Ολυμπιακή υποκρισία

Πάνος Τριγάζης.

Του ΠΑΝΟΥ ΤΡΙΓΑΖΗ(*)

Χρειάστηκε να προκύψει το θέμα (αχρείαστο ας ήταν) με το απαράδεκτο ρατσιστικό σχόλιο της Βούλας Παπαχρήστου στο twitter για να ακουστεί από επίσημα χείλη στη χώρα μας και από τα μεγάλα ΜΜΕ ότι η Ολυμπιακή Ιδέα, την οποία υποτίθεται ότι υπηρετούν οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι μια ιδέα αντιρατσιστική και φιλειρηνική.

Αλλά τι έχουν κάνει όλοι αυτοί, που σήμερα εμφανίζονται ως υπέρμαχοι της Ολυμπιακής Ιδέας, για την αποκατάσταση του αληθινού της νοήματος και την προώθησή του στην ελληνική νεολαία και στον ελληνικό λαό; Τι έχουν κάνει οι εκάστοτε κυβερνώντες και οι ηγούμενοι της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (όπως ο κ. Ισιδ. Κούβελος) για τη διαφύλαξη και εφαρμογή των Ολυμπιακών ιδεωδών για τα οποία κόπτονται; Και πότε τους απασχόλησε σοβαρά το γεγονός ότι η κοιτίδα της Ολυμπιακής Ιδέας, η Αρχαία Ολυμπία, παραμένει υποβαθμισμένη στον (ανύπαρκτο) σχεδιασμό της ελληνικής πολιτιστικής και τουριστικής πολιτικής; Πότε τέθηκε ως κριτήριο για την προετοιμασία και τη συμμετοχή των αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες η εκπαίδευσή τους στα Ολυμπιακά ιδεώδη; Μήπως ξεχνούμε τί είδους Ολυμπιακούς Αγώνες οργάνωσε η Ελλάδα το 2004 ή πόσα «μεγάλα φαγοπότια» στήθηκαν τότε, που συνέβαλαν σημαντικά στην υπερχρέωση του ελληνικού κράτους; Ξεχνούμε τις υποθέσεις ντόπινγκ από ελληνικής πλευράς που είχαν σημαδέψει εκείνους τους Αγώνες; Μας αρέσει να καμαρώνουμε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες και η Ολυμπιακή Ιδέα είναι μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της συμβολής της Ελλάδας στον παγκόσμιο πολιτισμό, αλλά ελάχιστα απασχολεί τους πιο πολλούς από εμάς η διαχείριση της κληρονομιάς αυτής και η παράδοσή της στις επόμενες γενιές.

Ας μιλήσουμε όμως και για ένα άλλο ζήτημα. Συστατική της Ολυμπιακής Ιδέας και της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων είναι η προώθηση της υπόθεσης της ειρήνης. Υπάρχουν, εδώ και χρόνια, αποφάσεις και του ΟΗΕ για την αναβίωση της Ολυμπιακής Εκεχειρίας, ιδέα που είχε ξεκινήσει από την Αρχαία Ολυμπία το 1983, από τον τότε δήμαρχο Σπύρο Φωτεινό και μερικούς ακόμα, μεταξύ των οποίων και ο γράφων, που τότε είχαμε χαρακτηριστεί «αιθεροβάμονες». Τι έχει κάνει η σύγχρονη Ελλάδα για μια σύγχρονη Ολυμπιακή Εκεχειρία; Αν θυμάμαι καλά, το 2004, όταν φιλοξενούσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήδη εμπλεκόταν η χώρα μας στον πόλεμο του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, όπου εξακολουθεί να υπάρχει ελληνική δύναμη. Και πόσες φορές, ακόμα και πρόσφατα, το ελληνικό έδαφος δεν έχει χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο για επιθετικούς πολέμους στην ευρύτερη περιοχή μας;

Πρόσφατα, με δήλωσή μου είχα επισημάνει ότι η ελληνική κυβέρνηση απουσιάζει από διεθνείς πρωτοβουλίες και προτάσεις, να ισχύσει η Ολυμπιακή Εκεχειρία στον εμφύλιο της Συρίας, με την ευκαιρία της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, η δήλωσή μου. Άρα, πού είναι οι πράξεις εκ μέρους της Ελληνικής Πολιτείας, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν διαπαιδαγωγητικά για τους Έλληνες αθλητές και γενικότερα για την ελληνική νεολαία υπέρ του φιλειρηνικού και αντιρατσιστικού νοήματος της Ολυμπιακής Ιδέας; Για να καταλήξω. Φοβούμαι ότι στο θέμα που προέκυψε με τη Ρούλα Παπαχρήστου ισχύει η ρήση «ουαί υμίν υποκριταί».

_______________________

(*) Ο Πάνος Τριγάζης, οικονομολόγος-διεθνολόγος, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Διεθνούς Ολυμπιακού Κέντρου για την Ειρήνη και τον Πολιτισμό (ΔΟΚΕΠ), με έδρα την Αρχαία Ολυμπία.

(Πηγή: www.avgi.gr)