Ο Σωφρονισμός σε κρίση - Κρίση-μο Σεμινάριο σήμερα Τρίτη 12η Φεβρουαρίου‏

Σας υπενθυμίζουμε το τρίτο κρίση-μο σεμινάριο του κύκλου: κοινωνία σε
κρίση - κοινωνία σε (ανα)συγρότηση.
 
12η Φεβρουαρίου 2013
 Ο ΣΩΦΡΟΝΙΣΜΟΣ ΣΕ ΚΡΙΣΗ
 Εισηγήσεις: Σοφία Βιδάλη-Νίκος Κουλούρης (ΔΠΘ),  Νίκος Παρασκευόπουλος
(ΑΠΘ)
 Συντονισμός: Κλειώ Παπαπαντολέων, (δικηγόρος, Ελληνική Ένωση για τα
Δικαιώματα του Ανθρώπου)

 Τα σεμινάρια θα πραγματοποιούνται κάθε Τρίτη απόγευμα, στις 19.15, στο
αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων,
Ακαδημίας 50.
 
 Λίγα λόγια για το σεμινάριο*:

Την τελευταία δεκαετία έχουν γίνει στην Ελλάδα έξι νομοθετικές
απόπειρες στην κατεύθυνση της αποσυμφόρησης των φυλακών. Σήμερα, όμως, ο
υπερπληθυσμός των ελληνικών φυλακών έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο
αρνητικό ρεκόρ, με συνέπεια τη διαρκή χειροτέρευση των συνθηκών κράτησης
των κρατουμένων η οποία έχει αγγίξει πλέον τα όρια της απάνθρωπης και
εξευτελιστικής μεταχείρισης.
Το ζήτημα του υπερπληθυσμού των φυλακών δεν είναι ένα ζήτημα ποσοτικό ή
αριθμητικό. Είναι πρωτίστως ένα ζήτημα του τί είναι έγκλημα και τί είναι
ποινή. Ποιά ανθρώπινη συμπεριφορά θέλει μία Πολιτεία να αναγάγει σε
αξιόποινη πράξη, να τη διατηρήσει ως τέτοια ή να την αναβαθμίσει (από
πταίσμα σε πλημμέλημα, από πλημμέλημα σε κακούργημα), για ποιό λόγο και
με ποιό σκοπό; Ποιά ποινή αντιστοιχεί σε ποιά πράξη, για ποιό λόγο και
με ποιό σκοπό;
Δεν μπορεί να υπάρξει συζήτηση για το ζήτημα των φυλακών χωρίς
ταυτόχρονα να μιλήσουμε για ναρκωτικά, προσωρινή κράτηση, αλλοδαπούς.
Στην Ελλάδα της μετανάστευσης, στην Ευρώπη της μετανάστευσης, η πρακτική
του εγκλεισμού αντί να συρρικνώνεται, διαρκώς διευρύνεται, αποσυνδεόμενη
από το έγκλημα και καταλαμβάνοντας νέα τμήματα πληθυσμού, τους
μετανάστες. Κατ΄αυτόν τον τρόπο, διαπιστώνεται ένα φαινόμενο ιστορικής
παλινδρόμησης και μία «αναγέννηση» της φυλακής: στον 21ο αιώνα, η
φυλάκιση και η διοικητική κράτηση ως εργαλεία πειθαρχίας και καταστολής
θυμίζουν όλο και περισσότερο τα ολλανδικά «ιδρύματα εργασίας» των αρχών
του 17ου αιώνα, όπου συνωθούνταν φτωχοί, επαίτες και απόκληροι
εγκληματίες και μη.
Η πρόταξη της αντεγκληματικής πολιτικής,  η παρακμή των ιδεών της
ειδικής πρόληψης και επανένταξης, η επένδυση της ποινής με στόχους
διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής ή καταπολέμησης του αισθήματος
ανασφάλειας των πολιτών και η αποσιώπηση των εγγυητικών λειτουργιών της
ποινής δημιουργούν ένα αφόρητο τοπίο το οποίο μας καταλαμβάνει όλους.
Γιατί, θα ήταν εξαιρετικά αφελές να θεωρεί κάποιος ότι η εξαθλίωση των
«μέσα» δεν είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ανεργία και την οικονομική
υποβάθμιση των «έξω». Όπως, θα ήταν αφελές να θεωρεί κάποιος ότι ένας
κράτος που προσπαθεί να γίνει φρικιαστικό για το μετανάστη, θα είναι
παράδεισος για το γηγενή.
.
*Από το άρθρο της Κλειούς Παπαπαντολέων στο tvxs:
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/ti-kanoyme-me-tis-fylakes-tis-kleioys-papapantoleon