Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Μονάχα κόντρα στον καιρό ανοίγεις τα πανιά




Τα ταξίδια μας ήταν συνήθως μακρινά.
Χωρίς πολλές αποσκευές και μ’ οδηγό τα άστρα.

Νύχτες ατέλειωτες με εισιτήρια φτηνά,
σ’ όποιο λιμάνι φτάναμε, ψηλά,
βλέπαμε κάστρα…

--ο--

Πάντα όμως η θάλασσα έτσι ήτανε καρδιά.
Φοβέριζε όλα τα σκαριά,

μη βγουν και ταξιδέψουν,
τούς φώναζε ο άνεμος πως θα τούς τυραννά,
πως όλες οι φουρτούνες θα ’ρθούν να τους γυρέψουν…

--ο--

«Μόνο μέσα στις λίμνες θα βρεις τη σιγουριά»,
λ
έγανε οι λιμνοφύλακες που ζούσαν στα ρηχά...

παροπλισμ
ένα σκαριά σε ιδιωτικές αποβάθρες,
ανελκυσμ
ένα ναυάγια
στης ιστορίας τους χάρτες...

--ο--

Κάποιοι τους ακούσανε και γίνανε κοντά τους,
ιέρειες αναμνήσεων, καλόγεροι σε βράχους.

Τί παραμύθια να σου πουν, τί να σου τραγουδήσουν,
όταν ο κόσμος γλένταγε,
σου έλεγαν: «κοιμήσου»..

--ο--

Κάποιοι αποφασίσαμε να βγούμε στανοιχτά,
μια βάρκα, ένα χαμόγελο, ρίξαμε στα βαθιά,

κι ένα μονάχα θα σου πω:
...
Σταγόνες είντα κύματα και κρύβουν μυστικά,
Μονάχα κόντρα στον καιρό ανοίγεις τα πανιά

Χρ. Τσαντής Αύγουστος 2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πάσα άποψη εκφράζεται ελευθέρως από το ISTOLOGIO giorgou MOSXOU, αρκεί να μην περιέχει αήθεις χαρακτηρισμούς