ΚΚΕ: Σε κρίση στρατηγικής οδηγεί η επιμονή στην ορθότητα της γραμμής

Αλ. Παπαρήγα. Οδηγείται σε αντικατάσταση;

H γραμμή απομονωτισμού και διάρρηξης των δεσμών με την υπόλοιπη Αριστερά είναι σωστή(!)

Του ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ

(από την avgi.gr)

 

Το εκλογικό αποτέλεσμα γύρισε το ΚΚΕ 19 χρόνια πίσω από άποψη ποσοστού, αλλά η Κ.Ε. του κόμματος επιμένει ότι η γραμμή απομονωτισμού και διάρρηξης των δεσμών με την υπόλοιπη Αριστερά είναι σωστή κι ότι για το αποτέλεσμα ευθύνονται παραλείψεις κι αδυναμίες της Κ.Ε. Σύμφωνα με το κείμενο αποτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος, η Κ.Ε. κάνει αυτοκριτική επειδή δεν εκτίμησε σωστά την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και τη συνακόλουθη ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο χαρακτηρίζει «εναλλακτική συστημική δύναμη», και δεν επικέντρωσε την προσοχή της στο δίλημμα κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ ή κυβέρνηση της Αριστεράς.

Μπορεί αυτές οι διατυπώσεις να προαναγγέλλουν αλλαγές στα όργανα για να αντιμετωπιστούν οι πιέσεις από τη βάση του κόμματος, όμως το πρόβλημα του ΚΚΕ είναι ζήτημα στρατηγικής κι όχι ανάλυσης της γραμμής, αφού όπως προκύπτει από το κείμενο η Κ.Ε. αποδίδει το αποτέλεσμα στην αδυναμία του κόμματος να πείσει τους εργαζόμενους για τον χαρακτήρα της Ε.Ε. και του αστικού κοινοβουλίου. Η Κ.Ε. χρεώνει την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ στη μετατόπιση προς αυτόν σημαντικών τμημάτων εργατοϋπαλλήλων που παραδοσιακά στήριζαν το ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι και είχαν την «αυταπάτη» για λύση στην κρίση χωρίς ρήξη με την Ε.Ε. θεωρώντας την κρίση αποτέλεσμα κακής διαχείρισης από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Κατά την Κ.Ε. του ΚΚΕ αυτά τα στρώματα «παρέσυραν» και τους ανασφαλείς λόγω της εξαθλίωσης και της ανεργίας εργαζόμενους.

Πολύ σημαντική παράμετρος στην ανάλυση του ΚΚΕ είναι κι η υποτίμηση της ριζοσπαστικότητας των κοινωνικών αγώνων του προηγούμενου διαστήματος. Το κείμενο κρίνει αρνητικά τους αγώνες αυτούς αφού δεν οδήγησαν «στη συνειδητοποίηση του χαρακτήρα της κρίσης και στην αποδοχή της πολιτικής εξόδου από αυτήν μέσα από σύγκρουση με την Ε.Ε.». Ουσιαστικά οι αγώνες απέτυχαν επειδή δεν οδήγησαν τις μάζες των εργαζομένων στο να αποδεχτούν ως ορθή τη γραμμή του ΚΚΕ.

 Το ΚΚΕ κατέθεσε πρόταση νόμου για την κατάργηση των Μνημονίων και της δανειακής σύμβασης σε μια κίνηση που φανερώνει την κρίση στρατηγικής του κόμματος. Ενώ, σύμφωνα με το κείμενο της Κ.Ε., το μείζον δεν είναι το Μνημόνιο, αλλά η ανάγκη να πειστεί ο λαός για τον χαρακτήρα της Ε.Ε., το ΚΚΕ προχωρά σε αυτήν την κίνηση παρέμβασης στη συγκυρία, προσπαθώντας να αποκρούσει την πίεση που δέχεται από τη βάση για «διάλογο» με την υπόλοιπη Αριστερά.

 Τέλος, όπως φαίνεται από την αυτοκριτική που κάνει, η Κ.Ε. του ΚΚΕ αναγνωρίζει την αδυναμία του κόμματος να επικοινωνήσει με τη νεολαία. Στο κείμενο χρεώνεται ρητά ευθύνη στο Π.Γ. επειδή οι θέσεις δεν εκλαϊκεύονται αρκετά, ενώ υπογραμμίζεται ότι «υποτιμήθηκε ο ρόλος του διαδικτύου». Ενδιαφέρουσα είναι κι η παρατήρηση της Αλ. Παπαρήγα κατά τη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του σχεδίου νόμου. Η γ.γ. του ΚΚΕ επισήμανε ότι μετά το συνέδριο που σχεδιάζεται θα εκλεγούν νέα όργανα στα οποία θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν «νέα ταλέντα που ανέδειξε η μάχη», προαναγγέλλοντας ηλικιακή ανανέωση στα όργανα του ΚΚΕ.