ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ της ΚΠΕ του ΣΥΝ (22-23/9/2012)

Συμμαχία κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα διεκδικήσει την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τις δυνάμεις της Αριστεράς

1.         Τρεις μήνες μετά τις εκλογές της 17^ης Ιουνίου και την συγκρότηση κυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – Δημ.Αρ. η εξέλιξη των γεγονότων στη χώρα επιβεβαιώνει την εκτίμηση μας πως πρόκειται για μια σκληρή συντηρητική κυβέρνηση υλοποίησης του μνημονίου, δηλαδή της πιο σκληρής πολιτικής λιτότητας που στρέφεται ενάντια στις ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού και της χώρας. Με ένα συντριπτικό πακέτο μέτρων η κυβέρνηση προχωρά σε εγκληματική λεηλασία όσων έχουν απομείνει από τα εισοδήματα των εργαζομένων και συνταξιούχων, δημιουργεί νέο τεράστιο κύμα ανεργίας, ξεπουλά την ισχνή πια δημόσια περιουσία, τη δημόσια γη και τον πλούτο της χώρας, καταπατά τα πιο στοιχειώδη κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα.

Η κυβέρνηση δικαιολογεί την πολιτική της προσπαθώντας να αλλάξει την επικοινωνιακή ατζέντα  Όσο και αν προσπαθεί η ΝΔ να επαναφέρει το δίλημμα ΄΄ ευρώ ή δραχμή ΄΄, όσο και αν ευελπιστούν ΠΑΣΟΚ και Δημ.Αρ. πως στην επόμενη στροφή του πολιτικού γίγνεσθαι θα υπάρξουν εξελίξεις που θα ευνοήσουν τον έλεγχο της καταστροφικής πορείας, όσο και αν το συστημικό οικονομικό, επικοινωνιακό και πολιτικό μπλοκ προσπαθεί να αξιοποιήσει τη δράση των φασιστικών ομάδων της Χρυσής Αυγής η αλήθεια είναι μία: εμπρός στην ελληνική κοινωνία αλλά και στην Ευρώπη έχουν κατατεθεί δύο πολιτικά σχέδια.

Το ένα είναι αυτό που υλοποιείται, έχει αποκληθεί μνημονιακή πολιτική, δεν επιτυγχάνει κανένα από τους διακηρυγμένους στόχους της, οδηγεί την κοινωνία στην καταστροφή και τη χώρα στη χρεοκοπία, οδηγεί τους ανθρώπους σε εξαθλίωση και είναι η πηγή της επερχόμενης ανθρωπιστικής κρίσης, λειτουργεί ως παράδειγμα για όλη την Ευρώπη που στην πράξη αποσταθεροποιεί, έχει τελικά ως στόχο και όχι ως μέσο τα ίδια τα μέτρα.

Το άλλο είναι  το εναλλακτικό ριζοσπαστικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ  που θεωρεί ως βάση την ακύρωση των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων και της πολιτικής λιτότητας και στηρίζεται σ’ ένα συνεκτικό πρόγραμμα αναδιανομής του πλούτου, παραγωγικής ανασυγκρότησης, που δίνει προτεραιότητα στην υπεράσπιση των εισοδημάτων και των πλέον θιγόμενων κοινωνικών κατηγοριών που ιεραρχεί ως πρώτο της καθήκον την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση κλπ., που απαιτεί ευρωπαϊκή λύση για τα δημόσια χρέη στη κατεύθυνση της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους τους και την διευθέτηση των υπόλοιπων με ρήτρα ανάπτυξης, (η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να λειτουργήσει ως επισπεύδουσα δύναμη) που στηρίζεται και στηρίζει την δημοκρατία και βάζει σε πρώτη θέση το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον, που θέλει να παρεμβαίνει στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι στη κατεύθυνση της επαναθεμελίωσης  της Ευρώπης κλπ. Σε κάθε περίπτωση, η απάντηση στο δίλημμα λεφτά για μισθούς και συντάξεις ή για τους πιστωτές είναι δεδομένη. Απόλυτη προτεραιότητα αποτελούν οι ανάγκες της κοινωνίας.

Αυτές οι δύο ξεκάθαρα αντίθετες πολιτικές κατευθύνσεις θα συνεχίσουν να συγκρούονται σε όλα τα επίπεδα, στη Βουλή και στους αγώνες αντίστασης και αλληλεγγύης.   

Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναμένεται να είναι δυσοίωνες, όσο και απρόβλεπτες: αναμένεται επιδείνωση της ύφεσης, ένταση της λιτότητας και διόγκωση των αδιεξόδων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, ενώ η κρίση χρέους θα συνεχίσει να αποσταθεροποιεί τη συνοχή της ευρωζώνης. Η διάχυση της ύφεσης σε όλο τον ευρωπαϊκό Νότο καθιστά πλέον το ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο εντελώς ασταθές. Την εν λόγω αστάθεια επιτείνουν τα σχέδια των πολιτικών και οικονομικών ελίτ για την ενίσχυση της υποταγής του πολιτικού προσωπικού στη συγκεντρωτική οικονομική εξουσία μέσω της αντιδημοκρατικής θεσμικής αποτύπωσης της λιτότητας στην αρχιτεκτονική της ευρωζώνης.

      

 Η ευρύτερη περιοχή μας, ιδιαίτερα το κρισιμότατο γεωπολιτικό σταυροδρόμι της Ανατ. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής ζει έντονα τις διεθνείς ανακατατάξεις και τους γεωπολιτικούς κλυδωνισμούς που συνδέονται με τη βαθειά κρίση και του συστήματος των διεθνών σχέσεων, το οποίο εξυπηρετεί τη σημερινή άνιση, άδικη και άκρως εκμεταλλευτική τάξη στον κόσμο. Στην περιοχή αυτή βρίσκουν την έκφρασή τους όλες οι αντιθέσεις του σύγχρονου κόσμου και οι σημερινοί οξύτατοι διεθνείς ανταγωνισμοί. Η ΚΠΕ του ΣΥΝ θεωρεί καθήκον πρώτης προτεραιότητας για τις αριστερές δυνάμεις της περιοχής, της Ευρώπης και του κόσμου την υπεράσπιση της ειρήνης. 

Ο πολυαίμακτος εμφύλιος πόλεμος της Συρίας πρέπει να τερματιστεί με τον τερματισμό όλων των ξένων επεμβάσεων με συμφωνία ειρήνης ανάμεσα σ’ όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές στο πλαίσιο του ΟΗΕ, που θα εγγυηθεί την ακεραιότητα της χώρας και θα οδηγήσει σε μια μεταβατική αντιπροσωπευτική κυβέρνηση, η οποία θα οργανώσει ελεύθερες εκλογές, ώστε ο ίδιος ο Συριακός λαός να αποφασίσει ελεύθερα για το μέλλον του χωρίς ντόπιους δυνάστες και ξένους πάτρωνες. Λέμε κατηγορηματικά «ΟΧΙ» σε μια στρατιωτική επέμβαση τύπου Λιβύης στη Συρία. Εξαρχής έχουμε ταχθεί εναντίον ενός νέου πολέμου στη Μ. Ανατολή με πρόσχημα το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Έναν πόλεμο τον οποίο επιθυμεί η κυβέρνηση του Ισραήλ, η οποία έχει έτοιμα σχέδια επίθεσης στο Ιράν. 

Η χώρα μας δεν πρέπει με κανένα τρόπο να υποβοηθήσει και να εμπλακεί σ΄ αυτά τα σχέδια και αντιθέτως να συμβάλει στην αποτροπή τους και για τη δική της ασφάλεια. Να υποστηρίξει ενεργά την πρόταση για τη μετατροπή της Μ. Ανατολής σε ζώνη ελεύθερη από πυρηνικά και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής. Επαναβεβαιώνουμε τη θέση μας ότι το πρόβλημα – κλειδί για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή είναι το Παλαιστινιακό, το οποίο πρέπει να λυθεί χωρίς άλλη καθυστέρηση με τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ.

2.         Ο πολιτικός μας στόχος είναι σαφώς καθορισμένος. Απαραίτητη προϋπόθεση, απαραίτητος κρίκος στη διαδικασία ανατροπής της καταστροφικής κατάστασης είναι η δημιουργία μιας συμμαχίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα διεκδικήσει την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τις δυνάμεις της Αριστεράς. Μόνο μια κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί να αναλάβει την ευθύνη αντιστροφής της κατάστασης, να εμπνεύσει το λαό, να σταθεί μαζί της στις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις.

Το βασικό μας σύνθημα, Σταματάμε την καταστροφή, οργανώνουμε την ανατροπή, χτίζουμε μια κοινωνία δημοκρατίας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης,  εμπεριέχει τη βασική μας στόχευση για τον σοσιαλισμό, όπου οι ανάγκες των πολλών θα είναι πάνω από τα κέρδη.  Ξεκινάμε, έχουμε ήδη ξεκινήσει συνεχή αγώνα ανατροπής.

Η κοινωνία δεν αντέχει αυτή η κυβέρνηση να πέσει σαν ώριμο φρούτο κάτω από το βάρος της αδιέξοδης και καταστροφικής της πολιτικής. Απαιτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ να βρίσκεται μπροστά και στο κέντρο του αγώνα ανατροπής. Βρισκόμαστε στην ιστορική στιγμή που η ίδια η κοινωνία απαιτεί από ένα πολιτικό φορέα να εκφράσει ένα ευρύ δημοκρατικό πολιτικό μέτωπο βαθιών και ριζοσπαστικών αλλαγών.

Το γεγονός ότι είμαστε αξιωματική αντιπολίτευση μας δίνει δυνατότητες αλλά μας γεμίζει και ευθύνες.

Η αντιπολιτευτική μας στρατηγική παραμένει το ίδιο σκληρή, κινηματική και ασυμβίβαστη. Οι βασικές μας θέσεις για έξοδο από την κρίση είναι αδιαπραγμάτευτες.

Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι για μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού ο χειρότερος μεταπολεμικός. Η πλειοψηφία του κόσμου της εργασίας, πρώτα και κύρια οι άνεργοι συνθλίβονται από την ανάλγητη ασκούμενη πολιτική. Κηρύσσουμε συναγερμό αντίστασης και αλληλεγγύης για όλο το Κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, τους αριστερούς πολίτες, κάθε άνθρωπο που θέλει την ανατροπή.

Η Ελλάδα είναι ήδη μια χώρα σε ανθρωπιστική κρίση. Η λαϊκή αντίσταση, η αυτοοργάνωση και η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο επιλογή της δικής μας Αριστεράς, αλλά και ο μόνος δρόμος για να μην παραδοθούμε ως κοινωνία στον κατακερματισμό, τον κανιβαλισμό, τον εφησυχασμό, τη μοναξιά και την  απόγνωση. Η αλληλεγγύη για μας ταυτίζεται με την αντίσταση του λαού ώστε να βρει τη δύναμη να ορθώσει το ανάστημά του και να αντεπιτεθεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ εκτός από την πανελλαδική του δικτύωση, το ανθρώπινο δυναμικό του και την αξιόλογη πείρα του, έχει αποφασίσει να υποστηρίξει και οικονομικά δραστηριότητες κοινωνικής αλληλεγγύης, υπάρχουσες ή νέες.

Επιδιώκουμε την ενίσχυση και τον πολλαπλασιασμό των δεκάδων επιτυχημένων εγχειρημάτων κοινωνικής αλληλεγγύης, μέσω της ανταλλαγής εμπειριών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, το συντονισμό υπαρχουσών και νέων πρωτοβουλιών, καθώς και τη δημιουργία συνολικότερων παραδειγμάτων με στόχο τη σύνδεση της αλληλεγγύης με την αντίσταση.

Η δράση μας, αν και αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή, δεν διακατέχεται από ηγεμονισμούς, ούτε επιδιώκει στενές κομματικές καταγραφές, αλλά στοχεύει στο τρίπτυχο λαϊκή αυτοοργάνωση – αντίσταση - αλληλεγγύη για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια του λαού, την πάλη κατά των μνημονίων και την κοινωνική χειραφέτηση.

 Δίνουμε απόλυτη προτεραιότητα στην ανάπτυξη συνδικαλιστικών και κοινωνικών αγώνων όπως επίσης και στην οργάνωση του λαού σε επίπεδο γειτονιάς, χώρου εργασίας κοκ με μια λογική αυτό-οργάνωσης και ανάληψης της ευθύνης στους αντίστοιχους κοινωνικούς χώρους (αυτοδιαχείριση μονάδων που κλείνουν, οργάνωση της στήριξης νοσοκομείων, σχολείων και δημόσιων φορέων που απειλούνται, οργάνωση της αντίστασης σε κάθε επίθεση από την κυβέρνηση, οργάνωση απέναντι σε κατασχέσεις, κοψίματα ηλεκτρικού ρεύματος, τη δράση φασιστικών και εγκληματικών συμμοριών, οργάνωση δικτύων αλληλεγγύης κοκ) με ορίζοντα την διαμόρφωση πυλώνων λαϊκής κινητοποίησης ικανών να ανακόψουν την περαιτέρω εφαρμογή της ταξικής επίθεσης που συνιστούν τα μνημόνια,  να στηρίξουν αποτελεσματικά και στιβαρά μια κυβέρνηση της αριστεράς στο μέλλον, να αποτρέψουν τον ενδεχόμενο εκφασισμό τμημάτων του λαού.

 Ο πολιτικός σχεδιασμός μας πρέπει να ιεραρχεί τα μέτωπα. Προτεραιότητα έχει η μνημονιακή κυβέρνηση και η πολιτική της, καθώς επίσης και η αύξηση της επιρροής της ναζιστικής ακροδεξιάς σε μεγάλα στρώματα της κοινωνίας.

Η ενωτική πολιτική γραμμή μας χρειάζεται επικαιροποίηση.. Η επιθετική στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ καθόλου ωφέλιμη στην ενότητα δράσης, δίνει επικοινωνιακά όπλα στον βασικό αντίπαλο.  Όμως η κοινωνία απαιτεί ενότητα.  Υποστηρίζουμε μια πολιτική ενότητας και «ανοιχτής πόρτας» προς τις δυνάμεις της αριστεράς για τη ουσιαστική συμβολή τους στην προσπάθεια που επιχειρεί ο λαός μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, όμως ξεκαθαρίζουμε πως η ανταπόκριση των άλλων δυνάμεων δεν συνιστά προϋπόθεση για τη δική μας στρατηγική.  Μεγάλη προσπάθεια πρέπει να γίνει για την κοινή δράση στο κοινωνικό πεδίο, ενώ η πολιτική ενότητας πρέπει να συνδυαστεί με μια ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση με τις ηγεσίες της υπόλοιπης αριστεράς στη βάση της καταστροφικής για τον λαό χάραξης διαχωριστικών γραμμών και καλλιέργειας του μίσους εντός της αριστεράς,  της απάντησης της κριτικής από άλλες αριστερές δυνάμεις με στόχο όχι την ένταση των διαχωριστικών γραμμών αλλά της θετικής και ηγεμονικής ενσωμάτωσης της εν λόγω κριτικής.

Η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στη μνημονιακή κυβέρνηση, καθώς και η συνολική στρατηγική της ηγεσίας της, έχουν αυτοαποκλείσει αυτό το κόμμα από την προοπτική συμπόρευσης με το ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και γενικότερα με τις δυνάμεις της Αριστεράς. Είμαστε απόλυτα αντίθετοι με την πολιτική που ακολουθεί αυτός ο χώρος. Όμως, το ενδιαφέρον μας για τμήματα αυτού του κόσμου, που διαφωνεί και διαφοροποιείται από τη μνημονιακή πολιτική, εξακολουθεί να είναι ζωντανό.

     

Το ζήτημα της δημοκρατίας πρέπει να αποτελέσει κυρίαρχο ζήτημα της πολιτικής μας ατζέντας, μιας και η απονεύρωσή της αποτελεί βασική στόχευση της κυρίαρχης πολιτικής. Συγχρόνως η δημοκρατία και η διεύρυνση της είναι στόχος αλλά και βασικός τρόπος ανασύνταξης και της κοινωνίας και της οικονομίας απέναντι στον ολοκληρωτισμό της αγοράς. Σε αυτό το σημείο δεν πρέπει να υποπέσουμε στο λάθος να θεωρούμε ότι η δημοκρατία απειλείται αποκλειστικά από την ακροδεξιά.

Γιατί, επιπλέον, το κυρίαρχο οικονομικο-πολιτικό σύστημα προωθεί συστηματικά (πλην ανεπιτυχώς) τη θεωρία «των δύο άκρων που απειλούν τη δημοκρατία και την κοινωνία», εξομοιώνοντας την αριστερά με τη φασιστική ακροδεξιά. Αυτή η θεωρία ενισχύει de facto τη φασιστική ακροδεξιά, συκοφαντεί την αριστερά, επιχειρεί να νομιμοποιήσει τις επιθέσεις εναντίον της και να περιορίσει την απήχησή της.

Η δημοκρατία απειλείται από την κυρίαρχη οικονομική και πολιτική τάξη, ενώ η ενίσχυση της ακροδεξιάς συνιστά σύμπτωμα της επίθεσης εναντίον της δημοκρατίας και της κοινωνίας. Πρέπει να θέσουμε τη δημοκρατία ως τον ακρογωνιαίο λίθο της δικής μας λογικής και το εφαλτήριο για τη δική μας ιδεολογική αντεπίθεση απέναντι στη νεοφιλελεύθερη αναγόρευση των αγορών σε απόλυτο ρυθμιστή της πορείας των κοινωνιών. Στο επόμενο χρονικό διάστημα θα πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες για τη δημιουργία αντιφασιστικού κινήματος -με ευρεία συμμετοχή της κοινωνίας.

***

Στην ιστορική περίοδο που διανύουμε θεωρούμε ότι πρέπει να αποφεύγουμε μια πολιτική ανάλυση που θεωρεί ότι βρισκόμαστε σε μια σχετικά ομαλή περίοδο, να αποφύγουμε συγκρίσεις και διαμόρφωση πολιτικής γραμμής στη βάση ομοιοτήτων με εντελώς διαφορετικές περιόδους, να προετοιμαζόμαστε για εντελώς νέες συνθήκες, να είμαστε ανοικτοί σε μη παραδοσιακές πολιτικές πρωτοβουλίες και εκφράσεις, να έχουμε διάθεση επινόησης και πρωτοτυπίας με προσεκτικό και σταθμισμένο τρόπο.

Για την αποτελεσματικότερη αντιπολιτευτική μας στρατηγική απαιτούνται κάποιες κινήσεις αναβάθμισης της πολιτικής μας πρότασης:

Α) Προγραμματική εμβάθυνση σε επιμέρους πτυχές με βασικούς άξονες  τον τρόπο αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης και της γενικότερης διάλυσης της χώρας μέσα από ένα σχέδιο γενικής κινητοποίησης του εναπομείναντος κρατικού μηχανισμού  των δημόσιων θεσμών αλλά και του λαού, το μοντέλο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, την πολιτική μας παρέμβαση στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι τόσο για την επίλυση του ζητήματος του χρέους όσο και για τη γενικότερη πορεία των ευρωπαϊκών κοινωνιών (συμμαχίες, πρωτοβουλίες, άσκηση βέτο και άλλων εργαλείων αναχαίτισης της λιτότητας πανευρωπαϊκά κοκ).

Β) Ιδιαίτερα για το ζήτημα της ευρωπαϊκής μας στρατηγικής απαιτείται επικαιροποίηση της αντίληψής μας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση/ανατροπή της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Η προοπτική της θεσμικής αποκρυστάλλωσης μια αντιδημοκρατικής σκληρής νεοφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας και ισοπέδωσης των λαών με ορίζοντα τον παγκόσμιο ανταγωνισμό, καθιστά απαραίτητη την αναβάθμιση της θέσης μας ότι η δική μας ευρωπαϊκή στρατηγική για την κοινή πορεία των ευρωπαϊκών λαών δεν μπορεί παρά να έρχεται σε πλήρη ρήξη με τη νεοφιλελεύθερη μορφή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και υποχρεωτικά περιλαμβάνει την ριζική επανίδρυση του συνολικού θεσμικού πλαισίου της ΕΕ. Στην ίδια κατεύθυνση μπορούμε να αναβαθμίσουμε  τη θέση ότι η κοινή μοίρα των ευρωπαϊκών λαών μπορεί να περιλαμβάνει και ασυνέχειες και τη θέση ότι η ευρωπαϊκή μας στρατηγική βασίζεται στην υπεράσπιση των κατακτήσεων των ευρωπαϊκών λαών όπως η δημοκρατία και το κοινωνικό κράτος, οι οποίες τίθενται σήμερα στο στόχαστρο των νεοφιλελεύθερων οικονομικών και πολιτικών ελίτ της Ευρώπης.

Γ) Περαιτέρω επεξεργασία, εκλαΐκευση και αποτελεσματικότερη διάδοση των απόψεών μας σχετικά με ζητήματα που προβάλλει με αντιδραστική εμμονή, επιχειρώντας να αξιοποιήσει επικοινωνιακά  ο κυρίαρχος λόγος, όπως είναι μεταξύ άλλων, ο δημόσιος τομέας, τα θέματα εξωτερικής πολιτικής , το μεταναστευτικό, τα ζητήματα της ασφάλειας του πολίτη.

3.         Ο βασικός στόχος της περιόδου είναι να μην περάσουν «τα μέτρα». Χρειάζεται παλλαϊκός ξεσηκωμός πρώτα και κύρια από τους μισθωτούς, τους ανέργους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους επαγγελματίες και βιοτέχνες. Η απεργία και τα συλλαλητήρια της 26/9 χρειάζεται να είναι η αρχή ενός συνεχούς αγώνα ως την ανατροπή. Τα μέτρα πρέπει να απονομιμοποιηθούν πλήρως στη συνείδηση του λαού, να δοθεί πραγματική μάχη να μην ψηφιστούν και αν ψηφιστούν να μην εφαρμοστούν.

Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να αρθεί στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων και ενώ χρειάζεται με επιμονή να εργαζόμαστε για την ενότητα του συγχρόνως να διαμορφώνουμε τους όρους για την επανίδρυση του συνδικαλιστικού κινήματος και την κατάκτηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ από τους εργαζομένους.

      

            Βασικές κατευθύνσεις:

-                      Οργάνωση της καθημερινότητας σε κάθε γειτονιά, κανείς μόνος του στην κρίση, αντίσταση στα νέα μέτρα και τις ιδιωτικοποιήσεις. Απόλυτη προτεραιότητα στην ανάπτυξη συνδικαλιστικών και κοινωνικών αγώνων όπως επίσης και η οργάνωση του λαού σε επίπεδο γειτονιάς, χώρου εργασίας κοκ με μια λογική αυτό-οργάνωσης και ανάληψης της ευθύνης στους αντίστοιχους κοινωνικούς χώρους. Θα δουλέψουμε για την επανίδρυση του συνδικαλιστικού κινήματος, αυτοδιαχείριση, οργάνωση της στήριξης νοσοκομείων, σχολείων και δημόσιων φορέων που απειλούνται, οργάνωση της αυτοπροστασίας απέναντι σε κατασχέσεις, κοψίματα ηλεκτρικού ρεύματος, φασιστικών συμμοριών, εγκληματικών συμμοριών, οργάνωση δικτύων αλληλεγγύης κοκ.

4.         Πρώτιστη ανάγκη, έκφραση και πρακτική υλοποίηση των παραπάνω είναι η συγκρότηση της μεγάλης και δημοκρατικής παράταξης της Αριστεράς. Η διαδικασία ενοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ σε ενιαίο πολιτικό φορέα δεν μπορεί να στοχεύει στην απλή  οργανωτική ανασύνθεση των ήδη υπαρχουσών συλλογικοτήτων (κόμματα, οργανώσεις, συλλογικότητες κλπ.) της Αριστεράς και των στελεχών ή συλλογικοτήτων που ξεκαθάρισαν μια για πάντα τη σχέση τους με το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ. Είναι μια διαδικασία συγκρότησης ενός πραγματικά μαζικού πολιτικού οργανισμού, ενός μεγάλου ριζοσπαστικού πολυτασικού κόμματος της Αριστεράς, που υπάρχει και δρα παντού.

 Ο αντίπαλος μας διαθέτει κεφάλαια, διεθνή πολιτική υποστήριξη, μέσα μαζικής επικοινωνίας, αξιοποιεί τον φόβο και τη συνήθεια. Εμείς στηριζόμαστε στην πραγματική ζωή και σε δεκάδες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες κάθε γενιάς που θέλουν, έχουν συνείδηση και αναλαμβάνουν την ευθύνη σ’ ένα ιστορικών διαστάσεων εγχείρημα ανατροπής.

Θέλουμε όλη αυτή η διαδικασία να είναι στενά συνδεδεμένη με τα πολιτικά και κοινωνικά καθήκοντα της περιόδου, να συμβάλλει στη διόγκωση αντιστάσεων στην κυβερνητική πολιτική, αλληλέγγυων δράσεων και τελικά σ’ ένα μεγάλο πολιτικό κίνημα ανατροπής της «μνημονιακής» πολιτικής, που συγχρόνως θα είναι κίνημα που θα απαιτεί κυβέρνηση με πυρήνα την Αριστερά. Ένα τέτοιο κίνημα χρειάζεται δεκάδες χιλιάδες ενεργά μέλη του ενιαίου πολιτικού φορέα που θα αισθάνονται και θα είναι συμμέτοχοι και στη διεκδίκηση της διακυβέρνησης της χώρας και στην εδραίωση της λαϊκής εξουσίας.

Ο δρόμος προς την Π.Σ. περνά μέσα από τις ανοιχτές συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και την εγγραφή μελών. Συγχρόνως περνά μέσα από την συμβολή ανάπτυξης και τη συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες. Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη διαδικασία με κύρια χαρακτηριστικά τη δημοκρατικότητα της και την λαϊκότητα της.

Στοχεύουμε στην κατ’ ελάχιστο οργάνωση 500 διαφορετικών συνελεύσεων σ’ όλη την Ελλάδα. Θέλουμε η  Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Νοεμβρίου με βάση τη δημοκρατία, τη διαφάνεια, την ισοτιμία όλων των μελών που θα εγγραφούν στην πορεία, αλλά και σε κάθε στιγμή της λειτουργίας του νέου πολιτικού υποκειμένου.:

Να εγκρίνει πολιτικό κείμενο επί της συγκυρίας που θα περιέχει και το άμεσο πολιτικό σχέδιο

Να εγκρίνει διακήρυξη θέσεων και βασικών προγραμματικών κατευθύνσεων του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.

Να διαμορφώσει τις αρχές οργάνωσης και λειτουργίας στην πορεία προς το Συνέδριο

Να συγκροτήσει Κεντρικό  Όργανο (Κεντρική Επιτροπή ή Συμβούλιο) και να ορίσει τις διαδικασίες συγκρότησης και λειτουργίας του πολιτικού φορέα καθώς και τη σχέση των διαφόρων επιπέδων οργάνωσης.

Ο ρόλος του ΣΥΝ είναι καθοριστικός. Όλα τα όργανα, όλες οι Π.Κ. χρειάζεται να έχουν στο κέντρο της προσοχής τους στη βασική λογική των συνεδριάσεων και της λειτουργίας τους πως θα συμβάλλουν σ’ αυτή την κατεύθυνση. Οι δυνάμεις του ΣΥΝ πρέπει να είναι στη καρδιά του όλου εγχειρήματος. Με με μια λειτουργία που συνδυάζει την επιμονή στην επίτευξη των στόχων, με ευρύ πνεύμα, έμπνευση και συντροφική διάθεση και αλληλεγγύη να συμβάλλουμε ως η μεγαλύτερη συνιστώσα και στη συγκρότηση του ενιαίου φορέα και στην πολιτική ανατροπή.

Δεν ζούμε απλά ιστορικές στιγμές, αλλά εμείς, εδώ, τώρα διαμορφώνουμε με τη δράση μας την ιστορική περίοδο.

25/9/2012

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ