Ο Τατσόπουλος και τα φερέφωνα του Συγκροτήματος

Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΡΙΜΙΚΗΡΗ(*)

Όσο πλησιάζει η μέρα των πρόωρων εκλογών, η μέρα της μεγάλης κατάρρευσης και ανατροπής του σάπιου δικομματικού πολιτικού συστήματος, τα κτυπήματα ενάντια στην Αριστερά και κύρια ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ είναι φυσιολογικό ότι θα ενταθούν. Η επίθεση θα γίνει με κάθε

τρόπο, και τον πιο αθέμιτο και για την ίδια την αστική δημοκρατία, χρησιμοποιώντας την περίφημη θεωρία των δύο άκρων και την πολιτική της έντασης.

Μετά το έγκλημα της Χρυσής Αυγής και όλη την παραφιλολογία για την αντιμετώπιση του νεοναζιστικού εγκληματικού φαινομένου, κατάφεραν προσωρινά να αποπροσανατολίσουν τον ελληνικό λαό από τα καυτά προβλήματα της καθημερινότητάς του. Όμως και αυτή η κίνηση δεν τους βγήκε απόλυτα, γιατί όλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι τον ναζισμό και τα νεοφασιστικά φαινόμενα δεν τα αντιμετωπίζεις έξω και μακριά από τις λαϊκές αγωνιστικές κινητοποιήσεις μέσα στην κοινωνία μόνο με τη φυλάκιση των ηγετικών στελεχών του φασισμού και προπαντός χωρίς να χτυπήσεις τις βαθύτερες κοινωνικές αιτίες που γενούν τον φασισμό όπως είναι η καπιταλιστική κρίση.

Η άρχουσα τάξη και οι ξένοι δανειστές θα επιτεθούν λοιπόν με διαφορετικούς τρόπους και μεθόδους στον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά. Θα έχουμε από επιθέσεις φιλίας με στόχο τη μετάλλαξη της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να ενσωματωθούν στο δικό τους πολιτικό σύστημα, βλέπε χαϊδέματα τύπου «συνταγματικό τόξο», μέχρι και ανοικτές εχθρικές επιθέσεις ποινικοποίησης της Αριστεράς με λασπολογίες και προπαγάνδα γκαιμπελίστικου χαρακτήρα.

Κορυφαίος του χορού αυτής της επίθεσης εκ των πραγμάτων θα είναι το συγκρότημα Λαμπράκη άλλωστε αυτή την εργολαβία ενάντια στην Αριστερά την έχει αναλάβει πριν από πολλές δεκαετίες.

Ξεθάφτηκαν αυτές τις μέρες, με αφορμή και τα πολιτικά λεγόμενα και καμώματα του φίλου Πέτρου Τατσόπουλου όλα τα παλιά αντικομουνιστικά επιχειρήματα. Ο λεγόμενος σταλινισμός και ζαχαριαδισμός ήλθαν και πάλι στο προσκήνιο για να φοβίσουν και να στιγματίσουν την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ για το κομμουνιστικό παρελθόν των στελεχών του. Η λάσπη και η βρομιά αναδύεται για μια φορά ακόμα από τις φυλλάδες και τα ΜΜΕ του συστήματος. Ακόμα δεν μπορούν να αντιληφθούν οι κύριοι αυτοί ότι η κομμουνιστική παράδοση και οι αγωνιστικές ταξικές παρακαταθήκες της Αριστεράς, παρά τα λάθη της σε διάφορες ιστορικές στιγμές, είναι ταυτισμένη με τους λαϊκούς εργατικούς και εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες του ελληνικού λαού.

Ο Πέτρος Τατσόπουλος ίσως δεν έχει καταλάβει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συνεδριακές αποφάσεις και μια και βασική απ΄ αυτές τις αποφάσεις είναι και η άρνηση των κεντροαριστερών νεφελωμάτων. Τα άλλα περί Ζαχαριάδη είναι αναμάσημα από το παραδοσιακό αντικομμουνιστικό βερμπαλιστικό οπλοστάσιο...

Θα πρέπει λοιπόν ο Πέτρος Τατσόπουλος και ο κάθε Τατσόπουλος να καταλάβει ότι ο ρόλος της Αριστεράς σήμερα πρέπει κατά κύριο λόγο να είναι αυτός της οργάνωσης του λαού για την ανατροπή αυτού του σάπιου και βρόμικου συστήματος εξουσίας από τα κάτω. Η Αριστερά μέσα και έξω από τη Βουλή θα πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση, να δημιουργήσει τώρα ένα νέο κύμα ριζοσπαστικοποίησης ανατρεπτικού χαρακτήρα, θα πρέπει να βοηθήσει ουσιαστικά τον λαό για να απαλλαγεί από φοβίες που του καλλιεργούν μέσω ψεύτικων διλημμάτων και αναλύσεων τα υποταγμένα ΜΜΕ στην πολιτική σαπίλα τού χθες.

Διαχειριστικά μισόλογα επικοινωνιακού τύπου και αμφισημίες δεν μπορούν πλέον να έχουν σχέση με τον πολιτικό λόγο της Αριστεράς.

Οι Βενιζέληδες και η Ακροδεξιά του Σαμαρά υπηρετώντας το σάπιο δικομματικό σύστημα και τους δανειστές μας επιδιώκουν τη διαμόρφωση ενός συστήματος εναλλαγής. Τα κεντροαριστερά και κεντροδεξιά σενάρια εξουσίας μέχρι στιγμής δεν τους βγαίνουν, γιατί δεν έχουν καμιά πέραση στο λαό. Ο κόσμος μαζικά στρέφει το βλέμμα και τις ελπίδες του για καλύτερες μέρες στην Αριστερά, θα του δημιουργηθούν όμως πολλές αμφιβολίες στο κατά πόσο η Αριστερά θα μπορέσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και δεν θα είναι απλώς ένας παρατηρητής και μόνον των εξελίξεων αν βουλευτές της σαν τον Πέτρο Τατσόπουλο τοποθετούνται με έναν τρόπο που υπονομεύει όχι μόνο τις συνεδριακές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το κύρος και τη φερεγγυότητα της Αριστεράς.

(*) Ο Βασίλης Πριμικήρης είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

(Πηγή: avgi.gr)