«Η πορεία της Περιφέρειας Δ. Ελλάδας, συγκριτικά με τις υπόλοιπες περιφέρειες είναι απογοητευτική»

Η πορεία της Περιφέρειας Δυτ. Ελλάδας, παρά κάποιες διαφοροποιημένες θέσεις σε επίπεδο ανακοινώσεων και διακηρύξεων, ήταν αυστηρά προσαρμοσμένη στις επιταγές του μνημονίου, λέει ο περιφερειακός σύμβουλος Γιάννης Λύχρος.

Σκέψεις του Γιάννη Λύχρου της «Αντίστασης Πολιτών» πάνω στον Απολογισμό του 2013 από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας

«Η Αντίσταση Πολιτών Δυτικής Ελλάδας είχε καταψηφίσει τον προϋπολογισμό του 2013 της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας επειδή ήταν ενταγμένος στις πολιτικές του μνημονίου και της λιτότητας και δεν μπορούσε να φέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα στην περιοχή. Η πρόβλεψή μας αυτή έχει πλήρως επιβεβαιωθεί από τα αποτελέσματα του εφαρμοσμένου προϋπολογισμού του 2013, τα οποία δεν μπορούν να κρυφτούν, παρά τις προσπάθειες της Περιφέρειας να συγκαλύψει τα πραγματικά αποτελέσματα, κάτω από λέξεις, αριθμούς και παραλήψεις».

Τα παραπάνω υποστηρίζει ο Γιάννης Λύχρος, περιφερειακός σύμβουλος της Αντίστασης Πολιτών Δυτ. Ελλάδας και συνεχίζει με τα παρακάτω. 

«Η πορεία της περιφέρειας, παρά κάποιες διαφοροποιημένες θέσεις σε επίπεδο ανακοινώσεων και διακηρύξεων, ήταν αυστηρά προσαρμοσμένη στις επιταγές του μνημονίου. Αψευδής μάρτυρας αποτελούν οι παρακάτω επισημάνσεις: 

Α. Η ουσιαστική εγκατάλειψη του στρατηγικού στόχου του διαμετακομιστικού κέντρου συνδυασμένων μεταφορών από το χωροταξικό σχεδιασμό, δείχνει την ουσιαστική παραπομπή της εκτέλεσης των μεγάλων έργων υποδομής, σιδηρόδρομος, Ολυμπία οδός, Ιόνια οδός, λιμάνια, στις Ελληνικές καλένδες. 

Β. Η αλλαγή πολιτικής της Περιφέρειας από το θεματικό τουρισμό με ήπιες παρεμβάσεις και σεβασμό της αειφόρας ανάπτυξης στον μαζικό τουρισμό, με φαραωνικές τουριστικές επενδύσεις ξενοδοχειακής υποδομής, οι οποίες καταλαμβάνουν τεράστιες παραθαλάσσιες εκτάσεις, απαγορεύοντας ουσιαστικά την πρόσβαση στη θάλασσα στους ντόπιους κατοίκους, με καταστροφικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Αφορούν δε, στη μεγάλη τους πλειονότητα τουρίστες με βραχιολάκι «all inclusive», οι οποίοι δεν αφήνουν σχεδόν τίποτα στις τοπικές κοινωνίες. Η μορφή αυτή τουρισμού έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει, τόσο σε άλλες περιοχές στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό (Ρόδος, Ισπανία). Μετά την αποκομιδή σημαντικών κερδών στην αρχική φάση για τους «επενδυτές», αφήνει ερημωμένα κουφάρια και αδυναμία αποκατάστασης της ομορφιάς του περιβάλλοντος. 

Γ. Η στροφή στον πρωτογενή τομέα, είναι αντιφατική και αμφισβητούμενη. Επιτρέπει τη δημιουργία ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, γηπέδων γκόλφ και εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε υψηλής παραγωγικότητας καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Η συντήρηση των υπαρχόντων αρδευτικών υποδομών είναι εγκαταλελειμμένη στην τύχη της, καμιά συζήτηση δεν γίνεται για την δημιουργία νέων έργων που απαιτούνται για μια ουσιαστική στροφή στον πρωτογενή τομέα. Παράλληλα, όπως φαίνεται από τα έργα Πείρου – Παραπείρου, η συνολική διαχείριση του νερού παραδίνεται στην κερδοσκοπική ιδιωτική πρωτοβουλία. Οι στόχοι που μπαίνουν είναι η στροφή σε «ειδικές» καλλιέργειες με εξαγωγική προοπτική και όχι στην στήριξη των παραδοσιακών προϊόντων της περιοχής, στην κατεύθυνση της κάλυψης των επισιτιστικών αναγκών. Η διατροφική αυτάρκεια με όσο το δυνατόν μικρότερη ανάγκη εισαγωγής τροφίμων, δεν φαίνεται να αποτελεί προτεραιότητα. 

Δ. Περιφρόνηση του περιβάλλοντος. Η λογική των fast track συμβάσεων, της με όποιο περιβαλλοντολογικό κόστος ολοκλήρωσης των «επενδύσεων», διαπερνά χωρίς να αναφέρεται ρητά την πολιτική της Περιφέρειας. Αυτό δείχνουν οι υποθέσεις της αμμοληψίας από τα ποτάμια της Αιγιάλειας, η χωματερή Παπανικολού, η παράδοση του Αλφειού στα σκουπίδια, αποτελούν μερικές μόνο καταστάσεις που δείχνουν το πόσο χαμηλά βάζει η περιφέρεια το σεβασμό στην φύση και το περιβάλλον. 

Ε. Στο θέμα των «υδρογονανθράκων» η περιφέρεια, όπως και η κεντρική κυβέρνηση, βρήκαν την νέα «κόκκινη μηλιά», μέσω της οποίας θα πραγματωθούν τα πεπρωμένα του Ελληνικού Λαού και θα λυθούν όλα τα προβλήματά του. Η περιφέρεια δεν κάνει τίποτα για να έχει η περιοχή κάποιο όφελος από την πιθανή ύπαρξη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων. Τα διδάγματα πολλών περιπτώσεων πετρελαιοπαραγωγών χωρών με πάμπτωχους πολίτες που λιμοκτονούν, χαρακτηριστικό παράδειγμα η Νιγηρία, δεν φαίνεται να ανησυχούν κανένα. Επίσης δημιουργεί ιδιαίτερη ανησυχία η παντελής έλλειψη ενδιαφέροντος για τον τρόπο κατασκευής των εγκαταστάσεων στην περισσότερο σεισμογενή περιοχή της Ελλάδας και της Ευρώπης. 

Ε. Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, είναι η αναλγησία της Περιφέρειας, στο ζήτημα της προστασίας των εργαζομένων. Παρά την απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου για την μεταφορά του προσωπικού της υπό λύση και εκκαθάριση Νομαρχιακής Επιχείρησης Ανάπτυξης (ΝΕΑ), στην Αναπτυξιακή Εταιρεία Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος Ανώνυμη Εταιρεία Ο.Τ.Α. «Ολυμπιακή Α.Ε.», προκειμένου να στελεχωθεί με άτομα έμπειρα και ικανά.

Όλοι οι εργαζόμενοι στάλθηκαν στο σπίτι τους, σε πιστή εφαρμογή των μνημονιακών αναγκών. 

Είναι σαφές ότι, η χώρα βρίσκεται σε δυσχερέστατη οικονομική και κοινωνική θέση, σαν συνέπεια των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της τρόικας και της συγκυβέρνησης των πειθήνιων τοποτηρητών, δεν είναι δυνατόν να περιμένει κανείς σπουδαία αποτελέσματα, ιδιαίτερα υποστηρικτές αυτών των πολιτικών. Όμως η πορεία της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, συγκριτικά με τις υπόλοιπες περιφέρειες της χώρας ήταν απογοητευτική. Δηλαδή και στην διαχείριση της κατάστασης αποδείχτηκε η Περιφέρεια χειρότερη του μέσου όρου. Ενδεικτικά αναφέρω: 

Α. Αναδειχτήκαμε πρωταθλητές στην ανεργία. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η ανεργία στην ΠΔΕ στο τελευταίο τρίμηνο του 2010 ήταν 13,6% ενώ ήταν 14% στο σύνολο της χώρας, ενώ το 3ο τρίμηνο του 2013 είναι 28,8 έναντι 27% στο σύνολο της χώρας. Παρουσιάζει τον 2ο μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης στην 3ετία της σημερινής Περιφερειακής Αρχής σε σύγκριση με τις υπόλοιπες Περιφέρειες (111,76% η μεταβολή στην Δυτική Ελλάδα και 114,02% στην Πελοπόννησο σε σύγκριση με το 94,2 % στο σύνολο της χώρας). Στο φως αυτών των αμείλικτων στοιχείων πρέπει να αξιολογηθεί και η αναφορά στον απολογισμό της υψηλής απορροφητικότητας των επενδυτικών κεφαλαίων του Ε.Σ.Π.Α. Ή τα στοιχεία έχουν υποστεί «δημιουργική λογιστική επεξεργασία», ή έχουν τοποθετηθεί σε αντιπαραγωγικές επενδύσεις. Αμφότερες οι περιπτώσεις δεν αποτελούν στοιχεία για να περηφανεύεται κανείς. Αποδεικνύουν όμως περίτρανα την περιφρόνηση και την αδιαφορία στον τομέα των δραματικών επιπτώσεων της οικονομικής κατάρρευσης πάνω στην ανεργία και την ανθρωπιστική κρίση. 

Β. Το 2013 η Περιφέρεια δεν επιχορηγήθηκε, αν και είχε προϋπολογιστεί, με επενδυτικούς ΚΑΠ 12,3 εκ, αλλά εκτάκτως επιχορηγήθηκε με 18,5 εκ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Παρά τα παραπάνω 6,2 εκ το έλλειμμα της περιφέρειας από 25 εκ για το 2012 είναι σύμφωνα με τον διαμορφωμένο προϋπολογισμό του 2013 37,7 εκ, ενώ στον αρχικό προϋπολογισμό του 2013 προβλεπόταν μόλις 8εκ. Παρόμοιες σημαντικές αποκλείσεις παρουσιάζονται σε όλα σχεδόν τα στοιχεία του προϋπολογισμού. 

Γ. Αναφέρονται με ένταση τα κεφάλαια που δαπανήθηκαν για την συντήρηση των υποδομών. Η τραγική κατάσταση που καθημερινά αντιμετωπίζουμε στο οδικό δίκτυο δείχνει, πως στην καλύτερη περίπτωση σκορπίζονται χρήματα χωρίς αποτέλεσμα. Η πραγματικότητα αυτή οδηγεί σε τρομακτικές σκέψεις για το επίπεδο συντήρησης άλλων υποδομών, οι οποίες δεν
είναι τόσο εμφανείς στους απλούς πολίτες, όπως των φραγμάτων και των αρδευτικών καναλιών. 

Δ. Τέλος, άλλα όχι λιγότερο σημαντικό, η υποβάθμιση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Δεν πάρθηκε κανένα μέτρο βελτίωσης της αντιδημοκρατικής συγκρότησής του, όπως προβλέπεται από τον «Καλλικράτη». Η διαδικασίες διαβούλευσης ήταν υποτυπώδεις έως ανύπαρκτες, με αποτέλεσμα οι συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου μην αποτελούν χώρο συζήτησης και συνδιαμόρφωσης αποφάσεων, αλλά κατάθεσης θέσεων για τα πρακτικά και δικαιολόγησης ψήφου στην καλύτερη περίπτωση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η συζήτηση του χωροταξικού, η οποία περιορίστηκε ουσιαστικά σε μια ημερίδα πανηγυρικού χαρακτήρα με την παρουσία του Υπουργού και προβολή στα τοπικά ΜΜΕ. 

Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας στο 2013 δεν φαίνεται να υπηρετεί ένα συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο, που να δίνει έμφαση σε συγκεκριμένους παραγωγικούς τομείς πάνω στους οποίους θα στηριχθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση. Το συμπέρασμα είναι ότι μια περιφερειακή αρχή, προσδεμένη στις μνημονιακές πολιτικές δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην τοπική κοινωνία. Εκ του ασφαλούς οδηγεί την κοινωνία σε οικονομική καταστροφή, κοινωνική απαξίωση και βαθαίνει την ανθρωπιστική κρίση. Όσο περισσότερο παραμένει στην εξουσία τόσο τα αρνητικά αποτελέσματα της πολιτικής της μεγαλώνουν και γίνεται δυσκολότερη η οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη. 

Αποτελεί άμεση προτεραιότητα η ανατροπή αυτών των πολιτικών σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, για την εφαρμογή μιας πολιτικής που να βάζει το συμφέρον των εργαζομένων και της κοινωνίας πάνω από τα κέρδη και τα συμφέροντα των τραπεζιτών και των δανειστών. Απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο παραγωγικού μετασχηματισμού που θα αντικαταστήσει το σημερινό, αποτυχημένο βάση των αποτελεσμάτων, παραγωγικό μοντέλο. Η ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών της αδιέξοδης λιτότητας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η εφαρμογή μιας αναπτυξιακής πολιτικής που θα βάζει τις ανάγκες πάνω από τα κέρδη και τα συμφέροντα των πολιτών και των εργαζομένων πάνω από τα συμφέροντα των τοκογλύφων δανειστών. 

Η Αντίσταση Πολιτών Δυτικής Ελλάδας δηλώνει με τον ποιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι θα πρωταγωνιστήσει στο Λαϊκό κίνημα που θα επιβάλει αυτήν την ανατροπή, μαζί με την πλειοψηφία των εργαζομένων και της κοινωνίας».