«Η έδρα ανήκει στο κόμμα μας» λέει ο Γ. Κακουλίδης της ΔΗΜΑΡ

Σωστά τα λέει ο Γ. Κακουλίδης. Συμφωνεί ο Φ. Κουβέλης; (Σύνθεση από makeleio.gr)

Αλλά η τακτική της ορίζει: Για άλλους

ρε παπαδιά, όχι για μας

Ναι πράγματι έτσι πρέπει να είναι αφού η κάθε βουλευτική έδρα είναι του κόμματος που την απέσπασε μετά από προεκλογική προσπάθεια και όχι του βουλευτή του κόμματος ο οποίος αναδείχθηκε με τις πλάτες του κάθε κόμματος.

Από την σκοπιά αυτή θα συναινέσω στην απαίτηση της ΔΗΜΑΡ να σεβαστούν οι εκλεγέντες βουλευτές, που βγαίνουν εκτός γραμμής, ότι εξελέγησαν περιστοιχιζόμενοι από τις αξίες του κόμματος. Ηλίου φαεινότερο ότι το καμπανάκι χτυπά για τους διαφωνούντες της, που απ’ ότι πληροφορούμαι είναι αρκετοί. Τουλάχιστο μία δεκαοκτάδα από μέλη της ΚΕ και μία τριάδα από την Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Έτσι, παρά το ότι η ΔΗΜΑΡ είναι ένα δημοκρατικό κόμμα, το οποίο σέβεται απολύτως το δικαίωμα των βουλευτών του να ψηφίσουν ελεύθερα, ο Γιάννης Κακουλίδης, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος, επεσήμανε προχθές στον Real FM πως οι κοινοβουλευτικές έδρες της Δημοκρατικής Αριστεράς ανήκουν στο κόμμα, προσθέτοντας πως “μπροστά και πίσω από την έδρα του βουλευτή βρίσκεται το κόμμα του”.

Πολύ σωστή η θέση αρκεί να εφαρμόζεται ισότιμα.

Η θέση αυτή, βγαλμένη από τις καλύτερες παραδόσεις της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς, που έχει δώσει σκληρούς αγώνες ενάντια στον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και τις παραφυάδες αυτού, ξανάφερε στην επικαιρότητα μια ακόμη θεμελιώδη αξία της ΔΗΜ.ΑΡ.: Τη συνέπεια και την αταλάντευτη στάση σε ζητήματα αξιών, αρκεί να μην αποχωρούν βουλευτές που έχουν εκλεγεί με το δικό της ψηφοδέλτιο.

Θυμηθείτε ότι τρία χρόνια πριν, ο πρόεδρος Φ. Κουβέλης, ο Αχαιός σημερινός Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ Ν. Τσούκαλης, ο γιατρός Θ. Λεβέντης κι ο… ραδιο-φωνάς Ψαριανός έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι… δεν άντεχαν τον αφόρητο σταλινισμό - μεταξύ άλλων.

Παρεμπιπτόντως ξέχασαν να επιστρέψουν την έδρα, όταν απεσύρθησαν και κατασκεύασαν τη ΔΗΜΑΡ. Τους το υπενθύμιζαν κατ’ επανάληψη τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, πλην όμως…

«Είπαμε ρε παπαδιά, για άλλους ισχύουν αυτά, όχι για μας»!