Δεν θα περάσει η συγκάλυψη!

Αφού κουκούλωσαν το σκάνδαλο της Siemens και κωλυσιέργησαν ως προς την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να συγκροτηθεί Εξεταστική Επιτροπή για την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο, οι τρεις συγκυβερνώντες πολιτικοί αρχηγοί μηχανεύονται τεχνάσματα ώστε να οδηγηθεί σε αδιέξοδο η διερεύνηση και άλλων πολιτικών και οικονομικών σκανδάλων, προσποιούμενοι ότι οι ίδιοι θα ήθελαν να χυθεί άπλετον φως!

Η πρόσφατη τροπή σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ είναι ενδεικτική της κοροϊδίας που εξαγγέλλει η τρόικα εσωτερικού. Έσπευσε να ανακοινώσει τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, που θα αφορά όμως μόνον το πρόσωπο του πρώην υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου και ουσιαστικά μόνον ως προς τη διαφαινόμενη εμπλοκή του στο σβήσιμο τριών ονομάτων συγγενικών προσώπων.

Το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ συνίσταται από πολλά και επάλληλα ποινικά αδικήματα και πολιτικές ευθύνες, που εκτείνονται στο σύνολο του αμαρτωλού πολιτικού συστήματος. Στη λίστα περιλαμβάνονται βαριά ονόματα της ελληνικής ολιγαρχίας, με πλοκάμια στο δικομματικό σύστημα εξουσίας. Στη λίστα (και είναι μόνο μία αυτή από τις δεκάδες...) αποτυπώνεται το ανάγλυφο της προκλητικής φοροδιαφυγής. Αυτό για το οποίο ακόμη και οι ξένοι προστάτες της τρόικας εσωτερικού αγανάκτησαν, δηλώνοντας ότι οι Έλληνες πλούσιοι δεν αγαπούν την πατρίδα τους... Δεκάδες "νοικοκυρές" με λογαριασμούς πολλών εκατοντάδων και εκατομμυρίων ευρώ στις τράπεζες του εξωτερικού... Κανείς δεν ήλεγξε επί τόσα χρόνια το πόθεν έσχες των Ελλήνων μεγαλοκαταθετών του εξωτερικού. Σε αντίθεση με άλλες χώρες, όπου η λίστα της HSBC (μέρος της οποίας είναι η λίστα Λαγκάρντ) χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο για την αποκάλυψη φορολογικών κακουργημάτων και την επιβολή παραδειγματικών ποινών.

Η λίστα Λαγκάρντ είχε μια περίεργη διαδρομή. Δόθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών τον Σεπτέμβριο του 2010 και διαβιβάστηκε στον τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου περίπου ένα μήνα μετά. Έκτοτε η λίστα διήνυσε τη γνωστή σκοτεινή διαδρομή από το γραφείο Καπελέρη στο γραφείο Διώτη και εκείθεν, αγκυροβόλησε, στο γραφείο Βενιζέλου. Ο Βενιζέλος, ως διάδοχος του Παπακωνσταντίνου, την είχε στο συρτάρι του κατά τη διάρκεια δύο κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων... Ό,τι κατείχε νομίμως, ή καλύτερα νομιμοφανώς, ο Βενιζέλος ως υπουργός Οικονομίας, το πήρε παρανόμως μαζί του αποχωρώντας από το υπουργείο. Και αναγκάστηκε να το δώσει (ό,τι έδωσε...), αφού χρειάστηκε να το υπενθυμίσει δημοσίως και ενοχλημένη η ίδια η Λαγκάρντ. Κλασική περίπτωση υπεξαγωγής δημοσίου εγγράφου...

Αγνοούσε τη λίστα Λαγκάρντ ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου; Δεν είχε ενημερωθεί από τον υπουργό Εξωτερικών Δ. Δρούτσα για την ύπαρξή της; Δεν τον ενδιέφερε το περιεχόμενό της, παρ' ότι είχε θέσει ως πρώτο εθνικό στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής; Μόνος του ο Γ. Παπακωνσταντίνου επωμίστηκε το βαρύ καθήκον των "ευαίσθητων χειρισμών";

Τώρα ο Παπακωνσταντίνου αμύνεται και "δείχνει" τον Βενιζέλο. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε δηλώσει στη Βουλή ότι έχει χάσει τα έγγραφα στα οποία αναφέρονται τα αποτελέσματα του ελέγχου Καπελέρη για τα είκοσι πρόσωπα από τη λίστα Λαγκάρντ. Ο Παπακωνσταντίνου δήλωσε ότι έχασε την πρωτότυπη λίστα και ο Βενιζέλος τα έγγραφα του ΣΔΟΕ. Ποιον να πιστέψουμε; Και ποια σκοπιμότητα υποκρύπτει αυτή η σύμπτωση απωλειών;

Είναι προφανές ότι ο Παπακωνσταντίνου αντιμετωπίζεται ως εξιλαστήριο θύμα. Στην ουσία επιχειρείται ο εξιλασμός του αμαρτωλού πολιτικού συστήματος, αυτού που επιβιώνει με τη μορφή της τρικομματικής κυβέρνησης, ώστε να απομακρυνθούν οι πολιτικές επιπτώσεις από την απονομιμοποιημένη ηθικοπολιτικά κυβέρνηση Σαμαρά. Γι' αυτό επιχειρείται η σύσταση προανακριτικής επιτροπής μόνο για τον Παπακωνσταντίνου, ώστε να κλείσει γρήγορα η υπόθεση. Δηλαδή να συγκαλυφθεί!

Η κυβέρνηση, αντιμέτωπη με έναν χειμώνα - φονιά, με καταρρακωμένο κύρος, με υποβασταζόμενο μόνον από τη Μέρκελ πρωθυπουργό, βιάζεται να εικονογραφήσει σε ένα πρόσωπο το πρόβλημα, να αποδυναμώσει πολιτικά την έρευνα και να εξευτελίσει την κάθαρση.

Ας γνωρίζουν όμως και οι τρεις τους ότι η αναγκαία κάθαρση θα γίνει! Είναι λαϊκό - δημοκρατικό αίτημα, όρος για την εθνική ανάταση και την κοινωνική - οικονομική ανόρθωση, προϋπόθεση να αποκτήσουν ξανά κύρος οι δημοκρατικοί θεσμοί και να γίνει σεβαστή η χώρα διεθνώς.

Η κάθαρση θα γίνει, με όλους τους νόμιμους και συντεταγμένους τρόπους, χωρίς να χειραγωγείται από παιχνίδια εξουσίας, με τη λαϊκή αξίωση παρούσα και ενεργή, έτοιμη να διασφαλίσει την πορεία της χώρας για έξοδο από το Μνημόνιο και την κρίση, με δημοκρατική ανατροπή, με τη νέα χρονιά!

(Από το κύριο άρθρο της Αυγής)