Ο ΟΣΕ ζητά πίσω τις εγκαταλειμμένες γραμμές του στο Αγρίνιο

Αυτοκινητάμαξα Breda έξω από το σταθμό Αγρινίου, πριν το 1970.

Που τις ξέχασαν από τον Οκτώβρη του 1970

οι ΣΠΑΠ-ΣΒΔΕ

Πριν λίγες μέρες έφτασε έγγραφο στις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου Αγρινίου- και όχι μόνο- σύμφωνα με πληροφορίες του agrinionews.gr, που ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάει να ξηλωθούν οι δρόμοι που περνάνε εδώ και δεκαετίες πάνω σε απαλλοτριωμένες εκτάσεις στις οποίες υποτίθεται ότι έπρεπε να περνάει τρένο των πρώην ΣΒΔΕ! Το έγγραφο αρχικά προκάλεσε θυμηδία καθώς ζητούσε μέχρι τις 30/9(!) για παράδειγμα να έχει ξηλωθεί ο δρόμος του Δοκιμίου γιατί ο ΟΣΕ έχει την πληροφορία ότι από κει περνάει το τρένο της ανάπτυξης. Στη συνέχεια οι άνθρωποι των τεχνικών υπηρεσιών πήραν τηλέφωνο στον ΟΣΕ και διαπίστωσαν ότι το έγγραφο έχει σταλεί στα  σοβαρά.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, όταν ειπώθηκε από την πλευρά των τεχνικών υπηρεσιών ότι εδώ και δεκαετίας δεν περνάει τρένο στην περιοχή η απάντηση ήταν «ναι αλλά περνούσε παλιότερα»! (Σ.σ.: μέχρι τον Οκτώβρη του 1970). Όταν συγκεκριμένο επιστημονικό στέλεχος ανέφερε ότι είναι στις υπηρεσίες από το 1995 και κανείς στο δήμο δεν θυμάται να υπάρχει τρένο ο άνθρωπος του ΟΔΕ, ούτε λόγο ούτε πολύ, εξήγησε ότι είναι τέτοιες οι εποχές που ο ΟΣΕ πρέπει να δει την περιουσία του κλπ, κλπ. Δηλαδή τώρα που τέλειωσε το πάρτι να μαζευόμαστε σιγά-σιγά. Και σαν να μην έφτανε που ο νομός έχει αφεθεί χωρίς σιδηρόδρομο, σαν κάποιο τριτοκοσμικό μέρος, τώρα ζητάει ο οργανισμός τα σπασμένα με σαφή ορισμό στο έγγραφο: «Εμποδίζεται η διέλευση του τρένου»!

Σε κάθε περίπτωση αναμένεται επίσημη έγγραφη απάντηση, τουλάχιστον από το δήμο Αγρινίου, την πόλη που θα έπρεπε εκείνη να εγκαλεί τον ΟΣΕ των χιλίων προβλημάτων και ελλειμμάτων για εγκατάλειψη και απαξίωση για δεκαετίες ολόκληρων περιοχών. Πάντως, σύμφωνα με εκτιμήσεις, αυτό είναι κάτι που είχε επιχειρηθεί και στο παρελθόν με σκοπό ουσιαστικά ο καλός οργανισμός να πουλήσει τη γραμμή του. Να εισπράξει δηλαδή απαλλοτριώσεις για δρόμους παρεμβάσεις κλπ, όχι μόνο χωρίς να λύσει τις εκατομμύρια καταπατήσεις στο δίκτυό του από «αγνώστους», αλλά ακόμα και σε μέρη που το τρένο δεν σφύριξε ποτέ. Μάλλον τώρα είναι μεγάλη η ανάγκη για εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας, διότι πριν το χρήμα έρεε άφθονο και δεν υπήρχε λόγος να την χρησιμοποιήσει κανείς…

Και λίγα για την Ιστορία των γραμμών

ΣΒΔΕ ονομαζόταν η εταιρεία  Σιδηροδρόμου ΒορειοΔυτικής Ελλάδος που δημιούργησε το Μάρτιο του 1890 ο Χ. Αποστολίδης, συνδέοντας, από τις 15 Μαρτίου, σιδηροδρομικώς αρχικώς το Μεσολόγγι με το Αγρίνιο. Τον επόμενο χρόνο το δίκτυο επεκτείνεται προς το Κρυονέρι και συνδέεται ακτοπλοϊκώς με την Πάτρα, μέσω του φεριμπότ ’’Καλυδώνα’’ που διατηρούσε ράγες, πάνω στις οποίες φορτώνονταν τα βαγόνια, ενώ ακολουθεί κατασκευή διακλαδώσεων τοπικού δικτύου Καλυβίων, Αχελώου, Αιτωλικού, Νιοχωρίου και Κατοχής. Το 1952, μετά από πτώχευση η εταιρεία περνά στην ιδιοκτησία του κρατικού Σιδηρόδρομου Πελοποννήσου Αθηνών Πειραιώς (ΣΠΑΠ). Το 1958 διακόπτεται η λειτουργία της γραμμής Μεσολογγίου-Αγρινίου και  τον Οκτώβριο του 1970, η χούντα των συνταγματαρχών παύει ολοκληρωτικά την λειτουργία των ΣΠΑΠ (και πρώην ΣΒΔΕ), στην Αιτωλοακαρνανία, χαρακτηρίζοντάς την ελλειμματική, προς όφελος των ιδιωτικών εταιρειών μεταφορών εμπορευμάτων και ανθρώπων. Και κυρίως αποκόπτοντας σιδηροδρομικώς την Δ. Ελλάδα. Στις 17-1-1997 δημοπρατείται από τον ΟΣΕ η ανακατασκευή της γραμμής. Τον Σεπτέμβρη του 1998 αναστέλλονται οι εργασίες και ξηλώνεται μέρος των γραμμών. Το 2002 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, με πρωτοβουλία υπ. Χρ. Βερελή, ανακατασκευάζεται η γραμμή έως έξω από το Αγρίνιο, όπου και εγκαταλείπεται το έργο έκτοτε, μέχρι σήμερα. (Από το υπό έκδοση βιβλίο του Γιώγου Μόσχου, «Η Πάτρα στην Κατοχή και στην Αντίσταση» Εκδόσεις Γ. Πικραμένος, Πάτρα).