Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
            (από avgi.gr)


Καυγάς για τα μάτια των τραπεζών, άσφαιρος και αποπροσανατολιστικός, που επιδιώκει τον εγκλωβισμό της λαϊκής δυσαρέσκειας. Αυτή είναι η αντιπαράθεση του ΣΥΡΙΖΑ με τον Άδωνι για τις "τραπεζικές" δηλώσεις του τελευταίου. Χαρτοπόλεμος είναι η αντιπαράθεση με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ για το θέμα του κατώτερου μισθού. Αριστερή λωρίδα του αντιλαϊκού μονόδρομου -δεξιά λωρίδα, βέβαια, η συγκυβέρνηση- είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με χτεσινή τετρασέλιδη ανακοίνωση.


Όλα αυτά σε διάστημα μόνο λίγων ημερών από την ηγεσία ΚΚΕ. Αν προσθέσουμε μάλιστα και τα σχόλια του "Ρ" για τον βρόμικο ρόλο του οπορτουνισμού, μπορούμε να έχουμε μια πιο παραστατική εικόνα αυτού του διμέτωπου επαναστατικής έμπνευσης. Η γραμμή είναι τυφλοσούρτης, με το συμπάθιο. Καμιά πολεμική στη συγκυβέρνηση, καμιά καταγγελία για τα έργα και τις ημέρες της δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αν δεν συνοδεύονται από πολλαπλάσια και οξύτερη πολεμική και καταγγελία του ΣΥΡΙΖΑ.

Στον πρόλογο της τελευταίας ανακοίνωσης, για παράδειγμα, 61 λέξεις αφορούν την πολιτική που ασκεί η συγκυβέρνηση και 157 την πολιτική που ΘΑ ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ως προς το ύφος δε και το ήθος που εκπορεύονται από τον Περισσό, η μεν συγκυβέρνηση και οι υπουργοί της αντιμετωπίζονται με τους κανόνες της πολιτικής ορθότητας. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του με τον κανόνα όσα σέρνει η σκούπα. Κι έτσι, ο διμέτωπος του ΚΚΕ έχει τουλάχιστον ένα κοινό σημείο με τους κατά καιρούς διμέτωπους των αστικών κομμάτων: Ο κύριος εχθρός βρίσκεται στην Αριστερά!

Πολυσυζητημένα όλα αυτά. Εκείνο που έχει όμως κάποια σημασία είναι οι τερατογενέσεις -ή και κερατογενέσεις- που παράγει μια τόσο ξένη στην ιστορία του ΚΚΕ πολιτική. Αν τσουβαλιάζεις τον Τσίπρα με τον Σαμαρά, τον Δραγασάκη με τον Άδωνι, τον Λαφαζάνη με τον Βορίδη, τον ΣΥΡΙΖΑ με την Ακροδεξιά, τότε κατασκευάζεις ένα τέρας: Όλοι ίδιοι είναι, όλοι την ίδια πολιτική υπηρετούν, όλοι τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούν. Θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβεις ότι το τέρας σου απογοητεύει, αποθαρρύνει, απειλεί τελικά, το κίνημα και όχι τους αντιπάλους του;

Τέλος πάντων, δεν ήρθε ακόμα η ώρα να αλλάξει η πολιτική του ΚΚΕ. Θα έρθει πάντως. Και ώς τότε δεν είναι κακό να επαναλαμβάνει κανείς: Σύντροφοι, ο στημένος διμέτωπος δεν προσφέρει παρά χώρο για κέρατα...