«Αισθητικά Σημειώματα». Ένας ύμνος στη ζωή... ( από το intependent.gr)

Πετρούλα Ψηλορείτη, (ψευδώνυμο της Γαλάτειας Καζαντζάκη, αριστερά) Περιοδικό «Γράμματα», τεύχ. 1, 1911. (Ψευδώνυμο της Γαλάτειας Καζαντζάκη).

Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΝΤΗΣ

Φλεβάρης 2013 για το independent.gr

 Με αφορμή την παρουσίαση της δουλειάς ορισμένων νέων ποιητών της εποχής- δημιουργών που βρίσκονταν πλάι στον Νίκο Καζαντζάκη-η Γαλάτεια με έναν ιδιαίτερο όσο και ξεχωριστό τρόπο παρουσιάζει μια φιλοσοφική άποψη της ζωής, που μοιάζει όμως να μιλά στις καρδιές μας, παρότι έχει μεσολαβήσει ένας ολόκληρος αιώνας από την ημερομηνία εκείνης της διάλεξης στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Η ματοκυλισμένη και περήφανη Κρήτη ξαποσταίνει για λίγο ανάμεσα στις επαναστάσεις, ατενίζει την ένωση με την Ελλάδα που βρίσκεται προ των πυλών, βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα της στους ξένους πατρόνες και λίγο πριν ριχτεί και πάλι στο καμίνι της ιστορίας, αναπνέει το δικό της λεύτερο αέρα, ζώντας στιγμές πνευματικής αναγέννησης.

Όμως ετούτη η αντρίκια φύση στέκεται με αμφιβολία και σκεπτικισμό, αν δεν καταδικάζει κιόλας, τις παρεμβάσεις μιας γυναικείας φωνής.

Η Γαλάτεια Καζαντζάκη σπάει τα δεσμά της γυναικείας υποδούλωσης, αμφισβητεί δόγματα και προαιώνιες συνθήκες. Οι περιπλανήσεις της, μέσα από τους στίχους των ποιητών, δρασκελίζουν την ιστορία. Διαβάζοντας την ομιλία της, κλείνεις τα μάτια κι ονειρεύεσαι μια μακριά λεπτή κλωστή που ενώνει στο διάβα της τη φιλοσοφία του Επίκουρου, τα έργα του Σαίξπηρ, κι ακόμα, τον Νίτσε, κι άλλοτε πάλι, ακούς τα λόγια της μέσα από τα κείμενα του Kierkegaard, όταν μας άφηνε την πολύτιμη παρακαταθήκη του:

«Η εποχή δεν χρειάζεται μια ιδιοφυία –έχει αρκετές- αλλά έναν μάρτυρα, που θα διδάξει στους ανθρώπους τον σεβασμό, με το παράδειγμά του. Η εποχή χρειάζεται αφύπνιση».

  Δεν ισχυρίζομαι φυσικά πως το όραμα της αφύπνισης της ανθρώπινης συνείδησης, αφύπνισης της ίδιας της ζωής, αποτελεί προνομιακή αποκλειστικότητα του Υπαρξισμού ως φιλοσοφικού ρεύματος, κι ούτε το νόημα του εισαγωγικού σημειώματος για τη σπουδαία ομιλία της Γαλάτειας Καζαντζάκη έχει αυτό το στόχο. 

Αλλά και δεν μπορείς εύκολα να αγνοήσεις και να μην προσπαθήσεις να φέρεις στο μυαλό τις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή-μέρες που η επανάσταση φλόγιζε τις ψυχές και νέα, τότε, απελευθερωτικά κηρύγματα καλούσαν τους ανθρώπους να πάρουν τη τύχη της ζωής τους στα δικά τους χέρια-με τις σημερινές συνθήκες επιβολής ενός ιδιότυπου και βάρβαρου μεσαίωνα, ενός σύγχρονου σκοταδισμού. 

Παράλληλα ένας ιδιότυπος για μας σήμερα συντηρητισμός ήταν πανταχού παρών. Κάθε εποχή φέρνει μαζί με τα σκοτάδια της και τις δικές της ανατολές. Τί, κι αν κρατούν λίγο!

Περισσότερα στην παρακάτω διεύθυνση. Κάνετε κλικ για να παρουσιαστεί.

http://www.independent.gr/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/193-%C2%AB%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%C2%BB-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%8D%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%AE#.US4UnFEhL8s.facebook

Κι εδώ κλικ για το πρόσφατο έργο του συγγραφέα, την νουβέλα  «ΦΑΡΟΣ» που κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία  http://christostsantis.wordpress.com/2013/02/27/%cf%86%ce%ac%cf%81%ce%bf%cf%82/