Υπό κατάληψη βρίσκεται το κτίριο της ΓΣΕΕ στην οδό Πατησίων από ομάδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, που θέλησε μ' αυτόν τον τρόπο να εκφράσει την αλληλεγγύη της στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό.

Το απόγευμα, στον 4ο όροφο του κτιρίου, κατά τη διάρκεια της προγραμματισμένης σύσκεψης της συνδικαλιστικής παράταξης Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής (ΜΕΤΑ), με θέμα τα νέα μέτρα και τις εργασιακές σχέσεις που προωθεί η κυβέρνηση, και ομιλητές τους Γιάννη Κούζη και Απόστολο Καψάλη, περίπου 20-30 άτομα που ανήκουν στον  αντιεξουσιαστικό χώρο, μπήκαν στην αίθουσα και ενημέρωσαν τους παρευρισκόμενους για την κατάληψη.

Ωστόσο, δεν εμπόδισαν τη συνέχιση της σύσκεψης, η οποία ολοκληρώθηκε κανονικά.
Ακολουθεί το κείμενο της κατάληψης:

"Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε, υποταχθήκαμε και βρήκαμε στάχτη"
Σήμερα, 4 Δεκεμβρίου, καταλαμβάνουμε το κτίριο της ΓΣΕΕ ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από 10/11, Νίκο Ρωμανό. Ο αναρχικός Ν. Ρωμανός αποτελεί συνειδητό εχθρό του καθεστώτος. Επέλεξε να αγωνιστεί έμπρακτα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, μέσα κι έξω από τις φυλακές.

Αυτοί που επιδιώκουν την εξόντωση ή την εξαναγκαστική συνθηκολόγηση του είναι:
η κυβέρνηση, η οποία πιστή στις εντολές του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, επιβάλλει την εφαρμογή των μνημονίων, μιας πολιτικής σκληρής οικονομικής λιτότητας και υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης, το κράτος, που επιβάλλει ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης για να εκβιάσει την κοινωνική συναίνεση και να εγκαθιδρύσει το φόβο. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, οι φυλακές τύπου Γ', οι συλλήψεις και η διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, η βίαιη καταστολή διαδηλώσεων, τα βασανιστήρια,η αστυνομική κατοχή στις Σκουριές και η στοχοποίηση των φοιτητικών κινητοποιήσεων συμπληρώνουν το παζλ μιας ελλάδας-φρούριο.

Αιχμή της κατασταλτικής πολιτικής σήμερα είναι η υπόθεση του αναρχικόυ απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού. Μεσω της δικής του εξόντωσης το κράτος επιδιώκει την εξουδετέρωση των επαναστατικών προταγμάτων: της αυτοοργάνωσης, της αντίστασης, της αλληλεγγύης.
Των προταγμάτων εκείνων που μπορούν να πυροδοτήσουν την ταξική και κοινωνική αντεπίθεση, την επανάσταση.

Ο αγώνας του Νίκου Ρωμανού δεν αφορά μόνο την κατάκτηση των εκπαιδευτικών του αδειών. Αποτελεί ανάχωμα στις φυλακές τύπου Γ', τις νέες ειδικές συνθήκες κράτησης, την περιστολή δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα απ 'τους κρατούμενους. Αποτελεί ανάχωμα στη δολοφονική επέλαση κράτους και κεφαλαίου. Για όλους αυτούς τους λόγους στεκόμαστε δίπλα στο σύντροφο μας και αλληλέγγυοι στον αγώνα του.

Αγώνας μέχρι τη νίκη ή αγώνας μέχρι το θάνατο"