Οι «παράλληλοι» δρόμοι του ΠΑΣΟΚ

Κατά την διάρκεια των διερευνητικών εντολών της 6ης Μαΐου

Και η κριτική προς τη ΔΗΜΑΡ ότι ευθύνεται που ο Α. Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός

 

Του ΝΙΚΟΥ ΛΙΟΝΑΚΗ

(από την avgi.gr)

Η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην τρικομματική κυβέρνηση αποδυναμώνει, από την απαρχή του, το εγχείρημα του Ευάγγελου Βενιζέλου για ανάκαμψη του κόμματος, όπως αυτό με τη σειρά του αδυνατίζει εκ των πραγμάτων την απρόσκοπτη και «ολόψυχη» στήριξη στον Αντώνη Σαμαρά.

Η στήριξη μιας «ούλτρα μνημονιακής» (όπως έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος την πολιτική της Ν.Δ.) και μάλιστα «δεξιάς» κυβέρνησης δεν συμβαδίζει με την εκπεφρασμένη πρόθεση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για τη συγκρότηση μιας «κεντροαριστερής» παράταξης. Δηλαδή, δεν μπορεί να μεταπείσει τους ψηφοφόρους του 2009, που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ στις αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου, να «επαναπατριστούν». Η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ, έστω και με εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα προερχόμενα από τον ευρύτερο χώρο του κόμματος, υπήρξε σημείο τριβής και προβληματισμού στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της παράταξης, με ορισμένους βουλευτές και στελέχη να διαφωνούν κάθετα με οποιαδήποτε συμμετοχή ή ακόμα και στήριξη.

Από την άλλη η προσπάθεια για «ανασύσταση» της παράταξης και μάλιστα σε μια κατεύθυνση που θεωρητικά βρίσκεται εκ διαμέτρου αντίθετα προς τους στόχους της κυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ., θα εξαναγκάζει τον Ευ. Βενιζέλο να εμφανίζεται αποστασιοποιημένος από τον κεντρικό κυβερνητικό εταίρο. Αυτό, πέρα από την αντιπολιτευτική χροιά που ενίοτε θα προσδίδουν στον πολιτικό λόγο τους το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του, στην πράξη ενδέχεται να καταγραφεί ως διαφοροποίηση σε επιμέρους ζητήματα δημιουργώντας τριβές στη λειτουργία του συνεργατικού σχήματος.

Το επιχείρημα με το οποίο ο Ευ. Βενιζέλος προσπαθεί να γεφυρώσει και να δικαιολογήσει τους δύο αυτούς αντικρουόμενους στόχους που έχει θέσει για το ΠΑΣΟΚ (κυβερνητική συμμετοχή - ανασύσταση κόμματος) είναι ότι το κόμμα του εφαρμόζει μετεκλογικά την «υπεύθυνη στάση» που προανήγγειλε προεκλογικά.

Συγκαλυμμένη κριτική όμως προς τη Ν.Δ. και τον Αντ. Σαμαρά αποτελούσε και η κριτική προς τη ΔΗΜ.ΑΡ. ότι ευθύνεται για το γεγονός ότι εκείνος είναι σήμερα πρωθυπουργός, λόγω της άρνησής της να συγκροτηθεί κυβέρνηση στις 6 Μαΐου με αποτέλεσμα στις δεύτερες εκλογές να αυξηθεί τόσο το ποσοστό της Ν.Δ. όσο και αυτό του ΣΥΡΙΖΑ.

Υπενθυμίζεται ότι η Ά. Διαμαντοπούλου έχει εισηγηθεί προεκλογικά κομματική ενοποίηση. Μάλιστα τα δύο κόμματα έχουν ακολουθήσει μέχρι στιγμής κοινό βηματισμό σε διάφορα θέματα που προέκυψαν: Αρχικά αποφάσισαν να μην προσφέρουν στο σχήμα πολιτικά στελέχη τους και στη συνέχεια συναποφάσισαν να μη μεταβούν στη Σύνοδο με την ελληνική αντιπροσωπεία.

Έτσι από την Κ.Ο. απηύθυνε εκ νέου πρόσκληση προς τη ΔΗΜ.ΑΡ. για συνεργασία. Αφορμή για τη νέα πρόσκληση αποτελεί η «εναρκτήρια Συνδιάσκεψη» του ΠΑΣΟΚ που πρόκειται να πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Παρασκευή ή το ερχόμενο Σάββατο και αποτελεί τον πρώτο κομβικό σταθμό στην επίσημη έναρξη της προσπάθειας για την ανασύσταση του κόμματος.

Ο Ευ. Βενιζέλος προσκάλεσε ανοικτά τη ΔΗΜ.ΑΡ. και τους Οικολόγους Πράσινους να λάβουν τον λόγο με την αιτιολογία ότι πρόκειται για δυνάμεις που «κινούνται κοντά στις δικές μας αντιλήψεις και μοιράζονται παρόμοιες ανησυχίες για τον τόπο».

Μάλιστα, σε μια σαφώς αινιγματική αποστροφή του λόγου του, ο Ευ. Βενιζέλος είπε ότι με τη ΔΗΜ.ΑΡ. «κινούμαστε παράλληλα μετεκλογικά».