ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ; ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ!

Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΝΤΗΣ(*)

Πριν από λίγες μέρες έδωσε τέλος στη ζωή του ένας άνθρωπος, σε ηλικία εξήντα έξι χρονών, στην Πάτρα. Ήταν ένας από τους απολυμένους σχολικούς φύλακες. Καιρό τώρα ζούσε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, ανήμπορος να βοηθήσει την υπέργηρη και κατάκοιτη μητέρα του.

Πριν από λίγες μέρες επίσης, κάποιος υπεύθυνος της ΔΕΗ στην Πάτρα δήλωνε με κυνικό τρόπο σε μια ηλικιωμένη συνταξιούχο, η οποία φροντίζει τον σύζυγό της που έχει άνοια, ότι: “η απόφαση έχει παρθεί, το ρεύμα σας θα κοπεί”! Η γυναίκα πληρώνει κάθε μήνα στο μηχάνημα αυτόματων συναλλαγών εκατό ευρώ, από την πενιχρή σύνταξή της. Το συνολικό “χρέος της” είναι περίπου χίλια ευρώ κι από αυτά, τα οχτακόσια ήταν “χρεώσεις δικτύων” και λοιπά χαράτσια!

Πριν από λίγες μέρες, στη Ρόδο, ένας άνεργος οικοδόμος έλαβε ένα κατασχετήριο από το ΙΚΑ, με το οποίο ενημερωνόταν ότι θα του πάρουν το σπίτι για ένα χρέος διακοσίων ενενήντα ευρώ!

Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά – κάτι σαν ιστορίες καθημερινής τρέλας – αλλά δυστυχώς είναι στιγμιότυπα από την καθημερινότητα ενός μεγάλου και συνεχώς διευρυνόμενου κομματιού του λαού μας. Τα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύονται κατά καιρούς από στατιστικές υπηρεσίες, κρατικούς οργανισμούς, τράπεζες και άλλους φορείς το επιβεβαιώνουν.

Τα αποτελέσματα της έρευνας του γερμανικού ιδρύματος Bertesmann που δημοσίευσε η εφημερίδα “Καθημερινή” στις 2/11/2014, ήρθαν να ντύσουν την καταγραφή της καθημερινότητας στην χώρα μας, με την δύναμη των αριθμών. Το θέμα της έρευνας ήταν η Κοινωνική Δικαιοσύνη και αφορούσε όλες τις χώρες της Ε.Ε.

Το γερμανικό ίδρυμα κατέχει το 80,9% του πολυεθνικού ομίλου Bertesmann, ο οποίος δραστηριοποιείται στο τομέα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, επεκτείνεται σε πάνω από πενήντα χώρες, έχει περίπου 105.000 εργαζόμενους και στον όμιλό του συγκαταλέγονται μεγάλα ονόματα τηλεοπτικών καναλιών και εκδοτικών οίκων. Δεν πρόκειται δηλαδή για κάποιον φορέα με αντιπολιτευτική διάθεση στα σχέδια των κυβερνητικών εταίρων στην Ελλάδα.

Τί καταγράφει η έρευνά του γερμανικού ιδρύματος; Καταγράφει την Ελλάδα στην τελευταία θέση (28η) ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης: στα θέματα Κοινωνικής Δικαιοσύνης και στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Στη χειρότερη θέση για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων και για τη μακροχρόνια ανεργία. 28η και τελευταία στην κοινωνική συνοχή και την αντιμετώπιση των διακρίσεων. 25η στην παροχή ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση και στην ισοκατανομή των εισοδημάτων, 24η στην πρόσβαση στην υγεία.

“Η επιδείνωση της κοινωνικής αδικίας είναι πολύ σημαντική στις χώρες που πλήττει βαρύτερα η κρίση, όπως η Ελλάδα, οφείλεται και στις πολιτικές αυστηρής λιτότητας και διαρθρωτικών αλλαγών επειδή «οι περικοπές δεν γίνονται με τρόπο κοινωνικά δίκαιο»,  αναφέρει το γερμανικό ίδρυμα στα συμπεράσματα της έρευνας. Ταυτόχρονα εκδηλώνει ανησυχία για την κατάσταση στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς διαπιστώνει ότι: “έχει διαμορφωθεί εξαιρετικά εκρηκτική κατάσταση όσον αφορά την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική σταθερότητα”.

Το γερμανικό ίδρυμα μπορεί δικαίως να ανησυχεί για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εν μέσω διεθνών γεωπολιτικών ανταγωνισμών και έντασης. Μέσα από την έρευνά του, όμως, διαπιστώνει και το αδιέξοδο μιας πολιτικής που έχει χαρακτηριστικά ισοπέδωσης των ανθρώπινων δικαιωμάτων ενός ολόκληρου λαού.

Λίγες μέρες μετά την κηδεία του απολυμένου σχολικού φύλακα που βυθισμένος στην απόγνωση, αβοήθητος, έδωσε τέλος στη ζωή του, η Πάτρα σείστηκε ακόμα μία φορά! Ένας μεγάλος, κεντρικός δρόμος της πόλης έχει γεμίσει με ανθρώπους που περιμένουν σε μια τεράστια ουρά για να μπουν σ’ ένα κατάστημα! Μια γνωστή αλυσίδα ενδυμάτων κάνει εγκαίνια – ημέρα Κυριακή – και πλήθος κόσμου περιμένει στην ουρά.

Αυτή η εικόνα “διαδήλωσης”, όμως, στα εγκαίνια του καταστήματος αλυσίδας ρούχων- ημέρα Κυριακή – ίσως να έχει να μας πει ακόμη περισσότερα από τα αποτελέσματα της έρευνας του γερμανικού ομίλου. Οι… “καταναλωτικές συνήθειες” κάποιων συνανθρώπων μας, δεν φαίνεται να αλλάζουν! Ανθρώπινα δικαιώματα είπατε; Και Κοινωνική Δικαιοσύνη; Ποτέ την Κυριακή!

(*) Ο Χρήστος Τσαντής είναι συγγραφέας

http://christostsantis.com/