Του ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΤΣΑΟΥΣΙΔΗ
(Αντιστασιακού)
(Αντιστασιακού)
Το κατέβασμα από τον τοίχο, έξω από την
αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, των φωτογραφιών των δύο
κατοχικών δημάρχων προκάλεσε σωρεία επαινετικών σχολίων από ΜΜΕ πάσης
φύσεως, αλλά και αντιδράσεις γνωστών απολογητών της politically correct-εθνικόφρονος ιστορίας.
Με όπλο τους την άγνοια του συντριπτικού ποσοστού των Eλλήνων για πολλά που έγιναν επί Κατοχής, επικαλούνται τη μη... «νομιμότητα», το εξωθεσμικό, το «προεκλογικό» της ενέργειας - ξεχνώντας ότι έγινε με αφορμή τη μαύρη επέτειο της κατάληψης της πόλης από τις ναζιστικές ορδές στις 9-4-1941.
Σε όλους αυτούς χρειάζεται απάντηση:
- Η επίκληση του παράνομου της πράξης εκθέτει όσους την επικαλούνται. Με απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ του 1982, όλες οι πράξεις των οργάνων της δικτατορίας, ανάμεσά τους και των δημοτικών συμβουλίων, καταργούνται αυτομάτως. Άρα και η απόφαση για την απόδοση τιμής στον μεταξικό και κατοχικό δήμαρχο Κωνσταντίνο Μερκουρίου και τον διάδοχό του Γεώργιο Σερεμέτη.
- Το εξωθεσμικό το επικαλέστηκε ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Αβραμόπουλος, από τα κορυφαία τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ (πρώην πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ.λπ.), ώστε να μην παραλάβει τα πορτρέτα των δυο συνεργατών των ναζί.
- Το καθυστερημένο το πιπιλίζουν προς το παρόν σε διαδικτυακές κουβεντούλες κάποιοι αναθεωρητές ιστορικοί του κλίματος Μαραντζίδη και απολογητές του δωσιλογισμού.
Αυτό κολλάει και με το προηγούμενο, διότι ο κ. Αβραμόπουλος είπε ότι η πράξη αποκαθήλωσης των πορτρέτων πρέπει να γίνει θεσμικά, αφού «τεκμηριωθεί». Δεν αντιλήφθηκα πού τοποθετεί χρονικά αυτήν την τεκμηρίωση ο κ. Αβραμόπουλος και στα χέρια ποιων την εναποθέτει.
Στην περίπτωση όμως των κατοχικών δημάρχων η κατάσταση είναι απλή. Διορίστηκαν στο αξίωμα του δημάρχου ο ένας από τη φασιστική δικτατορία της 4ης Αυγούστου και τον διατήρησαν ο ομογάλακτοι του Μεταξά κατακτητές κι ο άλλος τον διαδέχτηκε.
Η επισήμανση Σαλονικιού ερευνητή ότι η κίνηση κάθαρσης δεν μπορεί να αφορά και αυτούς τους αξιωματούχους, διότι έτσι θα έπρεπε να διωχτούν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, προσκρούει στην κοινή λογική: άλλο ο γραφέας στο δημοτολόγιο κι άλλο ο δήμαρχος, ακόμη κι αν, όπως υποστηρίζει ο ίδιος ερευνητής, στην ουσία εκτελούσε (ο Γ. Σερεμέτης) καθήκοντα βοηθού ενός Γερμανού αξιωματούχου.
Όταν οι συνεργάτες των κατακτητών, όλων των βαθμίδων, έτρωγαν κι έπιναν στα κατασχεμένα εβραϊκά σπίτια της Θεσσαλονίκης, άλλοι (πέντε) εκτελούνταν γιατί έκλεψαν 25 οκάδες πατάτες, άλλοι πέθαιναν από την πείνα και -η κορυφαία αποτρόπαια πράξη- πάνω από 50.000 Σαλονικιοί Εβραίοι στέλνονταν για εκτέλεση στα γερμανικά στρατόπεδα θανάτου.
Στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι κουίσλινγκ πλήρωσαν σε μεγάλο βαθμό. Εδώ, η ανάγκη της βασιλικής Δεξιάς και των κεντρώων ακολουθημάτων της να αποκλείσουν από την πολιτική ζωή την Αριστερά, απάλλαξε όλους σχεδόν τους δωσίλογους. Με εξαιρέσεις τους Τσολάκογλου, Ράλλη και λίγους ακόμη, οι περισσότεροι -αφού κρύφτηκαν αρχικά- αναβαπτίστηκαν στα εθνικά ιδεώδη και έφτασαν (περίπτωση του υπερυπουργού των κατοχικών κυβερνήσεων και καταδικασμένου σε θάνατο για εθνική αναξιότητα Σωτήρη Γκοτζαμάνη) να διεκδικούν τον Δήμο Θεσσαλονίκης με τη στήριξη της Δεξιάς.
Εξάλλου, και η κυβέρνηση Καραμανλή έδωσε αμνηστία στον δολοφόνο Μαξ Μέρτεν (το γιατί το γνωρίζουν οι «αντικειμενικοί» ιστορικοί).
Μήπως κι η Εθνική Αντίσταση ήταν λάθος;
Και δύο απορίες:
- Γιατί λείπει το πορτρέτο του πρώτου μετά την απελευθέρωση δημάρχου Δημήτριου Καβάδα, αντιστασιακού πρύτανη του ΑΠΘ;
- Γιατί λείπουν τα πορτρέτα των χουντικών «δημάρχων»;
Τι υιοθετεί η παράταξη Μπουτάρη στον Δήμο Θεσσαλονίκης;
Ζητείται επειγόντως απάντηση!
Πηγή: avgi.gr
Με όπλο τους την άγνοια του συντριπτικού ποσοστού των Eλλήνων για πολλά που έγιναν επί Κατοχής, επικαλούνται τη μη... «νομιμότητα», το εξωθεσμικό, το «προεκλογικό» της ενέργειας - ξεχνώντας ότι έγινε με αφορμή τη μαύρη επέτειο της κατάληψης της πόλης από τις ναζιστικές ορδές στις 9-4-1941.
Σε όλους αυτούς χρειάζεται απάντηση:
- Η επίκληση του παράνομου της πράξης εκθέτει όσους την επικαλούνται. Με απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ του 1982, όλες οι πράξεις των οργάνων της δικτατορίας, ανάμεσά τους και των δημοτικών συμβουλίων, καταργούνται αυτομάτως. Άρα και η απόφαση για την απόδοση τιμής στον μεταξικό και κατοχικό δήμαρχο Κωνσταντίνο Μερκουρίου και τον διάδοχό του Γεώργιο Σερεμέτη.
- Το εξωθεσμικό το επικαλέστηκε ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Αβραμόπουλος, από τα κορυφαία τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ (πρώην πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ.λπ.), ώστε να μην παραλάβει τα πορτρέτα των δυο συνεργατών των ναζί.
- Το καθυστερημένο το πιπιλίζουν προς το παρόν σε διαδικτυακές κουβεντούλες κάποιοι αναθεωρητές ιστορικοί του κλίματος Μαραντζίδη και απολογητές του δωσιλογισμού.
Αυτό κολλάει και με το προηγούμενο, διότι ο κ. Αβραμόπουλος είπε ότι η πράξη αποκαθήλωσης των πορτρέτων πρέπει να γίνει θεσμικά, αφού «τεκμηριωθεί». Δεν αντιλήφθηκα πού τοποθετεί χρονικά αυτήν την τεκμηρίωση ο κ. Αβραμόπουλος και στα χέρια ποιων την εναποθέτει.
Τι δήμαρχος, τι κλητήρας!
Δεν πάει καιρός που κάποιοι ιστορικοί (Ρωμαϊκής Ιστορίας ο ένας) αποφάνθηκαν ότι στις εγκαταστάσεις της ΚΥΠ επί δικτατορίας δεν τεκμηριώνεται ότι γίνονταν βασανιστήρια. Τι κι αν αποκαλύφθηκαν όλα στη δίκη των δολοφόνων του βουλευτή της ΕΔΑ Γιώργη Τσαρουχά; Εκεί φιλοξενείται τώρα το... Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.Στην περίπτωση όμως των κατοχικών δημάρχων η κατάσταση είναι απλή. Διορίστηκαν στο αξίωμα του δημάρχου ο ένας από τη φασιστική δικτατορία της 4ης Αυγούστου και τον διατήρησαν ο ομογάλακτοι του Μεταξά κατακτητές κι ο άλλος τον διαδέχτηκε.
Η επισήμανση Σαλονικιού ερευνητή ότι η κίνηση κάθαρσης δεν μπορεί να αφορά και αυτούς τους αξιωματούχους, διότι έτσι θα έπρεπε να διωχτούν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, προσκρούει στην κοινή λογική: άλλο ο γραφέας στο δημοτολόγιο κι άλλο ο δήμαρχος, ακόμη κι αν, όπως υποστηρίζει ο ίδιος ερευνητής, στην ουσία εκτελούσε (ο Γ. Σερεμέτης) καθήκοντα βοηθού ενός Γερμανού αξιωματούχου.
Όταν οι συνεργάτες των κατακτητών, όλων των βαθμίδων, έτρωγαν κι έπιναν στα κατασχεμένα εβραϊκά σπίτια της Θεσσαλονίκης, άλλοι (πέντε) εκτελούνταν γιατί έκλεψαν 25 οκάδες πατάτες, άλλοι πέθαιναν από την πείνα και -η κορυφαία αποτρόπαια πράξη- πάνω από 50.000 Σαλονικιοί Εβραίοι στέλνονταν για εκτέλεση στα γερμανικά στρατόπεδα θανάτου.
"Πατριώτες" ήταν!
Και αυτοί διεκπεραίωναν απλώς; Η «αφέλεια» είναι όπλο των εκάστοτε οργάνων των ισχυρών. Το ερώτημα που δεν απαντάνε όλοι οι εκ των υστέρων απολογητές είναι: αν δεν είναι συνεργάτες των Γερμανών όλοι αυτοί οι «δοτοί» δήμαρχοι, τι είναι; Πατριώτες, εθνικόφρονες, τι;Στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι κουίσλινγκ πλήρωσαν σε μεγάλο βαθμό. Εδώ, η ανάγκη της βασιλικής Δεξιάς και των κεντρώων ακολουθημάτων της να αποκλείσουν από την πολιτική ζωή την Αριστερά, απάλλαξε όλους σχεδόν τους δωσίλογους. Με εξαιρέσεις τους Τσολάκογλου, Ράλλη και λίγους ακόμη, οι περισσότεροι -αφού κρύφτηκαν αρχικά- αναβαπτίστηκαν στα εθνικά ιδεώδη και έφτασαν (περίπτωση του υπερυπουργού των κατοχικών κυβερνήσεων και καταδικασμένου σε θάνατο για εθνική αναξιότητα Σωτήρη Γκοτζαμάνη) να διεκδικούν τον Δήμο Θεσσαλονίκης με τη στήριξη της Δεξιάς.
Εξάλλου, και η κυβέρνηση Καραμανλή έδωσε αμνηστία στον δολοφόνο Μαξ Μέρτεν (το γιατί το γνωρίζουν οι «αντικειμενικοί» ιστορικοί).
Μήπως κι η Εθνική Αντίσταση ήταν λάθος;
Και δύο απορίες:
- Γιατί λείπει το πορτρέτο του πρώτου μετά την απελευθέρωση δημάρχου Δημήτριου Καβάδα, αντιστασιακού πρύτανη του ΑΠΘ;
- Γιατί λείπουν τα πορτρέτα των χουντικών «δημάρχων»;
Τι υιοθετεί η παράταξη Μπουτάρη στον Δήμο Θεσσαλονίκης;
Ζητείται επειγόντως απάντηση!
Πηγή: avgi.gr
Άλλο πράγμα είναι ο δοσιλογισμός (νομική έννοια) και άλλο η παθητική συμμετοχή ή και η απλή αδράνεια απέναντι στη δολοφονία 46.000 Θεσσαλονικέων εβραϊκού θρησκεύματος. Είναι ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ πράγματα. Γι' αυτό, άλλο ο Μερκουρίου και άλλο ο Σερεμέτης.
ΑπάντησηΔιαγραφή