Ας πάει και το παλιάμπελο…

Του ΝΤΙΝΟΥ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΥ

«Από την εποχή του Μοντεσκιέ, πολικοί, φιλόσοφοι και κοινωνιολόγοι έχουν δείξει ότι η γεωγραφία, το κλίμα, η θρησκεία, οι παραδόσεις, ο πολιτισμός, η οικονομική ανάπτυξη κάθε λαού επηρεάζουν την καθημερινότητά του περισσότερο από τα Συντάγματα και τους νόμους του». Ν. Αλιβιζάτου, το Σύνταγμα και οι εχθροί του.

Καθόλου δεν ενθουσίασε η επιλογή του κ. Προκόπη Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, η αποδοχή αυτής της επιλογής τυγχάνει του μισού περίπου της κυβερνητικής δημοφιλίας. Κυρίως «χάλασε», τους νέους που στηρίζουν με ενθουσιασμό την Κυβέρνηση Τσίπρα, ήθελαν και θέλουν αυτή η κυβέρνηση να ξεκόψει οριστικά από το αμαρτωλό παρελθόν που τους καταδίκαζε σε πλήρη απαξίωση και στέρηση του μέλλοντος τους.

Ωστόσο, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις ήταν επιλογή ανάγκης για την κυβέρνηση ο κ. Παυλόπουλος στην προσπάθειά της να ενισχύσει το εσωτερικό μέτωπο έναντι των εταίρων. Έδειξε, κοινοβουλευτικά τουλάχιστον, ότι στην χώρα υπάρχει «ομοψυχία» κάτι που δεν είναι απόλυτα ακριβές καθώς ένα τμήμα της Ν.Δ, οι ακροΣαμαρικοί, προσβλέπουν πάντα σε μιαν αριστερή παρένθεση ώστε να επανακάμψουν ως… σωτήρες, επιπλέον, αυτό το τμήμα μη θέλοντας στήριξε την υποψηφιότητα Παυλόπουλου για αυτοπροστασία. Ταυτόχρονα, ένα άλλο τμήμα της Ν.Δ, οι λεγόμενοι καραμανλικοί επιχαίρουν καθώς ένας γνήσιος εκφραστής τους επελέγη για το ανώτατο αξίωμα της χώρας.

Στον ΣΥΡΙΖΑ η μεγάλη πλειοψηφία των μελών και στελεχών «κατάπιε» την υποψηφιότητα Παυλόπουλου νοιώθοντας πως οι επερχόμενες δυσκολίες δεν επιτρέπουν την… πολυτέλεια της διαφωνίας τούτη την ώρα. Μεμονωμένες φωνές ωστόσο τόνισαν την ριζική τους διαφωνία με αυτή την επιλογή όπως επίσης και το γεγονός ότι δεν ήταν απόφαση των κομματικών οργάνων αλλά μόνο του Πρωθυπουργικού επιτελείου  την οποία αποδέχθηκε με μισή καρδιά η κοινοβουλευτική ομάδα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.   

Ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος  εξελέγη με 233 ψήφους, τούτο σημαίνει πολλά ή ίσως και τίποτα. Αφότου αναλάβει θα εξαρτάται από τον ίδιο αποκλειστικά αν θα γίνει… Παπούλιας.  Βέβαια, ο πρόεδρος –κανένας πρόεδρος- δεν θέτει –κακώς- σε δοκιμασία μια κυβέρνηση που κάνει συνταγματικές υπερβάσεις αλλά εν προκειμένω ελπίζεται  ότι η  ίδια η κυβέρνηση θα προστατεύσει το Σύνταγμα και το υπεύθυνο τήρησής του. Στον ίδιο τον κ. Παυλόπουλο μένει να αποφασίσει αν θα είναι ένας τυπικός εκφραστής ή ένας –παρά τις …αναρμοδιότητές του- πρόεδρος του Ελληνικού Λαού, και υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το πράξει.

Το κέρδος για την κυβέρνηση από την εκλογή του κ. Παυλόπουλου,  αν υπάρξει, θα είναι μακροπρόθεσμο, προς το παρόν μάλλον αρνητικό είναι.

Τέλος, αν αυτός ο συμβιβασμός προοιωνίζει και άλλους πολλούς τότε όντος είναι κακή αρχή, αν παραμείνει αναγκαίος λόγω συγκυρίας, όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, ας… πάει και το παλιάμπελο…