Στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 29 του Σεπτέμβρη

Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata

Κείμενα των: Δημήτρη Ψαρρά, Κλειώς Παπαπαντολέων, Φάμπιαν Βίρχοου, Παρασκευά Ματάλα, Γιάνη Γιανουλόπουλου, Κωστή Χατζημιχάλη, Πέτρου Καραθάνου, Χανς-Ντίτερ Σιτ

Στο φως των σημερινών εξελίξεων & της σύλληψης Μιχαλολιάκου  κλπ

 

ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΧΑ;

ΤΡΕΙΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Μια κρίσιμη στιγμή για το αντιφασιστικό κίνημα: Η «κουρτίνα» που σκίστηκε… Συνέντευξη. Ο Δημήτρης Ψαρράς απαντάει σε ερωτήματα όπως ποιες πρέπει να είναι οι κινήσεις

του αντιφασιστικού κινήματος, αν η ποινική δίωξη της Χρυσής Αυγής θα σημάνει την «ηρωοποίησή» της, σε ποια πεδία πρέπει να δοθεί η μάχη κατά του νεοναζισμού: «Αυτό που επείγει σήμερα είναι να μη φοβηθούμε μπροστά στο αντικειμενικό γεγονός ότι την πρωτοβουλία κινήσεων την έχει η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός. Πρέπει να μη χάνουμε από το νου μας το γεγονός ότι, όσο μικροκομματικά κι αν είναι τα κίνητρα της κυβέρνησης, στην πραγματικότητα έχει συρθεί σ’ αυτή τη θέση από τη δική μας στάση. […]. Η Αριστερά, εκτός από το να αναδεικνύει και να καταλογίζει ευθύνες, δεν πρέπει να διστάσει ακόμα και να επικροτήσει κυβερνητικές κινήσεις στην κατεύθυνση της εξάρθρωσης της Χρυσής Αυγής. Το κέρδος θα είναι δικό της».

Τι πρέπει να γίνει στη δικαιοσύνη και της αστυνομία. Μέτρα άμεσα, αποτελεσματικά και χωρίς ακροβασίες. Συνέντευξη. Η Κλειώ Παπαπαντολέων προτείνει συγκεκριμένα μέτρα: «Ο πιο ασφαλής δρόμος για μια συντεταγμένη πολιτεία και, σε κάθε περίπτωση, ο πιο ασφαλής δρόμος για την Ελλάδα σήμερα είναι να επικεντρωθεί ο δικαστικός μηχανισμός στις επιμέρους εγκληματικές δράσεις που τελούνται από τα μέλη αυτής της οργάνωσης. [...] Η ανυπόφορη αδράνεια της Πολιτείας για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια συνταγματικών εγγυήσεων. Αυτός είναι ένας ορατός κίνδυνος, που μπορεί να οδηγήσει σε  διπλή απώλεια: όχι μόνο η συστηματική ατιμωρησία να έχει θρέψει την ανέλεγκτη βία εξοικειώνοντας μια κοινωνία στα μαχαιρώματα και στα “μπραβιλίκια”, αλλά να φέρνει τώρα επιπλέον μια κοινωνία αντιμέτωπη με ένα εν θερμώ ξεκαθάρισμα, άνευ όρων και άνευ κανόνων».

Νεοναζισμός:  η γερμανική εμπειρία. Συνέντευξη. Ο Φάμπιαν Βίρχοου καθηγητής Πολιτικής Θεωρίας στο Ντύσελντορφ, επικεφαλής της Ομάδας Μελέτης του Ακροδεξιού Εξτρεμισμού μιλάει για την αντιμετώπιση του νεοναζισμού στη Γερμανία.

Λεωφόρος Παύλου Φύσσα – «Δεν ξεχνώ». Ο Γιάνης Γιανουλόπουλος καταθέτει δυο προτάσεις για τη μνήμη του Παύλου Φύσσα: «Να μετονομαστεί η λεωφόρος Παναγή Τσαλδάρη στην Αμφιθέα, όπου δολοφονήθηκε από τη νεοχιτλερική συμμορία, σε λεωφόρο Παύλου Φύσσα.  […] Θα πρόκειται για πράξη υψηλού συμβολισμού, διότι η παραπάνω λεωφόρος συναντάται, σχηματίζοντας ένα είδος «Τ», με τη λεωφόρο Γρηγορίου Λαμπράκη […]». 

«Τα κορίτσια της Σπάρτης προκαλούν τα αγόρια» του Εντγκάρ Ντεγκά. Του Παρασκευά Ματάλα. Ήταν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες κοντοκουρεμένοι, ντουλάπες και μπρατσωμένοι, κάτι σαν πρόγονοι του Κασιδιάρη και του Λαγού; Σχόλιο με αφορμή έναν πίνακα του Εντγκάρ Ντεγκά.

Γιατί η Τρόικα ενδιαφέρεται για τη γη και τα ακίνητα; Ανάλυση του Κωστή Χατζημιχάλη. Μιλάει για τι κερδοσκοπικές επενδύσεις σε γη και ακίνητα στον παγκόσμιο Νότο, για το πώς στην Ελλάδα, «η συγκυρία της κρίσης και το ειδικό καθεστώς των Μνημονίων συμπίπτει, δυστυχώς, με τη νέα παγκόσμια τάση επενδύσεων κερδοσκοπικών κεφαλαίων στη γη και σε ακίνητα». Και καταλήγει, «παραφράζοντας τον Σ. Ζίζεκ. Παλιά η Αριστερά ήξερε τι να κάνει με τη γη και τα ακίνητα: περίμενε πότε θα έλθει στην εξουσία για να καταργήσει την ατομική ιδιοκτησία. Σήμερα δεν ξέρει ακόμη τι να κάνει, αλλά δεν μπορεί να περιμένει. Τουλάχιστον ας προσπαθήσει, ας προσπαθήσουμε, να σταματήσουμε με κάθε μέσο την υφαρπαγή που βιώνουμε, και κυρίως αυτή που επέρχεται».

 Ρανίτσκι ο μέγας (1920-2013): Ο ισχυρός των λέξεων. Ο Χανς-Ντίτερ Σιμ, αποτιμά την προσωπικότητα του «πάπα» της λογοτεχνικής κριτικής στη Γερμανία, που πέθανε την προηγούμενη εβδομάδα: «Μεγαλειώδης και φριχτός. Πρωτοπόρος και χολερικός. Τετραπέρατος, ντυμένος συχνά τον μανδύα της αυθάδειας. Μια αυθεντία που εξέδιδε βιαστικές αποφάσεις. Ο Μαρσέλ Ράιχ-Ρανίτσκι συνδύαζε, με όλο και μεγαλύτερη τελειότητα, τη ραγδαία άνοδο κάποιου που επέζησε του Ολοκαυτώματος με την ακαταδεξία που φαίνεται φυσική για όσους μιλούν από καθέδρας. Τύπος και τύραννος. Ειδικά αυτός, ένας Εβραίος που γλίτωσε τον θάνατο στο γκέτο της Βαρσοβίας, γίνεται ο ανώτατος δικαστής της μεταπολεμικής γερμανόφωνης λογοτεχνίας» (μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη)