότα αναπάντητα και ασχολίαστα απο τήν αταλάντευτη κριτική και τις  κόκκινες γραμμές που έχει χαράξει ο Αναρχισμός απέναντι στήν Εξουσία τής Βίας, μετατρέπονται  σε συλλογική καταδίκη και απομόνωση των αναρχικών απο τήν κοινότητα των κοινών  ταξικών  αγώνων  των εκμεταλλευομένων για την   Κοινωνία τής αυτοδιάθεσης,τής συμμετοχικής και άμεσης δημοκρατίας .

Και είναι τόσο  Αδικο οι "περιπολίες" και οι "αναλήψεις ευθύνης" μιας βαπτισμένης στον  ναζισμό "αντιεξουσίας"  (που  θέλει "τους μπάτσους στην άσφαλτο νεκρούς", την θεωρία τών "δύο άκρων" best seller σε κάθε σπίτι  και τήν φασιστικοποίηση της αστυνομίας στό 1000% στά άκρα πιο πέρα απο τήν "Μαύρη Αυγή") να ακυρώνει και να παρασέρνει στον Μηδενισμό, στο Πουθενά και στό Τίποτα τού Εγώ και της Αβύσσου  που τήν Εξουσιάζει , το επίκαιρο όσο ποτέ, μήνυμα του Κοινωνικού Αναρχισμού ενάντια στήν εξουσία ανθρώπου από άνθρωπο, ενάντια στην σύγχρονη παγκόσμια εξαθλίωση  και ανισότητα που αφήνει πίσω της  ζωές-ερείπια!

Και άν  δεν καταστρέψουμε με "ευγένεια"  όσους κόβουν και ράβουν τό σώμα των πολιτικών-κοινωνικών αγώνων και δικαιωμάτων ,ο Αναρχισμός θα ταυτίζεται πάντα με τό "χάος και τήν αταξία" και όχι  ως άποψη  και φωνή  Αλλαγής ενός Κόσμου κουρασμένου και απογοητευμένου απο τούς άπειρους  "κήρυκες και έμπορους... ελπίδας και αλλαγής"!

 Η απεργία τών πολιτικών κρατουμένων τής ένοπλης επιλογής  και ο Αναρχισμός

Υπάρχουν  τεράστιες διαφωνίες με τίς αδιέξοδες επιλογές ένοπλης βίας τών κρατουμένων απεργών πείνας, πολλοί μάλιστα απ αυτούς που προστρέχουν τώρα (έως και εκβιαστικά) στην αλληλεγγύη ενός χώρου που χρόνια έχει "τραβήξει μπροστά" για τά δικαιώματα των κρατουμένων, έχουν κατα καιρούς απαξιώσει με δηλώσεις και κειμενά τους απο τήν φυλακή τους αναρχικούς για την "παθητική, ειρηνιστική και ρεφορμιστική" τους δράση.  

Δέν ανταποδίδω (προσωπικά όσο αφορά εμένα)  την απαξίωση, αλλά δέν είναι δική μας υπόθεση να υπερασπίσουμε ή να υιοθετήσουμε ατομικές και μιλιταριστικές επιλογές δράσης που δεν αφορούν τόν  Αναρχισμό και δεν αποτελούν "έμπνευση" και "πρόταση" γιά κανέναν αγωνιστή κι επαναστάτη!

Επιλογές που έχουν αποτύχει και ηττηθεί  ως  "οργανωμένο σχέδιο" και "μέσο αγώνα" ανατροπής τών καπιταλιστικών συνθηκών. Το πολιτικό "παράδειγμα" τού Κουφοντίνα, τού Μαζιώτη, τού Τσάκαλου και των υπόλοιπων ατόμων (εξηγούμαι ,όχι  δικών μου "συντρόφων") της ένοπλης "ελίτ", δέν πρόσφερε τίποτα στά κινήματα κοινωνικής αλλαγής , ήταν προσωπική τους αυταπάτη  πώς μερικές  σφαίρες, βόμβες, κατσαρόλες και ληστείες θα "κλονίσουν" και θα "αποδομήσουν" τήν συστημική παγκοσμιοποιημένη Τρομοκρατία.  

Η  συμμετοχή τού Αναρχισμού  σε αυτή την υπόθεση (και πάλι προσωπική μου θέση) περιορίζεται μόνο στο φάσμα τής  αλληλεγγύης γιά τα δικαιώματα και τις συνθήκες κράτησης και εκεί τελεία και τέρμα!

Η απεργία πείνας (στο όριο να χαθούν ανθρώπινες ζωές) όσο κι η κατάληψη στον ραδιοσταθμό ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ , εκτιμώ πώς πρέπει να σταματήσουν κάπου εδώ!

Η όλη κίνηση υπενθύμισε, επεσήμανε, υπερ-τόνισε  και ανέδειξε (και καλώς έπραξε)τα ζητήματα των πολιτικών κρατουμένων, αλλά η συνέχεια αυτής της διεκδίκησης κινδυνεύει να αποκτήσει χαρακτηριστικά πολιτικής εμμονής στον αυτοσκοπό.Το πεδίο της αλληλεγγύης πρέπει να περιφρουρείται και να φθάνει μέχρι εκεί που αρχίζει η  εσωστρέφεια και ο  καιροσκοπισμός!

Ασκεις πίεση στον ολοκληρωτισμό, στην απάθεια, στην αναλγησία ,στίς  αδιάβατες πόρτες με ΜΑΤ,ΔΕΛΤΑ και ΕΚΑΜ,στα κλειστά  μικρόφωνα  και στ αυτιά και όχι όταν η μόλις δύο μηνών κυβέρνηση όχι απλά δεσμεύεται και έχει "καλές προθέσεις",αλλά δρομολογεί  μιά αχτίδα-έστω-νομικού πολιτισμού και δικαιοσύνης για κάποια(έστω) απο τά αιτήματα των απεργών πείνας.

Οφείλουμε να διακρίνουμε σήμερα και να διαχωρίσουμε  πώς όλα δεν μπαίνουν "στο ίδιο σακί"  και πώς ο Γ.Πανούσης ή ο Ν.Παρασκευόπουλος μπορεί νά μήν είναι μέλη ...της επαναστατικής κυβέρνησης των  Ζαπατίστας ,αλλά δέν είναι τό ίδιο με  εκείνη τού Βορίδη, τού Γεωργιάδη, τής Βούλτεψη, τού Μητσοτάκη, τού Αθανασίου ,τού Δένδια και το μονοπωλιακό κρατικό καθεστώς 40 χρόνια μεταπολιτευτικού διπολισμού.

Αν ήταν οι προηγούμενοι ακόμη στά υπουργεία,  ο Σάββας Ξηρός θα πέθαινε φυτό κι ανάπηρος στην φυλακή κι οι φυλακές τύπου Γ θα είχαν γίνει θεσμός. Οι κατακτήσεις γίνονται αργά και ότι πάρεις απο τον αγώνα,νίκη είναι ,μικρή ...αλλά σημαντική  νίκη που έχει αποσπάσει αυτό τό "κάτι" !

Νίκη  ήταν αυτο τό "κάτι"  και τού Ρωμανού και της αλληλεγγύης κι άς έχει και το "βραχιολάκι" συνοδεία, νίκη θα είναι και τώρα πάλι αυτό τό μέχρι χθές ανύπαρκτο και απίθανο "κάτι", αντί τής προσκόλλησης στον μαξιμαλισμό. Το κίνημα αλληλεγγύης, πολύ περισσότερο αυτό (οι κρατούμενοι κάτω απο το βάρος του εγκλεισμού και τής απεργίας  έχουν αναπτύξει φυσιολογικά  άλλες παρορμήσεις, αρνήσεις , ψυχαναγκασμούς και ευαισθησίες, δέν έχουν "ορατότητα" στο υπάρχον και πραγματικό ) που ζεί "εκτός τών τειχών",  θέλω να πιστεύω πως διαβάζει πιο ψύχραιμα τις εξελίξεις και θά επικεντρωθεί στίς ώρες ευθύνης του!

Ατελέσφορες και άστοχες μορφές αλληλεγγύης  μέσα απο την  ίδια "φόρμα" αντιγραφής απο το παρελθόν(ακόμα κι αυτός ο ίδιος φαύλος κύκλος της θεματικής των φυλακών )  έχουν θυσιάσει χρόνο, χώρους, άτομα, δυναμικές, στο ιδεολογικό κελί τής  "απόλυτης αλήθειας" , στήν αφομοίωση απο την "στράτευση"  τού  πολιτικού εγκλωβισμού και  της "ακλόνητης βεβαιότητας" για την... απόδειξη(και την αυτο-ικανοποίηση) τής "συγκρουσιακής μας  ταυτότητας"  με την εξουσία!

Ας κάνουμε την σύγκρουση μαζί της πιό "ελκυστική",μεθοδική  και ενδιαφέρουσα και για τούς τόσους "άλλους"  γύρω μας πού  πασχίζουν να ζήσουν  σαν Ανθρωποι κι όχι σαν δούλοι,αυτούς που η γλώσσα μας τσακίζει πολλές φορές "μικροαστούς και νοικοκυραίους"!

"Ολα  ή τίποτα" με "άλμα" στον ουρανό για την "ποθητή επανάσταση"  χάνοντας τά πάντα (και ίσως και την ζωή κάποιων) ή  κάποια "λίγα απο τά πολλά "πατώντας τόπους βατούς" και έχοντας βάλει τήν βάση και την προοπτική  για περισσότερες νίκες  στο μέλλον που θα κάνουν την ζωή μας  ακόμη πιο ανθρώπινη (όσο κι άν ακούγεται αυτό "ρεφορμισμός")?

Από Κάϊν (Παπαδόπουλος Παναγιώτης)
μεμονωμένο άτομο απο το Αναρχικό/ελευθεριακό κίνημα
erozer2000@yahoo.gr

Υ/Γ.: Καθώς τελείωνε το κείμενο ο Δημήτρης Κουφοντίνας διέκοψε  την απεργία πείνας. Ειναι μια κινηση ρεαλιστική, προς την σωστη κατεύθυνση, καλό είναι να την "μιμηθούν" και οι υπόλοιποι...».