Εβδομήντα χρόνια από το πρώτο φορτίο Εβραίων της Θεσσαλονίκης προς το Άουσβιτς

Μπροστά στα βαγόνια που τους έφεραν στο Άουσβιτς.

Αύριο στις 11.30 πορεία ως τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης στη μνήμη των 50 χιλ. Εβραίων που θανατώθηκαν από τους ναζί

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜ.ΜΟΣΧΟΥ

«Κορίτσια, Ελληνίδες, εάν βγείτε μία μέρα ζωντανές απ’ εδώ…, διηγηθείτε στον κόσμο κι εσείς με τη σειρά σας… Να εδώ, ήταν τα αποδυτήριά τους. Να, αυτοί είναι οι φούρνοι…»

(Άουσβιτς, Μπέρι Ναχμία)

Φούρνοι για τους Εβραίους.

Πριν 70 χρόνια, σαν σήμερα, 15 Μαρτίου 1943, από τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης, σφύριζε το πρώτο τρένο του Θανάτου για το Άουσβιτς. Φορτίου του ήταν άνθρωποι Εβραίοι απ’ τη Θεσσαλονίκη, 2.800 τον αριθμό. Οι πύλες της Κόλασης άνοιξαν καθώς στοιβαγμένοι σε εμπορικά βαγόνια σφραγισμένα απ’ έξω, όδευαν ανύποπτοι για τον θάνατο.

Έκτοτε μέχρι το τέλος του πολέμου 65 χιλ. Έλληνες Εβραίοι, που η τρανταχτή πλειοψηφία τους, περίπου 47 χιλιάδες, ήταν από τη Θεσσαλονίκη,  η συντριπτική πλειοψηφία από αυτούς δεν ξαναγύρισε από τα στρατόπεδα θανάτου, που ο σημερινός αναθεωρητής της Ιστορίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σύμβουλος του Υπ.Εσ., Ιω. Κωτούλας χαρακτηρίζει τμήμα της πολεοδομικής προσπάθειας των ναζί, οι οποίοι απόσκοπούσαν αρχικά να περιορίσουν τα ανεπιθύμητα στοιχεία και κατόπιν να αξιοποιήσουν το εργατικό δυναμικό»!

Οι φούρνοι δούλευαν ακατάπαυστα καίγοντας νύχτα μέρα τα πτώματα των κρατουμένων Εβραίων, κομμουνιστών, τσιγγάνων, μαρξιστών, ανταρτών κ.απ., για να παράγουν σαπούνι για το γερμανικό κράτος.  

Ο πληθυσμός της πόλη της Θεσσαλονίκης άλλαξε δραματικά μετά την εξόντωση τόσων Εβραίων και οι περιουσίες τους καταληστεύτηκαν.  

«Η Θεσσαλονίκη εντάχθηκε, επιτέλους, στο δίκτυο μαρτυρικών πόλεων μετά την επιμονή του δημοτικού συμβούλου Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, η σημερινή δημοτική αρχή τίμησε σε ειδική τελετή τους επιζώντες των στρατοπέδων εξόντωσης, φέτος, 70 χρόνια μετά τις πρώτες αποστολές προς το Άουσβιτς, θα πραγματοποιηθεί  (αύριο Σάββατο 16 Μαρτίου) πορεία από την πλατεία Ελευθερίας  προς τον παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό – ακόμη μεγαλύτερος είναι ο συμβολισμός της παρουσίας του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά  (Κυριακή 17 Μαρτίου) στην Θεσσαλονίκη στις εκδηλώσεις μνήμης για το Ολοκαύτωμα», αναφέρει σε άρθρο του ο Θεσσαλονικιός δημοσιογράφος Όμηρος Ταχμαζίδης, σε χθεσινή ανάρτηση στο ISTOLOGIO G. MOSXOU.

Όμως… Τα ονόματα των φασιστών είναι αναρτημένα στις οδούς διότι η Επιτροπή Ονοματοθεσίας της Περιφέρειας δεν στέργει να τα αποκαθηλώσει. Οι εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης από τον ΕΛΑΣ, που έδιωξε τους ναζί, γίνονται χωρίς ούτε μία αναφορά στο έργο της αντίστασης, που στις 30-10-44 κατήγαγε περιφανή νίκη.

Τα φασιστοειδή, απόγονοι των κουκουλοφόρων, κάνουν καλά το χρέος τους, να κρύψουν το αιματωβαμμένο παρελθόν των προγόνων τους, η πολιτεία τι κάνει;

Ότι στην συμπρωτεύουσα δεν υπάρχει ούτε καν ένας δρόμος με το όνομα της ημέρας απελευθέρωσής της, είναι τυχαίο; Τουναντίον αν προσέξει κανείς θα δει πολλούς με τα ονόματα εκείνων που την παρέδωσαν στους ναζί και που στη συνέχεια συνεργάστηκαν μαζί τους, φορώντας την κουκούλα του καταδότη!

Στη Θεσσαλονίκη με το πρωτείο της αντιστασιακής οργάνωσης «Ελευθερία», που ξεπήδησε στις 15-5-41, σήμερα γιορτάζεται ενοχικά η ημέρα απελευθέρωσης της από τον ναζιστικό ζυγό, όταν σε μία σειρά από πόλεις θεωρείται και είναι καύχημα η συμμετοχή των πολιτών τους στην αντίσταση κατά του ναζισμού. Ιδιαίτερα σήμερα που ο ναζισμός σήκωσε κεφάλι, με την συμμετοχή των θεραπένιδών του στη θέση του συμβούλου για θέματα μετανάστευσης. Και με την αποδοχή του αναπλ. Υπουργού Εσωτερικών και πρώην προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Χαρ. Αθανασίου!

  

Υποτίθεται ότι ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ διαμαρτυρήθηκαν γι αυτή την ντροπή. Ε, και; Τι έγινε;

Απεναντίας ο ιστορικός αναθεωρητής Κωτούλας έστειλε κι εξώδικο από πάνω στην εφημερίδα ΑΥΓΗ, που αποκάλυψε την προσβολή της Δημοκρατίας μας και το πόρταλ left.gr που αναπαρήγαγε το θέμα και το πλούτισε με νεώτερα στοιχεία.

Σαν να μην έγινε ποτέ η δίκη της Νυρεμβέργης, σαν να μην υπήρξαν ποτέ τα ολοκαυτώματα των χωριών και των πόλεών μας. Ντρο-πή, ντρο-πή…   

Σημείωση: 

Από τους 47.000 Εβραίους της Θεσσαλονίκης, μόλις 600 επέστρεψαν. Από τα σπίτια τους, που διεκδικήθηκαν, τα 300 είχαν καταστραφεί και ανήκαν σε άλλους, και από τα υπόλοιπα 300, μόλις 30 τελικά αποδόθηκαν. Αυτοί έχασαν, αλλά προφανώς κάποιοι κέρδισαν. Κι αυτό θα πονάει όσο παραμένει ως δήθεν ανομολόγητο μυστικό.

Άουσβιτς. Στο βάθος ο τοίχος των εκτελέσεων.