Το κείμενο εισήγησης της Σακοράφα προς τα μέλη της Ο.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

1-12-11, συγκέντρωση στο Πάνθεον Πάτρας

Ολόκληρο το κείμενο εισήγησης της βουλευτίνας Σοφίας Σακοράφα προς τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, που έγινε δεκτή ομόφωνα την 1 Αυγούστου, είναι η παρακάτω:

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Η συζήτηση που ανοίγει ανάμεσά μας -και η οποία με περιορισμένο τρόπο έχει ανοίξει στην κοινωνία- για τη συγκρότηση του νέου πολιτικού φορέα, διεξάγεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή.

Στο πεδίο της πραγματικής ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής η Γερμανία κατέστησε με τον πλέον σαφή τρόπο την ηγεμονική θέση της στην Ε.Ε και τη ληστρική της σχέση έναντι των δανειζόμενων χωρών.

Οι εξελίξεις αυτές, καθόλα βεβαίως αναμενόμενες, οδηγούν σε νέα όξυνση της κρίσης στην ευρωζώνη, με συνέπειες ειδικότερα για την πατρίδα μας,  απρόβλεπτες και εκρηκτικές. Με συνέπειες όμως που κλονίζουν σοβαρά και ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Ειδικότερα για την Ελλάδα πληθαίνουν οι απειλές παραγόντων του οικονομικού διευθυντηρίου για επικείμενη χρεωκοπία και έξοδο από το ευρώ.

Η τρικομματική κυβέρνηση έσπευσε  να ξεκαθαρίσει τον απροκάλυπτο μνημονιακό της χαρακτήρα, υιοθετώντας μια σειρά εξοντωτικά μέτρα για το λαό μας και ξεκινώντας την εκποίηση των νευραλγικών τομέων της πατρίδας μας, όπως η αγροτική Τράπεζα. Ουσιαστικά δηλαδή σπεύδει κι εκείνη να οδηγήσει την Ελλάδα στην πιο επώδυνη χρεωκοπία.

Στην πράξη μια τέτοια εξέλιξη, ή η πορεία προς μια τέτοια εξέλιξη, σημαίνει ξεπούλημα της χώρας και των δημοσίων αγαθών, σημαίνει επέκταση των εκποιήσεων στρατηγικών τομέων της οικονομίας, σημαίνει γκρέμισμα κάθε κοινωνικής παροχής και την εγκατάσταση του πιο σκληρού οικονομικού απαρτχάιντ για το λαό μας.

Ταυτόχρονα βέβαια η επιβολή όλων των παραπάνω στρατηγικών επιλογών θα αναπτυχθεί σε ένα θεσμικό περιβάλλον που ελάχιστα θα θυμίζει αστική δημοκρατία, αλλά κυρίως και ίσως αποκλειστικά θα θυμίζει χούντα με σκληρή και ίσως εγκληματική καταστολή.

Μέσα σε αυτό το διεθνές και εσωτερικό περιβάλλον το εγχείρημα για τη συγκρότηση του νέου φορέα σχετίζεται περισσότερο από ποτέ, περισσότερο από όλα αυτά τα δύο τελευταία χρόνια, ακόμη και περισσότερο από τις δύο διαδοχικές προεκλογικές αναμετρήσεις, με το τρίπτυχο:

Απαλλαγή από την τρόικα.

Απαλλαγή από το μνημόνιο.

Ανατροπή του σάπιου πολιτικού συστήματος.

Αυτό για το ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν είναι καινούριο, καθώς τα δύο προηγούμενα χρόνια συναντήθηκε με ένα μεγάλο λαϊκό ρεύμα ανατροπής, απαλλαγής από το μνημόνιο και την τρόικα, απόρριψης του παλιού πολιτικού συστήματος, ρεύμα δημοκρατίας και ανεξαρτησίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ κατάφερε να εκφράσει εκλογικά αυτό το ρεύμα για τρεις λόγους

Ο πρώτος γιατί αποτέλεσε ζωτικό κομμάτι αυτού του ρεύματος

Ο δεύτερος γιατί προσέδωσε μια μετωπική δυναμική στο ρεύμα

Ο τρίτος και εξαιρετικά σημαντικός γιατί ανέλαβε την ευθύνη της κυβερνητικής εναλλακτικής λύσης.

Είναι σαφές ότι το ποσοστό του 27% δημιουργεί στο σάπιο πολιτικό σύστημα και όχι μόνο στο σάπιο δικομματισμό, ένα σοβαρό και κατά την άποψή μου ανεπανόρθωτο ρήγμα, το οποίο και θα βαθαίνει.

Είναι όμως επίσης σαφές κατά την άποψή μου ότι το μεγάλο λαϊκό ρεύμα που στήριξε το ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και στηρίζει τις ελπίδες του σε αυτόν, είναι ακόμη εξαιρετικά ρευστό και νέο, και δεν θα είναι δεδομένο για πάντα, αν δεν αποκτηθούν οργανικοί δεσμοί μαζί του, αν δεν ξανοιχτούμε σε αυτόν τον κόσμο, αν ο κόσμος αυτός δεν κάνει το ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δική του υπόθεση.

Η διαπίστωση αυτή ακουμπάει στην προεκλογική μας προσέγγιση, η οποία ήταν πέρα  για πέρα ρεαλιστική, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ μόνος του στην κυβέρνηση χωρίς την ενεργό συμμετοχή και εμπλοκή του αγωνιζόμενου λαού δε θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στις προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Με την ίδια προσέγγιση ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στην αξιωματική αντιπολίτευση χωρίς ένα μεγάλο ποιοτικό μετασχηματισμό δε θα μπορέσει να ανταποκριθεί με επάρκεια στον ιστορικό του ρόλο. Σήμερα σαν αντιπολίτευση και αύριο σαν κυβέρνηση.

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Οι εξελίξεις είναι τέτοιας έντασης και τέτοιου βάθους που η αποτροπή τους και η ανατροπή τους απαιτούν τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση δυνάμεων, αλλά  και ενότητα της αριστεράς με την βάση της και το λαό.

Παράλληλα , παρά το σημαντικό ποσοστό μας του 27%, ο λαός μας συνολικά με την παρούσα κυβέρνηση, εξακολουθεί να αισθάνεται και να είναι ουσιαστικά χωρίς πολιτική εκπροσώπηση και αυτό δεν μπορεί να παρακαμφθεί.

Δεν μπορεί να παρακαμφθεί ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας πριν ακόμη καθαρογραφεί το εκλογικό αποτέλεσμα βλέπει να μετατρέπεται η περιβόητη επαναδιαπραγμάτευση σε επονείδιστη υποταγή και σε περεταίρω εξόντωση και καταστροφή της ζωής του.

Ο νέος φορέας πρέπει  να αποτελέσει σοβαρή απάντηση στη βαθιά διάρρηξη της πολιτικής εκπροσώπησης που σφραγίζει βαθιά την σημερινή περίοδο.

Ουσιαστικά μιλώ για τη μετεξέλιξή μας σε ένα ευρύ μέτωπο λαϊκής αντίστασης και κοινωνικής ανασυγκρότησης, μιλάω για αυτό που ο Γκράμσι ονόμασε ιστορικό μπλοκ.

Καθώς σήμερα εμείς καταφέραμε να κλείσουμε ένα κύκλο της αριστεράς κατά τον οποίο ο ρόλος της δικαιωνόταν από τη διεκδίκηση και την απόσπαση κατακτήσεων στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού,

Θα αδικούσαμε και τον εαυτό μας, αλλά θα αποδεικνυόμασταν κατώτεροι των περιστάσεων εάν ο νέος κύκλος αφορούσε αποκλειστικά και μόνον όρους παραδοσιακής εκλογικής τακτικής και αριθμητικής  μικροδιεύρυνσης.

Εάν αφορούσε αποκλειστικά την οικοδόμηση πολιτικών και εκλογικών συνασπισμών που αποσκοπούν στην κατάκτηση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Εκτιμώ ότι ο νέος κύκλος, πρέπει να ανοίξει με όρους κοινωνικών, πολιτικών, ιδεολογικών διεργασιών τέτοιων που να μπορούν να κάνουν μια κοινωνική τάξη ή καλύτερα μια συμμαχία κοινωνικών ομάδων

ιστορική δύναμη ανατροπής, να την καταστήσουν ένα νέο ιστορικό μπλοκ.

Με αυτή την έννοια, μιλώ για κοινωνικές συμμαχίες, μέσα από τη θέση που αντιλαμβάνεται συνολικά την κοινωνία, ως το καίριο πεδίο της πολιτικής μας παρέμβασης.

Κι εδώ αναφέρομαι και στα αυθόρμητα κινήματα.

Η σχέση ανάμεσα στο συνειδητό και το αυθόρμητο γίνεται αντιπροσωπευτική μόνο όταν το συναίσθημα της αγανάκτησης και της οργής γίνεται κατανόηση και μετά γνώση.

Στις παραπάνω απαιτήσεις απαντά ένας πολιτικός φορέας που καταρχήν θα οργανώνει στην πράξη έναν πολιτικό αγώνα αντίστασης για την απαλλαγή από την Τρόικα και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, για την καταγγελία του μνημονίου, την ανατροπή της κυβέρνησης, του ειδικού καθεστώτος που έχει επιβληθεί στην χώρα, την αποτροπή του ξεπουλήματος της χώρας και της καταδίκης των εργαζόμενων και του λαού στην φτώχεια.

Ένας νέος φορέας της αριστεράς

Απαντά ταυτόχρονα ένας πολιτικός φορέας  μετάβασης.

Ένας πολιτικός φορέας που θα θέτει δηλαδή μαζί με την ανατροπή και τη μετάβαση, με όρους αναγκαίους τη συμμετοχή και τη στήριξη μιας λαϊκής κυβέρνησης στον αγώνα για  μια μεγάλη πολιτική αλλαγή που θα βάλει τις βάσεις για την πραγματική δημοκρατία, την ανεξαρτησία, την παραγωγική ανασυγκρότηση, την νέα θέση της Ελλάδας στο σύγχρονο κόσμο, τις αλλαγές στις κοινωνικές και παραγωγικές σχέσεις.

Απαντά ένας πολιτικός φορέας που θα αναμετρηθεί με τα κορυφαία ζητήματα και θα δώσει αξιόπιστες λύσεις και δε θα βελτιώνει απλώς τις εγγενείς μας αδυναμίες.

Σήμερα είναι δυνατή η συσπείρωση δεκάδων χιλιάδων αγωνιστών που θα κάνουν την οικοδόμηση του νέου φορέα δική τους υπόθεση.

Η συγκρότηση του νέου φορέα οφείλει να διαπεραστεί από τις διαδικασίες βάσης, να αποκτήσει πολλαπλασιαστική δυναμική και να μην είναι απλό άθροισμα του υπαρκτού με  λίγο από το καινούριο

Την ταυτότητα αυτών των διαδικασιών τη διαμόρφωσε ο ίδιος ο λαός μας.

Αυτές οι διαδικασίες βάσης αναδείχθηκαν τα τελευταία χρόνια από τα κινήματα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση ως τις πλατείες, τις συνελεύσεις της γειτονιάς και το συνδικαλισμό και έφεραν και φέρνουν μαζί τους ένα πλούσιο υλικό που πρέπει να αξιοποιηθεί.

Η ένταξη του κόσμου στους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς διαπερνάται σήμερα από την απαίτηση για συνδιαμόρφωση των πολιτικών στόχων, συνευθύνη και πραγματική δημοκρατία σα στοιχειώδη και πρώτιστο όρο της συμμετοχής

Οι διαδικασίες που θα υιοθετηθούν οφείλουν να φροντίζουν ώστε να εξασφαλίζουν την εμπλοκή και συμμετοχή των μελών του σε όλα τα κεντρικά ζητήματα με απόλυτη δημοκρατία, να εξασφαλίζουν τη διατύπωση γνώμης αλλά και τον έλεγχο των εκλεγμένων οργάνων του και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Το κάλεσμα για την συγκρότηση του νέου φορέα δεν μπορεί να είναι απλά ένα κάλεσμα ένταξης αγωνιστών στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, με πενιχρά αποτελέσματα.

Δεν μπορεί να είναι μια εσωστρεφής δραστηριότητα

Οφείλει να είναι ένα πλατύ κάλεσμα συμμετοχής στους μεγάλους αγώνες της εποχής μας .

Οφείλει ταυτόχρονα να είναι ένα κάλεσμα πράξης και αντίστασης.

Κάλεσμα πράξης στο απλό και καθημερινό, όπως τα δίκτυα αλληλεγγύης, τα κοινωνικά φαρμακεία, τα κοινωνικά ιατρεία, τα κοινωνικά συσσίτια, τα οποία τα έχουμε εκχωρήσει στην Εκκλησία και τον ΣΚΑΙ, έως το μεγάλο και ταυτόχρονα μεγαλεπίβολο αλλά ρεαλιστικό τη συγκρότηση της λαϊκής κυβέρνησης.

«Έλα μαζί μας γιατί  εσύ είσαι ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ»

Κάνω λόγο για μια αντίληψη που  δίνει έμφαση στην αυτοδιαχείριση, ώστε να κάνουμε εμείς παρελθόν κάθε λογής φασιστικό ακτιβισμό που σήμερα αποκτά ερείσματα.

Μια αντίληψη που ανακτά παραγωγικές μονάδες, μέσα από καταλήψεις εργαζομένων, ώστε το μοντέλο να είναι παρόν σε χρόνο ενεστώτα.

Μια αντίληψη που σπάει τους μεσάζοντες και  διαμορφώνει δίκτυα διανομής, κατά τα πρότυπα της μάχης της σοδειάς της Θεσσαλίας, ώστε το κοινωνικό να εμπλέκεται με σχέση  επιβίωσης με το πολιτικό.

Μια αντίληψη που επανακατοχυρώνει το δημόσιο χαρακτήρα της υγείας, ώστε εμείς να κάνουμε παρελθόν τη φιλανθρωπία, και να περάσουμε στο χώρο της συλλογικής κατάκτησης.

Μια αντίληψη λαικής ενότητας, γιατί μόνο αυτή θα έχει τη δυνατότητα της εκ βάθρων αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων.

Μια αντίληψη που πρέπει να παράγει συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες,  ώστε ο νέος φορέας να  είναι ένα πολιτικό εργαστήρι ανοικτό, με μορφές και πρακτικές οργάνωσης που να εγγυώνται αυτές οι ίδιες, το κοινωνικό μοντέλο που οραματιζόμαστε.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Κλείνοντας θα ήθελα να σταθώ στο πρακτικό μέρος της σημερινής μας συνάντησης. Ο Αύγουστος είναι εξαιρετικά δύσκολος.

Θαρρώ ότι όλη η εξόρμησή μας, το άνοιγμά μας προς τα έξω, θα γίνει από το Σεπτέμβρη.

Όμως έχουμε μπροστά μας έναν ολόκληρο μήνα προετοιμασίας.

Προτείνω καταρχήν τη δημιουργία ομάδων μελών της Οργανωτικής Επιτροπής που θα  αναλάβουν  συγκεκριμένες περιφέρειες σε όλη την Ελλάδα.

Ο ορισμός του πλήθους των μελών της ομάδας θα συναρτάται από τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά και τις δυσκολίες της κάθε περιφέρειας.

Άμεσα οι ομάδες αυτές της οργανωτικής επιτροπής συνεργάζονται με τους βουλευτές και τους υποψήφιους βουλευτές της περιφέρειας, με τις τοπικές οργανώσεις, με κινήματα και μαζικούς φορείς με στόχο την οργάνωση λαϊκών συνελεύσεων, όσο το δυνατόν περισσοτέρων γίνεται ανά δήμο.

Και αυτό πρέπει να είναι μείζονα επιδίωξη, ώστε να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή.

Η μορφή των λαϊκών συνελεύσεων με βάση τα όσα ανέφερα στην εισήγησή μου δεν μπορεί να περιορίζεται ούτε στην απλή εγγραφή μελών, αλλά ούτε και να εξαντλείται σε μακροσκελείς εισηγήσεις και αναλύσεις, που δεν αφήνουν περιθώριο συμμετοχής του κόσμου.

Άρα ως προς τη μορφή εκτιμώ ότι η παρουσία μας, του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, όποια κι αν είναι κάθε φορά, θα πρέπει να τροφοδοτεί και να πυροδοτεί τη συμμετοχή και τη συναπόφαση.

Ως προς το περιεχόμενο η λαϊκή συνέλευση πρέπει να λειτουργεί ως αφετηρία αυτοοργάνωσης, δηλαδή δημιουργίας πυρήνων και ομάδων δράσης με περιεχόμενο και προσανατολισμό που αποφασίζεται από τη λαική συνέλευση, ώστε μετά τη λαϊκή συνέλευση να ξεκινά δουλειά και να μην επιστέφει ο συμμετέχων σπίτι του έως την επόμενη φορά.

Στους πυρήνες και στις ομάδες δράσεις συμμετέχουν όσοι θέλουν, χωρίς να φέρουν κατανάγκη την ιδιότητα του μέλους.

Για να λειτουργήσει η δυναμική αυτού του μοντέλου θα πρέπει η διοργάνωση της πανελλαδικής συνδιάσκεψης να οριστεί σε ρητή ημερομηνία.

Προτείνω το δεύτερο δεκαήμερο του Οκτωβρίου.

Η εκλογική διαδικασία ανάδειξης αντιπροσώπων στην πανελλαδική συνδιάσκεψη προτείνω να έχει ολοκληρωθεί μια εβδομάδα πριν.

Το εκλογικό μέτρο εκπροσώπησης που θα επιλεγεί προτείνω να συναρτάται άμεσα με τον αριθμό των μελών που θα ψηφίσουν, με στόχο να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή αντιπροσώπευση. Στόχος μας ο νέος φορέας να αποτελέσει την πλατιά, μαζική, λαϊκή, σύγχρονη και δημοκρατική παράταξη της αριστεράς και της κοινωνίας».