Τσίπρας στη Βουλή: Καμιά νομιμοποίηση από μας

Κατά την ομιλία του στη Βουλή, ο Αλ. Τσίπρας απέρριψε ευθαρσώς το ιδεολογημα περί κυβέρνησης δήθεν εθνικού σκοπού!

Συναίνεση χωρίς ΣΥΡΙΖΑ

δεν μπορεί να υπάρξει

Καμιά συναίνεση σε μια προοπτική ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης δεν παρέχει ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε από τη βήμα της βουλής πριν λίγο ο Α. Τσίπρας, απαντώντας στις εκκλήσεις για τη συγκρότηση κυβέρνησης Εθνικού Σκοπού ή Εθνικής συνεννόησης, που έρχονται από το κυβερνητικό μπλόκ και αποσκοπούν στην παροχή σανίδας σωτηρίας σε μια παραπαίουσα κυβέρνηση. "Μην επιμείνετε να αναλάβετε δεσμεύσεις χωρίς τη συναίνεση μας γιατί δεν θα τις αναγνωρίσουμε" είπε ο Α. Τσίπρας και απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση να σταματήσουν οι απόπειρες αποσταθεροποίησης της χώρας απέναντι στο ενδεχόμενο ανάληψης της εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στηλίτευσε την διαδικασία πλαστής κατασκευής κοινοβουλευτικής συναίνεσης, αφού τόσο το εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όσο και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η δεδηλωμένη έχει χαθεί.

"Δεν μπορείτε να αποσταθεροποιήσετε τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να αποσταθεροποιήσετε τη χώρα" είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σχολιάζοντας τις ανεπίσημες δηλώσεις του πρωθυπουργού από το εντευκτήριο της βουλής. Χαρακτηρίζοντας την διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης, που ζήτησε η κυβέρνηση ως "πρόβα αντιπολίτευσης", χαρακτήρισε την παρουσίαση του προγράμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως τομή για τη συσπείρωση ευρύτερων κοινωνικών ομάδων γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Απέκρουσε δε, τις κατηγορίες περί παροχολογίας αντιπαραβάλλοντας τα κοινωνικά αδιέξοδα των φτωχών και των ανέργων.

Ο Α. Τσίπρας ζήτησε από τους βουλευτές της πλειοψηφίας να αναθεωρήσουν την επιλογή της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης, αφού είναι πλαστή η πλειοψηφία που παράγεται και πραγματική συναίνεση χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υπάρξει. "Μπορεί να φανταστεί κανείς και χωρίς εσάς στις κυβερνητικές καρέκλες", είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. "Δεν μπορείτε να χειριστείτε τα ζητήματα της χώρας με επωφελή τρόπο" είπε ο Α. Τσίπρας και καυτηρίασε ιδιαίτερα την απουσία εθνικής διαπραγμάτευσης για το θέμα του χρέους. "Για το χρέος πρέπει να υπάρχουν δυο μέρη που διαφωνούν. Όμως ο κος Σαμαράς συμφωνεί με την κα Μέρκελ" είπε ο κος Τσίπρας και κατηγόρησε την κυβέρνηση οτι επιμένει να αγνοεί την ευρωπαϊκή διάσταση της κρίσης και δεν κινείται για την σύναψη συμμαχιών.

Ο Αλέξης Τσίπρας ξεσκέπασε και την ρητορική της συγκυβέρνησης περί τέλους του μνημονίου, το οποίο όπως επεσήμανε είναι 480 εφαρμοστικοί νόμοι. "Πρόκειται για μια σύμβαση ορισμένου χρόνους την οποία μετατρέψατε σε σύμβαση αορίστου χρόνου".

Ολόκληρη η ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει ως εξής:

  Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Άκουσα με προσοχή τις ομιλίες των υπουργών της κυβέρνησης.
Άκουσα με προσοχή τον υπουργό υγείας, που παραδόξως επιλέχθηκε να αντικαταστήσει τον πρωθυπουργό, αλλά μια πειστική απάντηση στο ερώτημα γιατί η κυβέρνηση ζητά ψήφο εμπιστοσύνης, δεν έλαβα.

Προφανώς γιατί η πραγματική αιτία που η κυβέρνηση καλεί εκτάκτως και ένα μόλις μήνα πριν τη ψήφιση του προϋπολογισμού, που ούτως ή άλλως αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση, δεν είναι για να εκφωνείται.

Διότι η πραγματική αιτία είναι η απελπισία της κυβέρνησης μπροστά στα τεράστια συσσωρευμένα αδιέξοδα.

Και μπροστά στη διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια.  

Επί της ουσίας και για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, η πρόταση αυτή κατατέθηκε για να περιοριστούν οι διαρροές και να μείνουν στις θέσεις τους οι αμφισβητούμενοι πανταχόθεν συγκυβερνήτες.

Αυτό όμως που καταλαβαίνει ο κόσμος που παρακολουθεί τις ομιλίες των κυβερνητικών βουλευτών δεν είναι ότι καταθέσατε πρόταση εμπιστοσύνης στη κυβέρνησή σας, αλλά πρόταση μομφής στην επερχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Κάνατε τρείς μέρες πρόβα αντιπολίτευσης.
Καλά τα πάτε στην αντιπολίτευση, ομολογώ.
Αλλά  μετά από τρείς μέρες κινδυνεύετε να σας γυρίσει τελείως μπούμερανγκ η πρωτοβουλία συσπείρωσης.
Την μετατρέψατε από μόνοι σας σε πρόταση μομφής εναντίον του εαυτού σας.

Ο ελληνικός λαός έχει μάτια και βλέπει.
Και δεν καταπίνει πια την κινδυνολογία,
που εξαπολύεται πότε από τα τηλεοπτικά παράθυρα και πότε από το καφενείο της Βουλής.

Αλήθεια, τίνος το λάκκο σκάβετε όταν κινδυνολογείτε στο καφενείο της Βουλής ;
Το μεγάλο δυστύχημα για εσάς είναι ότι δε μπορείτε να αποσταθεροποιήσετε τον ΣΥΡΙΖΑ, δίχως ταυτόχρονα να αποσταθεροποιήσετε τη χώρα.
Αλλά φαίνεται πως ορισμένοι μπροστά στον καημό τους για το ΣΥΡΙΖΑ, δεν ορρωδούν…

Ευτυχώς ο λαός μας σας έχει πάρει χαμπάρι και  ξέρει ότι η μόνη ασφαλής διέξοδος για το τόπο, είναι η συντεταγμένη και δημοκρατική πολιτική αλλαγή.
Και μια άλλη πολιτική από μια άλλη κυβέρνηση.
Την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Που θα εκπροσωπήσει τον κόσμο της εργασίας και της μεσαίας τάξης.

Εμείς, λοιπόν, αυτές τις τρεις ημέρες είχαμε άλλη μία ευκαιρία να παρουσιάσαμε τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις.
Τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις που παρουσιάσαμε στη Θεσσαλονίκη.
Ένα πρόγραμμα κοστολογημένο, με αρχή μέση και τέλος.
Ένα πρόγραμμα που κάποιοι έκαναν ότι μπορούσαν για να μη το ακούσει ο λαός μας.
Θυμήθηκαν τις παλιές μεθόδους της ΥΕΝΝΕΔ.
Παρακάλεσαν δεξιά και αριστερά για να μη μεταδοθεί η ομιλία μου.
Μόνο που η αυταρχική και ακραία δεξιά ιδεοληψία της λογοκρισίας, όχι μόνο δε λειτούργησε αλλά έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα.
Και το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το άκουσε και το αγκάλιασε ο λαός μας.
Και ίσως αυτό να ήταν το κομβικό σημείο.
Η Θεσσαλονίκη ήταν η κρίσιμη στιγμή της αρχής της κυβερνητικής κατάρρευσης από τη μια και της μεγάλης συσπείρωσης ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων στο ΣΥΡΙΖΑ.
Όσα ακολούθησαν είναι χαρακτηριστικά.
Στην αρχή μας καταγγείλατε ότι κάνουμε παροχολογία.
Αλήθεια είναι παροχολογία η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης;
Είναι «λεφτά υπάρχουν» να εξασφαλίσουμε ένα πιάτο φαί, στέγη ρεύμα και αξιοπρέπεια σε όσους συμπολίτες μας ζούνε στα όρια της εξαθλίωσης ;
Ή μήπως είναι παροχολογία η αναγκαία ρύθμιση των κόκκινων δανείων;
Η διευκόλυνση με πολλές δόσεις των παγιδευμένων οφειλετών στα ληξιπρόθεσμα χρέη ;
Ή η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, όταν η ανεργία έχει φτάσει σε εξωφρενικά μεγέθη, ειδικότερα για τους νέους ανθρώπους.
Αργότερα, όμως, αφού καταλάβατε το αδιέξοδο της στρατηγικής σας,  αφήσατε τα περί παροχών και μας είπατε ότι δε βγαίνει η κοστολόγηση.
Επιστρατεύσατε τον υπουργό των οικονομικών να βγάλει ανακοίνωση που πέρα όμως από τις εμφανείς λαθροχειρίες, στην ουσία επιβεβαίωσε την ορθότητα αυτών όσων εξαγγείλαμε.
Και αφού ούτε και αυτή η τακτική είχε όφελος, προχωρήσατε στο τρίτο στάδιο.
Ξεπατικώνετε το πρόγραμμά μας, προσπαθώντας να υποσχεθείτε φοροαπαλλαγές και μέτρα κοινωνικής ευαισθησίας, σε ένα επικοινωνιακό κρεσέντο επιλεκτικών διαρροών, που αν κανείς τις πίστευε όλες, θα κοιμόταν ευτυχισμένος τα βράδια.
Δυστυχώς όμως δε σας πιστεύει πια κανείς.
Διότι υπόσχεστε ελαφρύνσεις και δόσεις, τρέχοντας πίσω από όσα εμείς είπαμε στη Θεσσαλονίκη, όμως την ίδια στιγμή νομιμοποιείτε τον ΕΝΦΙΑ.
Το φόρο που λεηλατεί τη μεσαία τάξη.
Και μετατρέπει τους ανθρώπους που δούλεψαν μια ζωή για να έχουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, σε νοικάρηδες στα ίδια τους τα σπίτια.
Ποιόν να πείσετε, λοιπόν, ότι έχετε σκοπό να ελαφρύνετε το βάρος, το ασήκωτο, που εσείς οι ίδιοι φορτώσατε στη πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών ;


Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

Η κυβέρνηση επιδίδεται στον έσχατο εμπαιγμό.
Ισχυρίζεται ότι προετοιμάζει την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο.
Ποιον κοροϊδεύετε;
Τα μνημόνια είναι οι πάνω από 460 εφαρμοστικοί νόμοι και οι 25 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, που στραγγαλίζουν την οικονομία και μονιμοποιούν την κοινωνική τραγωδία.
Τα μνημόνια δεν είναι ένας τίτλος σε ένα δανειακό πρόγραμμα.
Είναι η ανεργία, οι απολύσεις, η αιμορραγία των συνταξιούχων, ο εργασιακός μεσαίωνας, η ανασφάλεια.
Η διάλυση της μεσαίας τάξης.
Είναι η εκποίηση του δημόσιο πλούτου.
Τα μνημόνια είναι η ανάπηρη δημοκρατία, η κατάργηση δημοκρατικών, εργασιακών, ακόμα και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Τα μνημόνια είναι όσα και τώρα συζητάτε  και απεργάζεστε.
Οι ομαδικές απολύσεις, το λοκ άουτ , η απαγόρευση της απεργίας, η πλήρης εξουθένωση εργαζομένων και συνταξιούχων.

Είναι τα διαβόητα προαπαιτούμενα.
Αυτά είναι τα μνημόνια.
Είναι το δέσιμο της πατρίδας μας στο άρμα μεγάλων συμφερόντων που τη θέλουν φτηνό οικόπεδο, με φτηνό και φιμωμένο εργατικό δυναμικό.

Έχετε αλήθεια καμία πρόθεση να μας αποδεσμεύσετε από όλα αυτά ;
Ή μήπως αντιθέτως είστε απόλυτα ταυτισμένοι με όλα αυτά ;
Αφού εσείς τα πιστεύετε.
Έχουν γίνει η ιδεολογία σας.

Πριν λίγες μέρες ο κ. Σαμαράς ταύτισε την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ με την καταστροφή.

Για πείτε μου τώρα ;

Είτε υπάρχει τρόικα είτε δεν υπάρχει.
Είτε είμαστε στο μνημόνιο είτε το πείτε διαφορετικά.
Η ουσία ποια είναι ;
Ότι το καθεστώς των μνημονίων με εσάς θα παραμείνει.
Γιατί έχετε ταυτιστεί μαζί του.


Και  αν καταλάβαμε καλά, η καινούρια σας γραμμή είναι ότι εσείς τώρα είστε αντιμνημονιακοί και ο ΣΥΡΙΖΑ οπαδός του μνημονίου.

Μα πόσο υποτιμάτε τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού ;

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Θέλω να θυμίσω στο Σώμα ότι, μόλις την περασμένη Δευτέρα, η κυβέρνηση κατέθεσε το προσχέδιο ενός προϋπολογισμού ο οποίος, όχι μόνον δεν σηματοδοτεί την έξοδο από το Μνημόνιο, αλλά, αντίθετα μετατρέπει το Μνημόνιο από σύμβαση ορισμένου χρόνου σε καθεστώς αορίστου χρόνου.

Που ισχυρίζεται ότι όσο φτωχότεροι είναι οι Έλληνες τόσο περισσότερες επενδύσεις θα έρθουν .

Φοροελαφρύνσεις υποσχόταν ο κ. Σαμαράς, φόρους 2 δις έφερε.

• Μονιμοποίηση της  «έκτακτης» εισφορά αλληλεγγύης, 
• Χαράτσι στα ακίνητα με τη μορφή του ΕΝΦΙΑ
• τεράστια αύξηση από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης. 

Που ενώ έχει αυξηθεί κατά 1500% από το Μάρτιο του 2011, η κυβέρνηση τον μειώνει μόλις κατά 30% και πανηγυρίζει.

Με αυξήσεις στην άμεση φορολογία.
Στην παρακράτηση μισθών και συντάξεων.
Στο συντελεστή φορολόγησης των ενοικίων ακινήτων, από 10% στο 11% για εισοδήματα έως €12000.
Στα εισοδήματα των αγροτών, με συντελεστή 13% από το πρώτο ευρώ.

Δεν περιλαμβάνει όμως, τα μέτρα που έχετε ψηφίσει και άλλα που ετοιμάζετε για το Νοέμβριο:

• Το νέο ενιαίο μισθολόγιο-λαιμητόμο για τους δημόσιους υπαλλήλους
• Την απόσυρση του κράτους από το συνταξιοδοτικό σύστημα, με την εγγύηση μόνο της βασικής σύνταξης των €360 το μήνα, την εξαφάνιση των επικουρικών.
• Την κατάργηση των τριετιών στον ιδιωτικό τομέα.
• Την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και την επαναφορά του εργοδοτικού λοκ άουτ.
• Τον πλειστηριασμό ακινήτων από τα ⅔ έως το ½ της αντικειμενικής αξίας τους.

Ιδού, λοιπόν, το νέο Μνημόνιο: Ο προϋπολογισμός για το 2015 συν τα μέτρα του Νοεμβρίου.
Και δεν έχει σημασία πως θα το ονομάσετε.


Και μετά έρχεστε να μας πείτε ότι φεύγει το ΔΝΤ, τελείωσαν τα βάσανα.

Αλλά δε σας πιστεύει πια κανείς.
Ούτε τα στελέχη σας, σας πιστεύουν.
Αλλά  το παραμύθι των Παρισίων τελείωσε νωρίς.

 Ευρώπη

Θέλω όμως να σταθώ λίγο και στο αδύνατο που ισχυρίζεστε, ότι με τη συνέχεια της λιτότητας θα έρθει η ανάπτυξη.
Γιατί όλο και περισσότεροι στην Ευρώπη επιτέλους αντιλαμβάνονται ότι θαύματα δεν γίνονται.
Με την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, την ιταλική, να βρίσκεται ήδη σε ύφεση και τη δεύτερη μεγαλύτερη, τη γαλλική, να παλεύει να την αποφύγει, η επιδείνωση της κατάστασης στη Γερμανία είναι η χαριστική βολή για την ανάκαμψη στην Ευρωζώνη.
Αυτό είναι το πραγματικό «successstory» της Γερμανικής ηγεσίας κύριε Σαμαρά.

Αυτή η αποτυχία είναι που προκάλεσε και τη διαφαινόμενη ρωγμή στις εδραιωμένες αντιλήψεις και σήμερα ωθεί σε αλλαγή πολιτικής.

Αλλά, εσείς, δεν έχετε απλώς μείνει πίσω από αυτήν την εξέλιξη.
Είστε απέναντί της.
Στηρίζετε τις αντιλήψεις που κλονίζονται, ταυτιζόμενοι απολύτως με την κυρία Μέρκελ.
Και φτάνετε μάλιστα στο σημείο να επιτιμάτε δημοσίως τη Γαλλική κυβέρνηση επειδή αποφάσισε να μεταθέσει στο 2017 το στόχο για δημοσιονομικό έλλειμμα 3%.
Εσείς δηλαδή δεν είστε απλά στη στρατηγική του καλού και υπάκουου μαθητή αλλά στη στρατηγική του υπάκουου μαθητή που καρφώνει και τους συμμαθητές του στη δασκάλα, όταν δε τηρούν τη τιμωρία.

Χρέος

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Επιτρέψτε μου μια αναφορά και στο ζήτημα του δημόσιου χρέους.
Και θα επικαλεστώ την κοινή λογική.
Μια διαπραγμάτευση έχει δύο προϋποθέσεις: πρώτον, δύο μέρη τα οποία, τουλάχιστον, διαφωνούν.
Και, δεύτερον, συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο.

Ας ξεκινήσω από την πρώτη προϋπόθεση.
Δεν υπάρχουν δύο μέρη σε διαφωνία.
Υπάρχει η κυρία Μέρκελ και ο κ. Σαμαράς σε πλήρη αρμονία.

Και οι δύο συμφωνούν ότι το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο.

Συμφωνία για τα μέτρα, συμφωνία για το χρέος.

Άρα τι διαπραγματεύεται ο κ. Σαμαράς που συμφωνεί σε όλα με την κυρία Μέρκελ;

Τίποτα.

Η απουσία της δεύτερης προϋπόθεσης είναι πασιφανής.
Ο κ. Σαμαράς δεν έχει πολιτική στρατηγική διαπραγμάτευσης.
Δεν έχει πολιτική ευρωπαϊκών συμμαχιών.
Γιατί, εκτός από το ότι το χρέος μας είναι βιώσιμο, πιστεύει, παράλληλα, ότι είναι ελληνικό πρόβλημα.
Αγνοεί την ευρωπαϊκή διάστασή του.
Και σχεδιάζει έξοδο στις αγορές χωρίς προηγουμένως να έχουμε διεκδικήσει μια βιώσιμη λύση.

Απεναντίας, εμείς διεκδικούμε με σχέδιο, με στόχο, με συμμαχίες μια ευρωπαϊκή διάσκεψη που θα δώσει οριστική, κοινωνικά βιώσιμη και δίκαιη λύση σε ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα.
Δε ζητάμε ελεημοσύνη.
Ζητάμε αλληλεγγύη.

Και ο στόχος μας είναι συγκροτημένος και σαφής.
Ζητάμε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και ρήτρα ανάπτυξης.
Στο πλαίσιο των αποφάσεων της Διεθνούς Διάσκεψης του Λονδίνου το 1953 για τη Γερμανία.

 Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης,

Σήμερα προσπαθείτε, μέσα στην απελπισία και την αγωνία σας, να παίξετε τα ρέστα σας.
Αλλά χωρίς να το καταλαβαίνετε, είναι η ίδια η κίνησή σας που θα σας βυθίσει σε ακόμη μεγαλύτερο αδιέξοδο.
Ζητάτε την εμπιστοσύνη του σώματος για τη συνέχεια της πολιτικής σας.
Το βράδυ, όταν θα κλείσουν τα φώτα στην αίθουσα, όλοι θα διαπιστώσουμε ότι η εμπιστοσύνη αυτή θα είναι πολύ μακριά από τους 180 βουλευτές που το Σύνταγμα απαιτεί  για την εκλογή ΠτΔ.
Τί θα κάνετε λοιπόν;
Θα επιμείνετε σ' αυτή την αδιέξοδη και διχαστική τακτική;
Να λέτε έχω τους 180 ή θα βρω τους 180;
Ενώ όλα τα κόμματα που συνέστησαν την παρούσα Βουλή -πλην των δύο συγκυβερνώντων- έχουν δεδηλωμένη την πρόθεσή τους να μην ψηφίσουν για ΠτΔ.
Δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ κυρίες και κύριοι βουλευτές.
Όλα τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης με διαφορετικό – ενδεχομένως- σκεπτικό το καθένα, καταλήγουν στον ίδιο παρανομαστή.
Και μόνο τα δύο που συγκυβερνούν με έναν αριθμό βουλευτών που παρά ότι είναι πλασματικός σε σχέση με τα σημερινά δημοσκοπικά σας ποσοστά,  ακόμη και με τα εκλογικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών του Μάη είναι πλασματικά.
Εντούτοις  ακόμα και αυτός ο πλασματικός αριθμός βουλευτών που δεν αντιστοιχεί στη πραγματική σας δύναμη στο λαό και σήμερα θα δηλώσει ότι σας εμπιστεύεται, δεν σας αρκεί για να δείτε τον αριθμό των 180.
Ούτε με τα κιάλια.
Τί θα κάνετε λοιπόν;
Θα συνεχίσετε να κυβερνάτε κλείνοντας το μάτι σε πρακτικές που απαξιώνουν και εξευτελίζουν το κύρος και την υπόσταση του κοινοβουλευτισμού;
Θα παραπέμπετε εν έτη 2014 σε πρακτικές 1965;
 Αυτό θα κάνετε και μάλιστα επί 4 μήνες;
Θα κρατάτε δηλαδή τη χώρα δέσμια, σ' ένα παρατεταμένο προεκλογικό κλίμα, δέσμια μιας ακατάσχετης προεδρολογίας και ταυτόχρονα όλο το πολιτικό σύστημα δέσμιο σεναρίων ευτελισμού;
Μόνο και μόνο για να καθίσετε 4 μήνες παραπάνω στο Μέγαρο Μαξίμου;
"Δειλοί μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα προσμένοντας ίσως κάποιο θάμα" όπως λέει και ο ποιητής.

Κύριε Σαμαρά, σάς ζητάω να το ξανασκεφτείτε.
Δεν είναι ωφέλιμο για τον τόπο.
Δεν είναι ούτε και για σας.
Συναίνεση, όπως το Σύνταγμα προβλέπει, 180 βουλευτών από την παρούσα βουλή δεν μπορεί να υπάρξει.
Γιατί προφανώς και δεν αφορά τη συναίνεση στο πρόσωπο.
 Συναίνεση για εκλογή ΠτΔ από τη παρούσα Βουλή, ισοδυναμεί με συναίνεση στη συνέχεια της καταρρακωμένης σας κυβέρνησης, ισοδυναμεί με συναίνεση στη συνέχεια της καταστροφικής πολιτικής των μνημονίων.
Όποιος θέλει να δώσει τέτοια συναίνεση, θαρρώ ότι θα έχει το σθένος να ψηφίσει τη πρότασή σας σήμερα.
Σας προτείνω, λοιπόν, σήμερα το βράδυ να δείτε το αποτέλεσμα και να το ξανασκεφτείτε.
Να πράξετε όπως ορίζει το συμφέρον της χώρας.
Διότι δεν είναι μόνο η πολύμηνη παρατεταμένη προεκλογική περίοδος.
Είναι και η πασιφανής αδυναμία σας να χειριστείτε με αποτελεσματικό και επωφελές τρόπο τα κρίσιμα για τη χώρα ζητήματα.
Και αυτό δεν έχει να κάνει με τις προθέσεις σας αλλά με τη πραγματικότητα.
Ακόμη και στελέχη της συγκυβέρνησης, που θα σας ψηφίσουν σήμερα, σας ζητάνε να πάτε σε κυβέρνηση ειδικού σκοπού.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Με τον δαίμονα ΣΥΡΙΖΑ, κατά την επικοινωνιακή σας τακτική.
Προφανώς χωρίς εσάς στο τιμόνι.
Πώς να διαπραγματευτείτε μετά εσείς στο εξωτερικό ;
Όταν και από το εσωτερικό του εσωτερικού σας αμφισβητείστε ;
 Πόσο δε μάλλον όταν έχει ήδη διαμορφωθεί  μια πλατιά κοινωνική πλειοψηφία που απαιτεί αλλαγή πολιτικής και ισχυρή διαπραγμάτευση.
Και αυτό το γνωρίζουν καλά και έξω.
 Γνωρίζουν ότι είστε πλέον πρωθυπουργός ορισμένου χρόνου, περιορισμένου χρονικού ορίζοντα.
Ο χρόνος σας τελειώνει, λήγει το αργότερο σε 4 μήνες, το Φλεβάρη του 2015.
Πώς να έχετε κύρος και διαπραγματευτική δύναμη, όταν όλοι πια βλέπουν και μέσα και έξω ότι η κυβέρνησή σας στηρίζεται σε δυο κόμματα που η κοινωνία, οι ίδιοι οι ψηφοφόροι σας αποδοκιμάζουν.
Δείτε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης.
Και αυτές που δημοσιεύονται και αυτές που δεν δημοσιεύονται, αλλά τις γνωρίζετε.
Όλες μιλούν για μια διαφορά συντριβής.
Πείτε μου ειλικρινά κύριοι συνάδελφοι με ποιο κύρος με ποια διαπραγματευτική ισχύ, υπό αυτές τις συνθήκες, θα μπορούσε οποιαδήποτε κυβέρνηση να διεκδικήσει μια καλύτερη  για τη χώρα συμφωνία;
Με αυτά τα δεδομένα, μετά τις ευρωεκλογές σας ζήτησα να λαμβάνετε υπόψη σας στις κρίσιμες αποφάσεις, στις αποφάσεις που ο χρονικός τους ορίζοντας δεσμεύει και την επόμενη κυβέρνηση, την άποψη, τη θέση του πρώτου κόμματος.
Κινηθήκατε στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Με αυτά τα δεδομένα σας προειδοποιούμε και σήμερα ακόμη πιο έντονα.
Μη προχωρήσετε σε κρίσιμες κινήσεις, σε κρίσιμες διαπραγματεύσεις, σε αποφάσεις που θα δεσμεύουν τα χέρια και των επόμενων κυβερνήσεων, χωρίς τη συναίνεσή μας.
Το λέω ξανά, για να το ακούσουν και στις Βρυξέλες και στο Βερολίνο και στην Ουάσινγκτον.
Οποιαδήποτε απόφαση ή συμφωνία δεν έχει τη δική μας συναίνεση δε θα γίνει αποδεχτή. Δε θα δεσμεύει το ΣΥΡΙΖΑ, δε θα δεσμεύει τη κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας για την οποία ο λαός μας σύντομα θα δώσει ισχυρή εντολή με τη ψήφο του.
Και όπως γνωρίζετε, όπως έχουμε πει χιλιάδες φορές, σε καμία συμφωνία που θα περιλαμβάνει τη συνέχεια του μνημονιακού καθεστώτος, τη συνέχεια της λιτότητας, με οποιοδήποτε επικοινωνιακό καμουφλάζ, εμείς δε πρόκειται να βάλουμε την υπογραφή μας.
Τελεία παράγραφος.
Και με αυτόν τον τρόπο θέλω να δώσω μια απάντηση και σε όσους βουλευτές μίλησαν, καλοπροαίρετα ενδεχομένως, για κυβερνήσεις ειδικού σκοπού και για συναίνεση.
Τη συναίνεση κανείς δεν την αρνείται, αλλά το ερώτημα είναι πάνω σε ποια βάση.
Για εμάς είναι προφανές ότι η προοπτική περαιτέρω εξαθλίωσης της κοινωνίας, οδηγεί στη διαιώνιση της Ελλάδας ως μιας χώρας πειραματόζωου στην Ευρώπη.
Ως μια χώρα αποικίας χρέους και ανεργίας.
Ποια συναίνεση μπορεί κανείς να δώσει σε αυτή τη προοπτική ;
Στον αντίποδα αυτής της στρατηγικής διαμορφώνεται ήδη μια ευρεία, ευρύτατη συναίνεση στο κοινωνικό πεδίο.
Και είναι η συναίνεση πάνω στο πρόγραμμα που παρουσιάσαμε στη Θεσσαλονίκη.
Που θέτει αδιαπραγμάτευτες κοινωνικές προτεραιότητες.
Την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής, την επανεκκίνηση της οικονομίας, την φορολογική αποφόρτιση των μεσαίων στρωμάτων, την ενίσχυση της ζήτησης και την αντιμετώπιση της ανεργίας.
Πάνω σε αυτό το σχέδιο θα δημιουργηθούν οι όποιες προωθητικές συναινέσεις της επόμενης μέρας και όχι πάνω στο αποτυχημένο και καταστροφικό σχέδιο της λιτότητας.
Άκουσα όμως αυτό το τριήμερο από πολλούς συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας να μιλούν όχι για συναίνεση αλλά για τη στοιχειώδη ανάγκη συνεννόησης, παρά τις διαφορετικές οπτικές.
Εμείς αυτή τη συνεννόηση ποτέ δεν την αρνηθήκαμε.
Αλλά έχουμε μπροστά μας μια κυβέρνηση και έναν πρωθυπουργό που απαξιώνει όχι μόνο την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά συνολικά τη κοινοβουλευτική λειτουργία.
Στα δυο και πλέον χρόνια θητείας της κυβέρνησης Σαμαρά,  δε υπήρξε ούτε μια φορά που να αισθανθήκατε την ανάγκη, για ένα εθνικό θέμα, για ένα κρίσιμο θέμα, να ενημερώσετε την αξιωματική αντιπολίτευση.
Να ενημερώσετε το ελληνικό  κοινοβούλιο.
Τώρα όμως είναι η ώρα της ύστατης αλλά και της πιο αναγκαίας για τον τόπο συνεννόησης.

Σας καλώ λοιπόν να μην επιμένετε σε αυτήν την αδιέξοδη τακτική.
Να μην επιμείνετε να βυθίσετε τη χώρα σε μια τετράμηνης και πλέον διάρκειας, παρατεταμένη και διαρκή προεκλογική περίοδο.
Και κυρίως μην επιμείνετε να διαχειριστείτε εσείς και να αναλάβετε δεσμεύσεις μακράς διάρκειας ,εν ονόματι της χώρας και του λαού, που όμως πια δεν σας εμπιστεύεται και δεν σας στηρίζει.
Δώστε τη δυνατότητα στο λαό μας να αποφασίσει και σε μια νέα κυβέρνηση με ισχυρή λαϊκή εντολή, να διαχειριστεί τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις.

Και φανείτε θαρραλέοι, δίνοντας διέξοδο στο σημερινό πολιτικό αδιέξοδο.
Αφού διαπιστώσετε σήμερα ότι στη Βουλή δεν έχετε ούτε κατά διάνοια τον προβλεπόμενο από το Σύνταγμα αριθμό 180 βουλευτών, για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, προχωρήστε συντεταγμένα στη λαϊκή ετυμηγορία.
Να πάμε συντεταγμένα και ομαλά σε εκλογές που θα δώσουν εντολή ισχυρής διακυβέρνησης και διαπραγμάτευσης αλλά και περιθώρια ευρείας συναίνεσης, όπως το Σύνταγμα προβλέπει, στην εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Οι ώρες είναι κρίσιμες.
Ας δείξουμε όλοι ότι στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων.
Σε ότι μας αφορά είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν.

Εκλογές τώρα και εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας με ευρύτατη συναίνεση, ώστε να δοθεί το μήνυμα μέσα και έξω, ότι η χώρα γυρίζει σελίδα.
Ξαναγίνε4ται ισχυρή και υπολογίσιμη χώρα.
Διεκδικεί μια δίκαιη και βιώσιμη λύση για το χρέος, με το λαό στο προσκήνιο, με ενότητα και με ευρεία κοινωνική συναίνεση.


Ζητάμε, λοιπόν, εκλογές όχι για να έρθουμε στην εξουσία και να διαχειριστούμε τη μνημονιακή Ελλάδα.
Ζητάμε εκλογές για να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Για να αντικαταστήσουμε την εσωτερική υποτίμηση αξιών, αμοιβών και ανθρώπων με ένα κυβερνητικό πρόγραμμα δικαιοσύνης, αξιοπρέπειας και ελπίδας.

Προχωράμε μαζί με τους πολίτες, δίνουμε καθημερινά μικρές και μεγάλες μάχες, για κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια και δημοκρατία.
Απέναντί μας έχουμε μία κυβέρνηση που έχει ήδη καταρρεύσει και που αδυνατεί να φοβίσει το λαό.

Η μεγάλη κοινωνική αλλαγή, η μεγάλη ανατροπή, έχουν ήδη δρομολογηθεί.
Το παλιό φεύγει. Το καινούργιο δε μπορεί κανείς να το εμποδίσει.
Η κοινωνική δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη και τα δικαιώματα επιστρέφουν στην Ελλάδα.
Η πραγματική δημοκρατία και οι κανόνες επιστρέφουν.
Η Ελλάδα του αύριο θα είναι μια κοινωνία δίκαιη.
Μια κοινωνία ανοιχτή.
Μια κοινωνία δημοκρατική.