Τρία φωτεινά παράδειγματα στην σημερινή καταχνιά και μιζέρια !!!

27-4-1941, η ναζιστική σβάστικα βρωμίζει τον Ιερό Βράχο. 

Αφιερωμένο στους υποτακτικούς της Μέρκελ και τους νεογιάπηδες που αυτές τις μέρες αλωνίζουν στα υπουργεία!

 

Ενόψει των προγραμματικών δηλώσεων της εθελόδουλης κυβέρνησης, το παρακάτω χρονικό είναι αφιερωμένο ως υπενθύμιση στους Τροϊκανούς της Μέρκελ, στον Σαμαρά και στους προθύμους Βενιζέλο και Κουβέλη, που δειλά-δειλά ξεκίνησαν πως θα αντισταθούν στους τοποτηρητές της Μέρκελ και του Ράϊχεμπαχ, αλλά η αντίστασή τους κάμφθηκε πριν καν εκδηλωθεί, καθώς οι Τροϊκανοί  γκαουλάιτερ έδειξαν αλύγιστοι στις προθέσεις τους για πλήρη κορνιοτοποίηση κάθε δικαιώματος στην χώρα μας. Και για να γίνει προφανώς κατανοητό στην κυβέρνησή μας, ότι η Τρόικα  κυβερνά στην Ελλάδα, άρχισαν το αλώνισμα στα ελληνικά υπουργεία, ενώ ο Έλληνας Πρωθυπουργός και οι συνεταίροι του σκεπάζουν τις προσβλητικές ενέργειές των με σιωπή βροντερή!

Η Ιστορία της χώρας μας είναι γεμάτη από ηρωικά μυθικά παραδείγματα αντίστασης  και είναι ανάγκη να γυρίζουμε πίσω εκεί στα νάματα της Εθνικής Αντίστασης που γαλούχησαν την δρακογενιά  των παιδιών που έβαλαν τη ζωή τους ως πρωτογενές υλικό για τη δημιουργία μιας Ελλάδας ελεύθερης. Και να παίρνουμε θάρρος από το παράδειγμά τους. Το ότι η πορεία της μεταπελευθερωτικής Ελλάδας δεν ήταν  αντάξια αυτής, για την οποία εμπνεύστηκαν και χιλιάδες από αυτούς τους νέους έδωσαν τη ζωή τους, είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο, με ευθύνες που έχουν καταλογιστεί.

Άγαλμα του Μ. Πόταγα στη Βυτίνα

Σήμερα μπροστά μας έχουμε τους εκπροσώπους αυτής της  τάξης συμφερόντων που μας έφτασαν μέχρι εδώ, στον πάτο, βοηθούσης και της ελληνικής άρχουσας τάξης της τραπεζοκρατίας, που μαζί πάσχιζαν επί δύο χρόνια να αποδείξουν πόσο τεμπέλης είναι δήθεν ο Έλληνας και πως από ξεροκεφαλιά του βυθίστηκε  στη φτώχεια, οδηγούμενος στο δρόμο της αυτοκτονίας (χθες ήταν η 61^η αυτοκτονία που συνέβη στη χώρα μας για χρέη. Στην Καλλιθέα Αττικής ένας Πατρινός έγινε αυτόχειρας). Τώρα που πέντε από τις 17 χώρες της ΕΕ ταλανίζονται στα χρέη και κάποιες οδηγούνται στην αγχόνη του ΔΝΤ, τι έχουν να πουν; Οι λαοί και των πέντε είναι τεμπέληδες; Και τελικά μόνον οι σφουγγοκολάριοι της ελληνικής συγκυβέρνησης και οι νεογιάπηδες του ευρωπαϊκού κεφαλαίου είναι οι εργατικοί;

Διαβάστε παρακάτω ένα χρονικό από τις χρυσές σελίδες της ελληνικής Ιστορίας, που έγινε προάγγελος αντίστασης στην επέλαση του χιτλερικού τέρατος στη χώρα μας! Και γράφω προάγγελος, διότι έξη μέρες αργότερα, δηλαδή στις 2 Μαΐου 1941, στο δημόσιο δρόμο πριν την Βυτίνα Αρκαδίας, ένας άλλος 17χρονος νέος από την Αθήνα, ο Μαθιός Πόταγας, στάθηκε απέναντι στην εμπροσθοφυλακή της  μηχανοκίνητης μονάδα των ναζί και τους φώναξε:

Αυτή τη στιγμή είμαι εδώ μόνος.

Να ξέρετε όμως,

ότι θα μας πεινάσετε,

θα μας κάψετε,

θα μας σκοτώσετε,

αλλά δεν θα μας νικήσετε.

Η Ελλάδα όλη ακολουθεί!

Μ. Γλέζος-Λ. Σάντας, σκίτσο.

Μετά από αυτόν τον ήρωα, δύο νέοι στην Αθήνα επέφεραν το πιο εξευτελιστικό χτύπημα στα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής. Γράφω για το κατέβασμα της σβάστικας, που βρώμιζε τον Ιερό Βράχο  της Ακρόπολης, που κουρέλιασαν ο Ναξιώτης Μανώλης Γλέζος και τον Πατρινός Λάκης Σάντας, στις 30 Μαΐου 1941.

Και τώρα ήρθε η ώρα να σας πω το παράδειγμα ανδρείας του εύζωνα Κωνσταντίνου Κουκίδη! Η ύπαρξη του προσώπου αυτού έχει πάρει διαστάσεις μυθικές. Το εάν είναι ή όχι πραγματικό το πρόσωπο αυτό πρόκειται για ερώτημα που ξεφεύγει από το συμβάν, που και ως αλληγορική πράξη και μόνον έχει τεράστια αξία!

 

 Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα... απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον
υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα.

Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από την ελιά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρίζουν στο ακραίο σημείο του βράχου της Ακρόπολης πού δεσπόζει της πόλης, την γαλανόλευκη σημαία πού θ' αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό.

Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα. Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνα που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.

Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8.45΄ το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων
τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος... απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.
"ΟΧΙ"!

Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ' αυτά οι Έλληνες..

Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια του.

Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του.

Οι Γερμανοί σκύβουν πάνω από το κενό: 60 μέτρα πιο κάτω, κείτεται ο εύζωνας, νεκρός πάνω στον βράχο, σκεπασμένος με το σάβανο πού διάλεξε.
Οι δύο Γερμανοί αξιωματικοί, πού είναι επί κεφαλής των εμπροσθοφυλακών, ο αρχηγός ιππικού Γιάκομπι και ο λοχαγός Έλσνιτς τής 6ης ορεινής μεραρχίας, χρησιμοποιούν τον ραδιοφωνικό σταθμό Αθηνών για να στείλουν μήνυμα στον Χίτλερ:

«Μάιν Φύρερ, στις 27 Απριλίου, στις 8 και 10, εισήλθαμε εις τας Αθήνας, επί κεφαλής των πρώτων γερμανικών τμημάτων στρατού, και στις 8 και 45, υψώσαμε την σημαία τού Ράϊχ πάνω στην Ακρόπολη και στο Δημαρχείο. Χάϊλ, μαϊν Φύρερ».

Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει. Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό.

Χωρίς λόγια.

  Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: "A Greek carries his flag to the death" (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).

Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλικάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του.

Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την μαρτυρία τους. Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα του ευζώνου (κατά μια άλλη άποψη ήταν 17χρονος νέος της Εθνικής Οργανώσεως Νέων αλλά τι σημασία έχει;).

Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα αυτού του ΕΛΛΗΝΑ και στολή του η Σημαία μας.

Μας τον έχουν κρύψει, μας τον έχουν κλέψει. Κλείστε κι αυτόν τον εθνομάρτυρα στην ψυχή σας κοντά στους άλλους. Απαιτείστε να γραφτεί τ' όνομά του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας. Ψιθυρίστε το, έστω και βουβά, μέσα σας,  κάθε φορά που αντικρίζετε τη σημαία μας.  Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η σημαία, έχει βυζάξει ποταμούς ελληνικού αίματος, για να μπορεί αγέρωχη να κυματίζει την τιμή και την αξιοπρέπειά μας. Το αφιερώνουμε στους Ευρωπαίους.

Και κάτι άλλο:

Το να προσπαθεί κάποιος να εξαλείψει μιαν Ιδέα είναι σαν να προσπαθεί να... συνθλίψει τον αέρα με μια μυγοσκοτώστρα...

Κι ΕΜΕΙΣ οι ΕΛΛΗΝΕΣ είμαστε... πλήρεις ΙΔΕΩΝ...