Είναι δυνατόν να είναι όλοι τους «ξεπουλημένοι»;

Εικαστική φωτογραφία αρχείου.

 

 Οι σκιές πρέπει να ξεδιαλύνουν πριν την τρίτη ψηφοφορία για Πρόεδρο

Του ΝΑΣΟΥ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

   (Από http://www.thebest.gr)

Από τις αρχικές γενικόλογες αναφορές περί «κουμπαρά», περάσαμε στους επώνυμους ισχυρισμούς για απόπειρες χρηματισμού βουλευτών προκειμένου να ψηφίσουν Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Την αρχή έκανε η κ. Ξουλίδου, κατονομάζοντας τον Σούκουρη και τη συνέχεια έδωσε ο Παύλος Χαϊκάλης υποστηρίζοντας ότι έχει οπτικοακουστικό υλικό που αποδεικνύει ότι προσπάθησαν να τον δωροδοκήσουν. Κοντά στις εγχώριες ανακατωσούρες, έρχονται βέλη κατά βουλευτών και από την αλλοδαπή.

Γράφει ο Economist :«ορισμένοι παρατηρητές θεωρούν πως αυτό το σοβαρό ζήτημα (η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας) ίσως να μην αποφασιστεί από τα εθνικά συμφέροντα ή ακόμα και από την κομματική πειθαρχία, αλλά από τα προσωπικά συμφέροντα των ίδιων των βουλευτών, αφού, αν η κυβέρνηση παραμείνει στη θέση της για τους υπόλοιπους 17 μήνες της θητείας της, οι βουλευτές θα έχουν δικαίωμα να λάβουν μια σημαντικά υψηλότερη σύνταξη». Τι μεγαλύτερη ξεφτίλα για έναν βουλευτή από το να του αποδώσουν την κατηγορία ότι «πούλησε» την ψήφο του για 500 ή 1.000 ευρώ το μήνα;

Και μέσα σε αυτό το νοσηρό κλίμα, πώς οι βουλευτές θα ψηφίσουν σύμφωνα με τη συνείδησή τους (ό,τι κι αν λέει αυτή) και όχι επηρεασμένοι από την περιρρέουσα νοσηρή ατμόσφαιρα;

Αν θέλουμε, χωρίς κραυγές και με ψύχραιμο τρόπο να προσεγγίσουμε τα πράγματα, θα συμφωνήσουμε ότι πιθανόν υπάρχουν και βουλευτές που αποφασίζουν με κριτήριο την τσέπη τους και το συμφέρον τους, αλλά σίγουρα υπάρχουν και βουλευτές που αποφασίζουν σύμφωνα με όσα τους υπαγορεύει η πολιτική τους άποψη, ανεξαρτήτως αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με αυτή.

Πολύ απλά, δηλαδή, δεν μπορεί να είναι όλοι «ξεπουλημένοι».

Γιατί αν είναι όλοι «ξεπουλημένοι», τότε δεν μιλάμε για Βουλή, αλλά για μαφία.

Ε, μην επιτρέψουμε ο αντιπολιτευτικός μας οίστρος, να ισοπεδώσει τα πάντα. Ακόμα κι να κάποιοι στη Βουλή «κοιτάνε το τομάρι τους», ακόμα κι αν αρκετοί βουλευτές αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι «δεν έχουμε Βουλή, αλλά μαφία».

Ένας τέτοιος ισχυρισμός αυτόματα μας οδηγεί στους διαδρόμους της Χρυσής Αυγής και παραβιάζει επικίνδυνες θύρες για την Δημοκρατία.

Ένα λοιπόν πρέπει να συμβεί: έως τη δεύτερη ψηφοφορία, αλλά τουλάχιστον έως την τρίτη ψηφοφορία στις 29 Δεκεμβρίου, να έχουν ελεγχθεί οι καταγγελίες και να έχει εκδοθεί ετυμηγορία, τόσο από τη Δικαιοσύνη και, γιατί όχι, και, από μια διακομματική Επιτροπή της Βουλής.

Αν αυτό δεν συμβεί, η κρίσιμη ψηφοφορία θα γίνει υπό στη σκιά βαρύτατων υπαινιγμών και υποψιών, που θα πληγώσουν βαρύτατα, και το κύρος του Κοινοβουλίου, αλλά και του Προέδρου αν εκλεγεί.
Για σκεφτείτε, να έχουμε έναν Πρόεδρο, που οι μισοί Έλληνες θα θεωρούν ότι  είναι «προϊόν» άθλιων συναλλαγών; 

Τι κύρος θα έχει αυτός ο άνθρωπος. Γι αυτό είναι ευθύνη και της Αντιπολίτευσης, αλλά και της Κυβέρνησης να συμβάλλουν στο άμεσο ξεκαθάρισμα της υπόθεσης.

Αντί οι μεν να υιοθετούν άκριτα ό,τι καταγγέλλεται και οι δε να απορρίπτουν ελαφρά τη καρδία τις όποιες καταγγελίες, ας καθίσουν κάτω και να ξεκαθαρίσουν την υπόθεση.