Του ΣΠΥΡΟΥ ΤΖΟΚΑ(*)
  • Θα απαιτήσουμε από τον κ. Φούχτελ, την παρέα του και την κυβέρνησή του να σεβαστούν αυτή τη χώρα. Έμπρακτη κίνηση τέτοιου σεβασμού είναι να σταματήσουν τις ενέργειες κυριαρχίας και να προχωρήσουν στην απόδοση δικαιοσύνης και στις αποζημιώσεις για τα εγκλήματα που διεπράχθησαν την περίοδο της ναζιστικής κατοχής. Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα για έναν λαό καθημαγμένο από τις κακουχίες και τη φτώχεια, έναν λαό που για λίγα χρόνια πριν είχε προς στιγμήν πιστέψει στο όραμα της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, που αγωνίστηκε γι' αυτά και που τελικά προδόθηκε.

Πόσο τελικά αξίζει αυτή η θυσία; Η θυσία των τριών παιδιών; Θα την αποτιμήσουμε σε χρήμα; Σε φιλοδώρημα για κάποιο εκσυγχρονιστικό έργο; Το ερώτημα δεν είναι πλέον ρητορικό. Είναι τραγικά πραγματικό. Το σκηνικό από τα παλιά. Τα φαντάσματα του παρελθόντος και πάλι μπροστά μας.

Παραστάσεις απλώνονται μπροστά μου. Σκηνές τραγικών εποχών, όταν οι Έλληνες ηγήτορες έλεγαν στον Αμερικανό τοποτηρητή... ιδού ο στρατός σου! Πυκνές ελληνογερμανικές συναντήσεις, ανταλλαγές, επισκέψεις και ερωτηματολόγια.

Στις ελληνογερμανικές συνελεύσεις μετείχαν και μετέχουν δικοί μας... Έλληνες. Η σπουδή ήταν και είναι πρωτόγνωρη. Συναντήσεις και συνελεύσεις παντού. Στη Θεσσαλονίκη και την Πελοπόννησο στην αρχή, στην Κρήτη και στο Αιγαίο αργότερα, στη Νυρεβέργη μετά, τώρα επίσκεψη στη Γερμανία των μαρτυρικών πόλεων... και ο κατάλογος μακρύς. Ο φουχτελισμός ως ανώτατο στάδιο του ραγιαδισμού. Κι εμείς, άβουλοι και μοιραίοι, πάντα έρμαια των επιλογών αυτής της νέας τάξης πραγμάτων, αναπαράγουμε κανονικά το πολιτικό τοπίο έτσι όπως μας το υπαγορεύουν. Κι ύστερα αρχίζουμε την γκρίνια, αλλά είναι αργά για μας.

Και όλα αυτά τα πήγαινε - έλα τα πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος με το αίμα του. Μέχρι τώρα έχουν διοργανωθεί τέσσερα συνέδρια και κάποιες άλλες μετακινήσεις. Μόνο στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις 22 και 23 Οκτωβρίου 2013 στη Νυρεμβέργη, με θέμα «Η πόλη του μέλλοντος», έδωσαν το «παρών» 60 Έλληνες δήμαρχοι. Μαζί τους αντιδήμαρχοι, μέλη δημοτικών συμβουλίων, αντιπροσωπείες ΚΕΔΕ κ.ά.

Με μια πρόχειρη έρευνα στη "ΔΙΑΥΓΕΙΑ", τα έξοδα επτά δήμων, της ΚΕΔΕ, της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος και η προμήθεια ενθυμίων για τους Γερμανούς φίλους ανέρχονται στα 41.243 ευρώ. Τα έξοδα των άλλων 53 δήμων και των υπολοίπων παρατρεχάμενων, όπως υπουργοί, υφυπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι, δεν μας είναι γνωστά. Μπορούμε όμως εύλογα να υποθέσουμε πως μόνο το συνέδριο της Νυρεμβέργης κόστισε στον Έλληνα φορολογούμενο τουλάχιστον 100.000 ευρώ. Τα άλλα τρία πόσο κόστισαν; Αλλά δεν είναι αυτό το εξαιρετικά ανησυχητικό.

Ποιο είναι; Στα πήγαινε - έλα αυτά δεν πλανάται μόνο η τιμή του χρήματος... πλανάται και μια άλλη: η τιμή του αίματος. Η τιμή των τριών παιδιών! Στις συναλλαγές αυτές πλανάται και η τιμή... πλανάται και η αξιοπρέπεια. Πόσο θα τα κοστολογήσουμε αυτά; Πόσο θα κοστολογήσουμε τη θυσία των τριών παιδιών της Βιάννου, τη θυσία των τεσσάρων Επονιτών στο Κάστρο του Υμηττού, των έντεκα Επονιτών της Καλλιθέας, της Ηλέκτρας Αποστόλου, της Λέλας Καραγιάννη, της Ιουλίας Μπίμπα, της Ηρώς Κωνσταντοπούλου, ακόμα την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στο Σκοπευτήριο Καισαριανής, το ολοκαύτωμα της Κανδάνου, της Βιάννου, των Καλαβρύτων, του Διστόμου, του Μεσοβούνου, της Πτολεμαΐδας και τόσων άλλων; Πόσο θα κοστολογήσουμε την αξιοπρέπειά μας; Θα διαπραγματευθούμε και θα ανταλλάξουμε τη θυσία του Ναπολέοντα Σουκατζίδη;

Τρέμω στην ιδέα ότι πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ο Ράιχενμπαχ και υπουργός Εσωτερικών ο Φούχτελ. Ή δεν θέλω να το παραδεχθώ, για να μην πέσω σε κατάθλιψη; Και ολοένα δεν με αφήνουν να ησυχάσω... ή να μείνω στις ψευδαισθήσεις μου, ότι η Ελλάδα είναι ανεξάρτητη και αξιοπρεπής χώρα.

Δεν είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς τι επιδιώκουν αυτοί οι «φιλέλληνες». Φαίνεται και από τα κείμενα που ανταλλάσσουν, αρκεί να τα διαβάσει κάποιος προσεκτικά.

Επιδιώκουν: 
Πρώτον, να κλείσουν επιτέλους το κεφάλαιο των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα... Λήθη αντί μνήμης.  
Δεύτερον, την κάλυψη της έλλειψης φτηνού εργατικού δυναμικού στη Γερμανία και την αξιοποίηση του πλέον πολύ πιο φτηνού εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα για τις ανάγκες τους. Οι συνθήκες εργασίας και τα μεροκάματα στη Γερμανία συνεχώς χειροτερεύουν και πολλοί Γερμανοί, όπως γιατροί, μηχανικοί και εξειδικευμένοι εργάτες, μεταναστεύουν στις σκανδιναβικές χώρες ή στην Ελβετία και την Αυστρία. Οι ελλείψεις αναπληρώνονται από νέους μετανάστες του ευρωπαϊκού Νότου.  
Τρίτον, την εκποίηση όλων αυτών που στοχεύουν τα γερμανικά συμφέροντα και αναφέρονται, όπως: οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η ένταξη στην αγορά εργασίας, η αγροτική ανάπτυξη, η διαχείριση του νερού, η μετανάστευση, η περιφερειακή πολιτική στην Ευρώπη, η προώθηση του τουρισμού και των ελληνικών ποιοτικών προϊόντων και άλλων.

Στην παραπάνω παραδοχή βασίζεται όχι μόνο η Γερμανία, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ενδιαφέρει καθόλου τον Σόιμπλε αν πλουτίζουν οι ελάχιστοι με τρόπο προκλητικό. Αν εξαγοράζουν συνειδήσεις οι ελάχιστοι με τρόπο προκλητικό. Αν λαοί με Ιστορία βουλιάζουν στη λάσπη με τρόπο προκλητικό. Όχι. Για τον απλούστατο λόγο: Αυτοί οι ελάχιστοι είναι που ρυθμίζουν την επιθυμητή ισορροπία του συστήματος σε αυτόν τον έρμο τόπο. Διότι οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέλουν ακριβώς αυτό. Έναν λαό παραδομένο και παντελώς ναρκωμένο, με υποτακτικούς που τους κουμαντάρουν οι εντολοδόχοι διαχειριστές του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο Καντ όριζε τον Διαφωτισμό ως «έξοδο από την ανωριμότητα». Αυτή τη ρήση την ερμήνευσαν κατά το δοκούν οι αποικιοκράτες για να εκμεταλλεύονται τις αποικίες. Μήπως και σήμερα έτσι σκέφτονται οι Γερμανοί; Να μας κάνουν ώριμους Ευρωπαίους; Να μας βγάλουν από την ανωριμότητα; Όπως ακριβώς έπραξαν οι αποικιοκράτες; Κάπως έτσι είναι τα πράγματα... Η τρόικα δεν έφερε μαζί της μόνο φτώχεια και ανυποληψία στην Ελλάδα. Έφερε και διάφορους τοποτηρητές, οι οποίοι βομβαρδίζουν με νουθεσίες τους ιθαγενείς με στόχο να τους κάνουν βαθμιαία «σωστούς» Ευρωπαίους.

Ο ηρωικός αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης, στο τραγικό, ιστορικό γράμμα του το οποίο έστειλε, μετά την κατάπτυστη συμφωνία της Βάρκιζας, σε όλα τα μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ στις 24.3.1945 έγραφε μεταξύ των άλλων: «Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έρχεται να με συναντήσει με λαχτάρα σε κάθε χωριό που περνάω και να μου ρίχνει βροχή τα ερωτήματα: Γιατί το κάνατε αυτό; Για πού πάμε, γιατί χύσαμε το αίμα μας και κάψαμε τα σπίτια μας επί τρία χρόνια; Γιατί μας παραδίνετε αμαχητί; Τι θα κάνουμε τώρα; Πού είναι η λαϊκή μας δικαιοσύνη και η αυτοδιοίκηση;».

Πόσο επίκαιρα είναι σήμερα αυτά τα ερωτήματα; «Γιατί μας παραδίνετε αμαχητί;». Η απάντηση πάλι από τα χείλη του αρχικαπετάνιου: «Εμείς δεν ξεπορτίζουμε τα κεφάλαιά μας, που δεν έχουμε, από τη χώρα, εμείς παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ. Δεν θα πάμε πουθενά... Και ας μην μας χάρισε ένα χάδι ώς τώρα. Πάντα εδώ θα γυρνάμε, από πείσμα και τρέλα θα ζούμε σε τούτη τη γειτονιά, ώσπου να βρούμε νερό, γιατί ανήκουμε εδώ».

Έτσι θα κάνουμε. Και θα απαιτήσουμε από τον κ. Φούχτελ, την παρέα του, και την κυβέρνησή του να σεβαστούν αυτή τη χώρα. Έμπρακτη κίνηση τέτοιου σεβασμού είναι να σταματήσουν τις ενέργειες κυριαρχίας και να προχωρήσουν στην απόδοση δικαιοσύνης και στις αποζημιώσεις για τα εγκλήματα που διεπράχθησαν την περίοδο της ναζιστικής κατοχής. Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα για έναν λαό καθημαγμένο από τις κακουχίες και τη φτώχεια, έναν λαό που για λίγα χρόνια πριν είχε προς στιγμήν πιστέψει στο όραμα της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, που αγωνίστηκε γι' αυτά και που τελικά προδόθηκε.

Ο λαός αυτός είναι περήφανος... αξιοπρεπής. Διάλεξε τον δρόμο και τον περπάτησε... τον δρόμο της ανδρείας, της τόλμης και του ονείρου... Τραγούδησε για την τιμή, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία. Είναι τεράστια τα κρατήματά του. Ας το γνωρίζουν αυτό οι εσαεί φιλέλληνες.

(*) Ο Σπύρος Τζόκας είναι αντιπεριφερειάρχης Αττικής