Μνήμες κυπριακού δράματος αναβίωσαν με την ομιλία του δημοσιογράφου Θ. Μπαμπανέβα 40 χρόνια από τότε

Σύσσωμη η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία έδωσε παρών στην Εκδήλωση Μνήμης για τα 40 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

 «Δεν μπορώ να ξεχάσω μια ηλικιωμένη κυρία που κάθε απόγευμα τριγυρνά στην προκυμαία του λιμανιού της Λάρνακας περιμένοντας το πλοίο που θα την οδηγήσει στο κατεχόμενο χωριό της» είπε

Παρόντες οι πολεμιστές Κύπρου και η ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ.

«Είμαστε σήμερα εδώ και κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ σ’ όλους, εκείνους που στη ζωή τους όρισαν να φυλάττουν Θερμοπύλες, που δεν δείλιασαν, δεν κιότεψαν, αγωνίστηκαν, εναντιώθηκαν, υπερασπίστηκαν την τιμή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ενός λαού που έχει υποστεί τα πάνδεινα στο διάβα της ιστορίας, των αδελφών μας Κυπρίων».

Τα παραπάνω διακήρυξε το απόγευμα της Πέμπτης 17 Ιουλίου 2012, κατά την ομιλία του στην Εκδήλωση μνήμης στο Στρατόπεδο Μουζάκη (ΚΕΤχ) ο πρόεδρος του ΤΕΑΣ της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου Ηπείρων Νήσων (ΕΣΗΕΠΗΝ) Θανάσης Μπαμπανέβας για τα 40 χρόνια από την έκρηξη του προδοτικού πραξικοπήματος, που άνοιξε τον δρόμο για την Κατοχή της Κύπρου.

Η Εκδήλωση διοργανώθηκε από την Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδος, όπως κάθε χρόνο, σε συνεργασία με τον Σύλλογο  Αχαιών Πολεμιστών Κύπρου και την ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ Σύνδεσμος Αχαΐας –Κύπρου και με την συμμετοχή της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της πόλης.

Η εκδήλωση άνοιξε με επιμνημόσυνη δέηση εκ μέρους ιερωμένου της ΙΜ Πατρών υπέρ των πεσόντων και αγνοουμένων και ακολούθησε  χαιρετισμός του Διοικητή του ΚΕΤχ, Ιω. Μουσουράκη, που όπως είπε είναι χαρά μας που φιλοξενούμε τέτοιες εκδηλώσεις, υπενθυμίζοντας ότι το όνομα του αξιωματικού διοικητή Γ. Μουζάκη που έπεσε στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974, κοσμεί τον τίτλο του στρατοπέδου, επισημαίνοντας παράλληλα ότι δεν πρέπει να ξεχαστεί η θυσία  αυτών που πολέμησαν για την Κύπρο.

Ακολούθησε λιτός χαιρετισμός εκ μέρους του αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας Γ. Αλεξόπουλου και έναρξη της εμπνευσμένης ομιλίας του δημοσιογράφου, προέδρου του ΤΕΑΣ της συνδικαλιστικής ένωσης των δημοσιογράφων της ΕΣΗΕΠΗΝ,  Θαν. Μπαμπανέβα.

Στην συνέχεια εκ μέρους συντονιστή Κυπρίου προέδρου της ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ Τάσου Στασή εκφωνήθηκε προσκλητήριο Αχαιών Πεσόντων και Αγνοουμένων και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.

 

Η Τελετή Μνήμης ολοκληρώθηκε με τήρηση ενός λεπτού σιγή και ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.

Συμμετείχε σύσσωμη η στρατιωτική ηγεσία, οι εκπρόσωποι Σωμάτων Ασφαλείας και οι βουλευτές των κομμάτων της ΝΔ Θαν . Νταβλούρος, του ΣΥΡΙΖΑ Β. Χατζηλάμπρου, της ΔΗΜΑΡ Ν. Τσούκαλης και ο ανεξάρτητος βουλευτής Αχαΐας Γ. Νταβρής. Επίσης το παρών έδωσε η διοίκηση της ΕΣΗΕΠΗΝ, την οποία εκπροσωπεί ο Κυρ. Κορτέσης, ο οποίος κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους της, ο Δήμαρχος Ερυμάνου Θαν. Καρπής, ο επικεφαλής της παράταξης «Νέα Πορεία για τον Ερύμανθο» Τάκης Γεωργακόπουλος, ο περιφερειακός σύμβουλος Γεράσιμος Φεσσιάν, η δημοτική σύμβουλος Πατρέων Τασία Μανωλοπούλου και πολλοί άλλοι.

Ακόμη βροντερό παρών έδωσαν οι αχαιοί πολεμιστές, που σήμερα κουβαλούν τις μνήμες τους, κληρονομικό φορτίο που τους άφησαν οι πεσόντες και αγνοούμενοι συμπολεμιστές τους. Προσήλθαν με το λάβαρό τους για να τους τιμήσουν, όπως και οι συγγενείς των θυμάτων και αγνοουμένων, που ζουν με τον εφιάλτη του Ιουλίου-Αυγούστου 1974. Ακόμη παρών έδωσαν τα μέλη της ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ και πλήθος ευαισθητοποιημένων φίλων του κυπριακού λαού.

Ο Θαν. Μπαμπανέβας στο βήμα.

Τεκμηριωμένη ομιλία Θαν. Μπαμπανέβα  

 

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο κύριος ομιλητής Θαν. Μπαμπανέβας, στρατιώτης που υπηρέτησε την θητεία στο νησί και απελύθη λίγο πριν την εισβολή των νεοβαρβάρων του Αττίλα, αισθάνθηκε την ανάγκη  να στηλιτεύσει την στάση των επίορκων αξιωματικών της ελληνικής χούντας, γι αυτό και μίλησε για την ηρωική στάση αυτών που αγωνίστηκαν σε προδομένο αγώνα «σε αντίθεση με τους άλλους που έμειναν στην εσαεί περιφρόνηση της ιστορικής μνήμης ως μίσθαρνα όργανα ξένων δυνάμεων, σύγχρονοι εφιάλτες και εθνικοί μειοδότες».

Και εξήρε την ανδρεία των Ελλήνων πολεμιστών, για τους οποίους όπως τόνισε, «η μνήμη μας ασφαλώς στρέφεται» σε αυτούς «τους υπέροχους ανυπέρβλητους μαχητές της ελευθερίας, τους στρατευμένους από την Κύπρο αλλά την Ελλάδα και ειδικότερα την Αχαΐα, που πότισαν με την τελευταία ρανίδα του αίματός τους την υπερήφανη μοναχοκόρη μας, την Κύπρο του νυν και αεί».

Δεν παρέλειψε όμως να στηλιτεύσει την στάση των Ευρωπαίων ηγετών, που κλείνουν τα μάτια μπροστά στην Κυπριακή τραγωδία, επισημαίνοντας:

«το σύγχρονο όνειδος για ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και όλο τον κόσμο».  Και μάλιστα «σήμερα εν έτει σωτηρίω 2014, στον 21^ο αιώνα δηλαδή», καθώς «υπάρχει στην καρδιά της Μεσογείου μια πόλη φάντασμα, η Αμμόχωστος, που παραμένει ερμητικά κλειστή και αποκλεισμένη επί 40 χρόνια, μετά δηλαδή την 16^ην Αυγούστου του 1974. Η νεκρή πολιτεία, όπως την χαρακτήρισε Σουηδός δημοσιογράφος», η οποία «έχει αποκλειστεί από τον Τουρκικό στρατό με συρματοπλέγματα».

Και υπενθύμισε:

«Η πόλη εκκενώθηκε πλήρως από τον ελληνικό πληθυσμό κατά τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής και αφού είχε επανειλημμένα βομβαρδιστεί από την τουρκική αεροπορία. Η εισβολή του 1974 βρήκε την Αμμόχωστο μία πόλη επιτυχημένη σε όλους τους τομείς».

Και «είναι ιδιαίτερα οδυνηρό και σκληρό για τους ντόπιους, αλλά και τους ξένους επισκέπτες, να βλέπουν ακόμη και σήμερα με κιάλια την πανέμορφη ιστορική πόλη από το κτίριο–Παρατηρητήριο και Ενημερωτικό Κέντρο που έχει δημιουργήσει η Κυπριακή Δημοκρατία, στην περιοχή της Δερύνειας, λίγα μέτρα πριν την πράσινη γραμμή».

Παράλληλα όμως έδωσε με αδρές γραμμές και το δράμα των αμάχων που ξερίζωσε ο Αττίλας από τα σπίτια τους, αναφέροντας προσωπικές ανθρώπινες στιγμές πόνου:

«Η κυρία μάλιστα που είναι επιφορτισμένη για την ενημέρωση των επισκεπτών, με πόνο ψυχής δείχνει και το πατρικό της σπίτι που βρίσκεται λίγα μέτρα πιο κάτω και 40 χρόνια τώρα δεν μπορεί να το επισκεφθεί, καθώς περιλαμβάνεται στην κατεχόμενη περιοχή» είπε.

Κι ακόμη ο Θαν. Μπαμπανέβας θυμήθηκε:

«Δεν μπορώ να ξεχάσω μια ηλικιωμένη κυρία που κάθε απόγευμα τριγυρνά στην προκυμαία του λιμανιού της Λάρνακας κρατώντας στα χέρια της δύο βαλίτσες με τα όποια υπάρχοντά της, περιμένοντας το πλοίο που θα την οδηγήσει στο κατεχόμενο χωριό της.

Εκεί που γεννήθηκε μεγάλωσε και ενδεχομένως ζουν συγγενείς της, φίλοι και γνωστοί της. Η κυρία όπως μου εξήγησε ο αείμνηστος συνάδελφος  Κώστας Δεληγιάννης έχει υποστεί νευρικό κλονισμό από τους βομβαρδισμούς κατά την εισβολή και περνά το δικό της καθημερινό Γολγοθά αμίλητη και βυθισμένη στο σοβαρό ψυχικό της άλγος».

Υπενθύμισε δε, τα μελανά σημεία της ελληνικής πολιτείας, έναντι των πολεμιστών της ΕΛΔΥΚ, που παρόλο που πολέμησαν με όλες τους δυνάμεις και κάποιοι άφησαν τα κόκαλά τους εκεί, λέγοντας:

«Δυστυχώς όμως η Ελλάδα, σ’ όλα αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει τηρεί ανεξήγητη αιδήμονα τουλάχιστον σιωπή. Δεν επέδειξε γενναιοψυχία που αξίζει σε ήρωες. Γιατί τέτοιοι ήσαν όσοι πολέμησαν στην Κύπρο. Όσοι σε αντίθεση με τους εγκληματικούς χειρισμούς της τότε ηγεσίας, αγωνίστηκαν με όλες τους τις δυνάμεις ενάντια στους κατακτητές. Μαζί με τους Κυπρίους συναδέλφους τους και τον κυπριακό λαό».

Τέλος αξίζει να αναφερθεί ότι η ομιλία του προέδρου του ΤΕΑΣ της ΕΣΗΕΠΗΝ ήταν γεμάτη με στοιχεία οικονομικά και κοινωνικά, που τεκμηρίωναν την αναφορά του στην πορεία του νησιού από την μιλιταριστική στάση των Άγγλων καταχτητών, μέχρι την βάρβαρη εισβολή του Αττίλα, την επιβολή της  Κατοχής του 40% της Κύπρου και την προσπάθεια της Κυπριακής Πολιτείας να σταθεί μέχρι σήμερα ως κρατική οντότητα, που παλεύει για την ανεξαρτησία της.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ η ομιλία του Θαν. Μπαμπανέβα, προέδρου του ΤΕΑΣ της ΕΣΗΕΠΗΝ εδώ.

          

                      ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΦΑΚΟ ΤΟΥ ISTOLOGIO G. MOSXOU