Υπέρ σφαγιασμού της κουκουναριάς ο Χρ. Πατούχας!

Διαφωνώντας κάθετα επί της θέσης του υπέρ του σφαγιασμού της κουκουναριάς της οδού Αρόης, το Istologio G. Mosxou και ο διαχειριστής του, δημοσιεύουν το παρακάτω σχόλιο του Χρήστου Πατούχα: 

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΥΚΟ ΤΗΣ ΑΡΟΗΣ

Πολλές φορές, διάφορα γεγονότα, ανεξάρτητα από την σπουδαιότητα του. «πυροδοτούν» μικρές ή μεγαλύτερες κινητοποιήσεις και οπωσδήποτε βάζουν σε δοκιμασία την συνολική συγκρότηση δυνάμεων και φορέων.

Παρατήρηση για την σημερινή κατάσταση του «πεύκου της  Αρόης»: Είναι στην μέση του δρόμου, (κυριολεκτικά), το οδόστρωμα είναι κατεστραμμένο και επικίνδυνο, (κυριολεκτικά), κατά την άποψη μας δεν υπάρχει τεχνική ή άλλη φυτοπροστατευτική λύση, που να το διασώσει ακίνδυνα για τον δρόμο και τους διερχόμενους.

Άλλες παρατηρήσεις ουσίας:

 

Είναι όμορφο το πεύκο; Αναμφισβήτητα ναι! Τουλάχιστον δέκα μέτρα ύψος, ολόρθο, δεν έχω τις γνώσεις να προσδιορίσω την ηλικία του, πάντως είναι μεγάλης ηλικίας. Αλλά είναι ένα πεύκο! Ανάμεσα σε άλλα δεκάδες χιλιάδες πεύκα της πόλης μας. Μερικά, αρκετά μάλιστα, είναι ομορφότερα από αυτό. Ιδιαίτερα κάμποσα στο άλσος του Γηροκομείου. 

Είναι το πεύκο «τοπόσημο» της Αρόης;

 Φοβάμαι ότι όσους ανακάλυψαν αυτή την ορολογία θα τους απογοητεύσω! Εξηγούμαι: Το πεύκο δεν είχε και δεν έχει καμιά σχέση με την είσοδο της Αρόης. Η «οδός Αρόης», διανοίχθηκε στο τέλος της δεκαετίας του 80, για να συνδέσει κυκλοφοριακά και συγκοινωνιακά, τους πέραν της Αρόης οικισμούς, διανοίχθηκε ημιτελώς και μάλιστα παρακάμπτοντας την Αρόη! Μέχρι τότε η ευρύτερη περιοχή του πεύκου, ήταν μία λαγκαδιά με πολλά νερά ρέοντα και πυκνότατους καλαμιώνες. Και εγκαταλειμμένα καμίνια τουβλοποιίας λόγω της πλούσιας αργιλικής σύνθεσης του εδάφους.

Τι έγινε με την διάνοιξη της οδού Αρόης; Η δεξιά και αριστερά του δρόμου λαγκαδιά καθώς και τα πρανή της, εντάχθηκαν στο σχέδιο πόλης. Αποτέλεσμα; Σε μια δεκαετία, συνωστίστηκαν στα περίπου 700 μέτρα μήκους της πάνω από 3000 άνθρωποι. Με απίστευτες και επιτυχείς, τις πιέσεις του κατασκευαστικού κεφαλαίου, για στένεμα του δρόμου, για σχεδόν καταστροφή όλου του οδοστρώματος από κακή επαναφορά του από συνδέσεις με τα δίκτυα του Δήμου, και για αύξηση των συντελεστών δόμησης!

Κάποιοι, καταπολέμησαν αυτά που ήταν αναμφισβήτητα ουσιαστικότερα.

Κάποιοι άλλοι, επιλέγουν τον ανώδυνο για όλους και μακριά από την ουσία προσδιορισμό τους  ως οικολόγων. (Χωρίς συγκρούσεις, μόνο όπου δεν θίγονται συμφέροντα).

Συμπεράσματα:

Α. Το πεύκο, είναι απολύτως σύνηθες και διαδεδομένο φυτό, ευδοκιμεί στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή κατά χιλιάδες.

Β. Η έννοια του «τοπόσημου», είναι ασθενής, συνδέεται ιστορικά με πολύ παλιούς οικισμούς, (χωριά), κυρίως με πλατάνια πάνω από 300 ετών στις πλατείες των χωριών.

Γ. Το δένδρο, εμποδίζει την κυκλοφορία, σε δρόμο πολύ πυκνής κυκλοφορίας, σε δρόμο που η προτεραιότητα του Δήμου είναι να κατασκευάσει πεζοδρόμια, να κατασκευάσει δίκτυο ηλεκτροφωτισμού, να ανακατασκευάσει το οδόστρωμα του σε όλο το μήκος. Αυτά αν θέλουμε να είμαστε υπεύθυνοι και σοβαροί.

Φιλική συμβουλή προς όλους (οικολογούντες και μη). Αντί να τρέχουμε για να σώσουμε ένα δένδρο, ας φροντίσουμε να διασφαλίζουμε ελεύθερους χώρους, να μην επεκτείνουμε ασύστολα, τα πολεοδομικά σχέδια, να διαφυλάξουμε τους χώρους πρασίνου, ιδιαίτερα τους χώρους υψηλής παραγωγικότητας. Ναι! Τέτοιοι χώροι και στον Δήμο μας κινδυνεύουν!

Για την Ανυπότακτη Πολιτεία

Χρήστος Πατούχας

Δημοτικός Σύμβουλος