Από το “Εξπρές του μεσονυκτίου” στην Ελλάδα - Συνελήφθη 7 χρόνια μετά

Θέλω να μείνω ελεύθερος λέει από τη φυλακή ο Τούρκος πολιτικός πρόσφυγας.

Έκκληση για τη ζωή του κάνει ο πολιτικός πρόσφυγας Nevzat Kalayci

Της OΛΓΑΣ ΣΤΕΦΟΥ

        (Από το avgi.gr)

Ένα γράμμα γεμάτο δύναμη έστειλε από τη φυλακή ο Τούρκος πολιτικός κρατούμενος Νevzat Kalayci. Ο Nevzat Kalayci βρισκόταν τα τελευταία 7 χρόνια στην Ελλάδα ως πολιτικός πρόσφυγας, όμως η Τουρκία ζήτησε την έκδοσή του και οι ελληνικές Αρχές τον συνέλαβαν στις 7 Αυγούστου. Εν αναμονή της έκδοσής του, παραμένει κρατούμενος στις ελληνικές φυλακές και, αν τελικά εκδοθεί, κινδυνεύει να μεταφερθεί στα τουρκικά λευκά κελιά. Και τα λευκά κελιά στην Τουρκία σημαίνουν θάνατο. Τα τελευταία 10 χρόνια 2.631 κρατούμενοι δολοφονήθηκαν σε κατάσταση απομόνωσης.

Ο Nevzat Kalayci από το 1990 μέχρι σήμερα συλλαμβάνεται συνεχώς, κατηγορούμενος για τη συνδικαλιστική του δράση. Η πρώτη του εμπειρία από τις φυλακές ήταν πριν 22 χρόνια στη Σμύρνη, όπου βασανίστηκε άγρια. "Με ξάπλωσαν κάτω και άρχισαν να μου στρίβουν τους όρχεις. Κατόπιν άρχισαν να μου κάνουν ηλεκτροσόκ σε όλο το σώμα μου και κύρια στα γεννητικά όργανα. Μετά μου έδεσαν τα χέρια πίσω και για να μη μείνουν σημάδια, τα έδεσαν και σε μια σαμπρέλα και με κρέμασαν ανάποδα. Όταν με είχαν κρεμασμένο, μου ξανάκαναν ηλεκτροσόκ. Ύστερα μου έσφιξαν τα μεγάλα δάχτυλα του ποδιού με ένα εργαλείο σαν τανάλια", αναφέρει στο γράμμα του. Στη συνέχεια βασάνισαν τη σύζυγό του και απείλησαν ότι θα συνεχίσουν με την 9χρονη κόρη του. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης λόγω της πολιτικής του δράσης, αλλά αποφυλακίστηκε υπό όρους το 1992.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις φυλακές της Σμύρνης, συμμετείχε σε απεργίες πείνας 40 και 45 ημερών, οι οποίες δέχθηκαν πολύ βίαιη καταστολή. Το 1993 συνελήφθη ξανά και βασανίστηκε με παρόμοιο τρόπο. "Μετά από αυτή την κράτησή μου, αφέθηκα ελεύθερος μέχρι να γίνει η δίκη. Πριν από αυτή την κράτησή μου, δεχθήκαμε επίθεση από τις ειδικές δυνάμεις άμεσης δράσης της αστυνομίας με την αιτιολογία ότι φωνάξαμε συνθήματα κατά τη διάρκεια συναυλίας. Μας επιτέθηκαν με λύσσα. Με χτυπούσαν με σιδερολοστό στο κεφάλι. Για πολλή ώρα το αίμα έτρεχε".

Το 1995 συνελήφθη ξανά για την πολιτική του δράση και αυτή τη φορά δέχεται, όπως αναφέρει, δολοφονική επίθεση. "Μου είχαν σπάσει και τα δάχτυλα. Στην πτέρυγα ήμασταν 40 άτομα. Τα κεφάλια όλων μας ήταν σπασμένα. Τα χέρια μας σπασμένα. Στην επίθεση εναντίον μας πήραν μέρος στρατοχωροφύλακες, φύλακες των φυλακών και πυροσβέστες. Κατά την επίθεση πέταξαν περίπου 80 βόμβες κρότου και καπνογόνα. Μας χτυπούσαν όλους στο κεφάλι με σιδερολοστούς.

Η πτέρυγά μας μετατράπηκε σε λίμνη αίματος. Μας μετέφεραν όλους σε νοσοκομείο όπου οι επιθέσεις συνεχίστηκαν και εκεί. Οι στρατοχωροφύλακες ανοίγοντας ή κλείνοντας τελείως τους ορούς μας, προσπάθησαν να μας δολοφονήσουν".

Ο Nevzat Kalayci συλλαμβάνεται, βασανίζεται και αφήνεται ξανά ελεύθερος σε έναν ασταμάτητο φαύλο κύκλο μέχρι τη στιγμή που καταφέρνει να έρθει σαν πολιτικός πρόσφυγας στην Ελλάδα. Λόγω των συνεχών βασανιστηρίων το 2002 “οδηγήθηκε” στη σχιζοφρένεια, την οποία κατάφερε να αντιμετωπίσει σοβαρά μόνο όταν ήρθε εδώ. Έχουν καταγγελθεί σοβαρές παραβάσεις σε σχέση με την υπόθεση της έκδοσης στην Τουρκία του Kalayci. Η Τουρκία ζητά την έκδοσή του για πράξεις που υποτίθεται ότι έκανε ενώ βρισκόταν σαν πολιτικός πρόσφυγας στην Ελλάδα. Τα απαραίτητα έγγραφα για την έκδοση του Kalayci δεν έχουν φθάσει ακόμη, αλλά οι διαδικασίες εις βάρος του έχουν κινηθεί εντυπωσιακά γρήγορα.

Τα βασανιστήρια που έζησε ο Τούρκος πολιτικός πρόσφυγας μας θυμίζουν εκείνα που περιγράφει ο Χρόνης Μίσσιος. Ο Nevzat Kalayci μέσα από τη φυλακή κάνει έκκληση για τη ζωή του. "Θέλω να μείνω ελεύθερος".