Για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (31.11 - 1, 2.12)

Άποψη από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ στο ΣΕΦ. (Φωτογραφία αρχείου).

Του ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΡΚΑΔΗ

  (μέλους του ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας)

Πρώτη μου συμμετοχή σε πανελλαδική κομματική διαδικασία (Συνέδριο-Συνδιάσκεψη), από το 1976, όπου άρχισα να συν-ταξιδεύω  με οργανώσεις της αριστεράς. Θεωρώ ότι αυτή τη περίοδο ανοίγεται, για τις νοτιο-ευρωπαϊκές κοινωνίες, ένα παράθυρο, μοναδικής ιστορικής σημασίας, όμοιο μ΄ εκείνα της αναγέννησης και του διαφωτισμού, της αστικής και εργατικής επανάστασης. Οι ανάγκες του ανθρώπου, το άτομο, οι συλλογικότητες, η  ελευθερία και η δημοκρατία παλεύουνε να φωτιστούν και ν΄ ανταμώσουνε με ένα καινούργιο τρόπο.

Αισθάνομαι υποχρεωμένος  στους συντρόφους και στις συντρόφισσες της οργάνωσης Πανεπιστήμιου Πάτρας, να γράψω λίγες γραμμές για τη Συνδιάσκεψη, εκφράζοντας τις αγωνίες μου.

Στα αρνητικά:

1. Ο απαγορευτικά μεγάλος αριθμός συνέδρων (3.500) για αντιπροσωπευτικές-τοποθετήσεις  όσον αφορά, τόσο τις ιδιαίτερες πολιτικές φωνές όσον και τις περιφέρειες και τα αστικά κέντρα της χώρας. Με τέτοιους αριθμούς,  κερδίζεις στην ανθρώπινη όσμωση-έκθεση και  βέβαια στο χειροκρότημα, αλλά χάνεις στην ουσιαστική  δημοκρατία.

2. Ο μικρός διαθέσιμος χρόνος για τοποθετήσεις (12 ώρες) και η παρεμβολή «αριστίδην» τοποθετήσεων, τυχαία σε «ώρες αιχμής», στους ήδη ελάχιστους/ες κληρωμένους/ες συνέδρους (100;).

3. Οι ιδιαίτερα χρονοβόρες διαδικασίες ψηφοφορίας κειμένων και ανάδειξης της μορφής του τελικού ψηφοδελτίου, που οδήγησαν και στη μη συμμετοχή στη ψηφοφορία για ΚΕ απογοητευμένων συνέδρων από μακρινές περιοχές της χώρας.

4. Η εμφανής «μεσσιανική» ατμόσφαιρα σε πολλές εκδηλώσεις/πρακτικές  κατά τη πορεία της Συνδιάσκεψης, που θα έπρεπε τουλάχιστον να ανησυχεί και να σημειώνεται από τους αποδέκτες της (Α. Τσίπρα). Συνοδευόμενη αυτή και από την απαξίωση των μέχρι χτες κεντρικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ, και την απουσία στοιχειώδους απολογισμού τους.

5. Η χροιά των τοποθετήσεων παραγόντων του «σοσιαλιστικού χώρου» που θύμιζαν, άλλα σώματα άλλων κομματικών σχηματισμών.

6. Σημαντικά ζητήματα δεν μπήκαν στον βάσανο και δεν πήραν το χρόνο τους, όπως χρέος, ευρώ, βήματα-οδηγοί μιας μελλοντικής αριστερής κυβέρνησης, αλλά και άλλα όπως η σημερινή δημόσια πολιτική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, η «ανάπτυξη», η «ανταγωνιστικότητα», και ακόμη τα «ρεύματα και οι ποσοστώσεις» στην  εσωτερική μας δομή.

Στα θετικά:

1. Ο πολιτικός πλούτος της αριστεράς και των κινημάτων στα τραπεζάκια και στους διαδρόμους του ΣΕΦ, αλλά και στον «αγωνιστικό χώρο».

2. Οι τοποθετήσεις συνέδρων, ιδιαίτερα της επαρχίας γεμάτες αγωνία, φρεσκάδα και αγωνιστικότητα.

3. Ο αποκλεισμός συνέδρων που,  «αριστίδην» και  παρά τις αποφάσεις των αντίστοιχων οργανώσεων, εμφανίστηκαν με κάρτα στη Συνδιάσκεψη (Παπαγιαβής κ.α). Απόφαση, που στο άμεσο μέλλον το μήνυμά της,  θα απασχολήσει ιδιαίτερα τις οργανώσεις ΣΥΡΙΖΑ.

4.    Η πάνδημη; των συνέδρων αποφασιστικότητα για ΣΥΡΙΖΑ ισότητας των μελών, έστω κι αν μεταβατικά επιλέχτηκε, η διαφοροποίηση της «Αριστερής πλατφόρμας», και η σύνθεση κατά 25% χωρίς εκλογή, της νέας ΚΕ του σχήματος.

Υστερόγραφο:

Όμως, όπως  έλεγε κι ένα σημαντικός βιολόγος,   Jean Rostand στα  Carnets d'un biologiste, «οι θεωρίες περνούν, ο βάτραχος μένει!». Άμεση δημοκρατία, αποφασιστικές συνελεύσεις, εναλλαγή-ανακλητότητα και περιορισμένη θητεία, εντολοδόχοι αντιπρόσωποι, παντού και πάντα, σε όλο το οικοδόμημα του ΣΥΡΙΖΑ και των κοινωνικών θεσμών. Αυτό θα είναι το στοίχημα του παρόντος και του μέλλοντος για κοινωνίες απελευθερωτικές και  αντιεξουσιαστικές, όπου το άτομο και η συλλογικότητα  θα είναι ο μόνος κύριος της ζωής και των οραμάτων τους.

___________________

ΥΓ.2 Αλήθεια, μήπως ήρθε ο καιρός να διαμορφωθεί επιτέλους η λίστα μελών ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας ή Πάτρας;