Ο εργασιακός μεσαίωνας της διαπλοκής

Ανανδρανιστάκης Γιώργος

          (από avgi.gr)

Την 17η Ιουνίου του σωτηρίου έτους 2014 τα "Νέα" ανακάλυψαν ότι στην Ελλάδα υπάρχει εργασιακός μεσαίωνας. Το έγραψαν κιόλας, πήραν την καταραμένη φράση και την έβαλαν τίτλο στο κύριο άρθρο τους, όπου κακιά σκουριά δεν πιάνει. Οι θεματοφύλακες της εκσυγχρονιστικής ορθοδοξίας υιοθέτησαν ένα από τα εμβλήματα του εξτρεμιστικού λαϊκισμού, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα εκατοντάδων αναγνωστών τους. Η χαριστική βολή στο μεταρρυθμιστικό κοινό τους θα δοθεί όταν ανακαλύψουν και τις αυτοκτονίες της κρίσης, αν τους το επιτρέψει, βέβαια, ο Ψαριανός.

Τα "Νέα" ανακάλυψαν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν 1.200.000 εργαζόμενοι που αμείβονται με καθυστέρηση από 3 έως 12 μήνες, ότι πολλοί εξ αυτών πληρώνονται σε είδος, με κουπόνια για τρόφιμα και δωρεάν διαμονή σε ξενοδοχεία, ότι οι εργοδότες δεν καταβάλουν το δώρο των Χριστουγέννων και του Πάσχα, ότι δίνουν 100 έως 200 ευρώ τον μήνα έναντι μισθών, ότι προσλαμβάνουν νέους κάτω των 25 ετών με μηνιαία σύμβαση απασχόλησης και αμοιβή 180 ευρώ. Ανακάλυψαν επίσης ότι τις πρακτικές αυτές τις υιοθετούν ακόμη και οι κερδοφόρες επιχειρήσεις, συμπεραίνοντας ότι «οι δυσκολίες της κρίσης αποτελούν άλλοθι για αυθαιρεσία».

Τα "Νέα" ανακάλυψαν με καθυστέρηση δύο - τριών ετών εκείνα που γνωρίζαμε όλοι οι άλλοι, εκείνα που γνώριζαν κυρίως όσοι τα ζούσαν καθημερινά στο πετσί τους. Κάλιο αργά παρά ποτέ, θα έλεγε ο καλοπροαίρετος. Η πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα ενώνει τη φωνή της με όσους αγωνίζονται για να μη διαλυθεί εντελώς ο κοινωνικός ιστός και τούτο είναι καλό νέο. Όχι, δεν υπάρχουν καλά νέα, δεν υπάρχει συγχώρεση για τους πρωτεργάτες της καταστροφής. Τα "Νέα" δεν καθυστέρησαν απλώς να περιγράψουν τον εργασιακό μεσαίωνα, δεν απέκρυψαν απλώς τον εργασιακό μεσαίωνα, τα "Νέα" συνέβαλαν καθοριστικά στην εγκατάσταση του εργασιακού μεσαίωνα.

Ο ζόφος που περιγράφεται στο πρωτοσέλιδο δεν θα υπήρχε χωρίς την εργασιακή νομοθεσία των Μνημονίων, δεν θα υπήρχε κυρίως χωρίς το κλίμα του τρόμου που επεβλήθη στα χρόνια των Μνημονίων. Τα "Νέα" συνέβαλαν τα μέγιστα και στην ψήφιση των νόμων και στην κατατρομοκράτηση όσων αμφισβήτησαν τους νόμους. Ακόμη ηχούν στα αυτιά μας οι κραυγές περί λαϊκισμού, περί καθυστερημένων στρωμάτων της κοινωνίας, περί εκείνων που δεν αντιλαμβάνονται, ίσως και να μη θέλουν, το καλό της πατρίδας.

Τα "Νέα" συνέβαλαν στην εγκατάσταση του εργασιακού ζόφου με κάθε δυνατό τρόπο, με πρωτοσέλιδα, με κύρια άρθρα, με σχόλια, με παραπολιτικά, με σκίτσα και δεν μετάνιωσαν γι' αυτό. Αν είχαν μετανιώσει, θα είχαν βγάλει το χθεσινό θέμα πριν από τις ευρωεκλογές, τότε που τα πρωτοσέλιδά τους ήταν γεμάτα με ειδήσεις για τους επενδυτές που επιθυμούν να έρθουν στην Ελλάδα, αλλά φοβούνται την πολιτική αστάθεια και με σχεδόν απειλητικές προτροπές προς τους ψηφοφόρους, που έπρεπε να σώσουν οπωσδήποτε τον Βενιζέλο, για να μη χαθεί η φύτρα του μεγάλου ανδρός.

Διότι, εκτός από τον εργασιακό μεσαίωνα, υπάρχει και ο επικοινωνιακός.